[รื่องสั้นชุด] รักร้อนออนไลน์ [รักร้อนซ่อนเร้น EP.1]

เรื่องสั้น

[รื่องสั้นชุด] รักร้อนออนไลน์ [รักร้อนซ่อนเร้น EP.1]

[รื่องสั้นชุด] รักร้อนออนไลน์ [รักร้อนซ่อนเร้น EP.1]

สาวน้อยผู้เลอโฉม

เรื่องสั้น

0
ตอน
1.49K
เข้าชม
28
ถูกใจ
0
ความคิดเห็น
2
เพิ่มลงคลัง

Episode 1

 

วิดิโอล่าสุดถูกอัพโหลดลงเว็บบอร์ดไปไม่นาน เด็กหนุ่มคลี่ยิ้มบางอย่างถูกอกถูกใจ ภายใต้กรอบแว่นสายตากลมๆนั้นซ่อนดวงตาวาววับของเขาเป็นอย่างดี

 

คลิปวิดิโอถูกเปิดขึ้นด้วยมือหนาสมกับความเป็นชาย ‘คลิปวิดิโอช่วยตัวเอง’มันเบสิคเกินไปรึเปล่ากับการมานั่งดูเด็กช่วยตัวเองกัน เขายกยิ้มแต่ยังอุตส่าห์จิ้มสัมผัสลงไปบนหน้าจอ

 

สิ่งแรกที่เขาเห็นคือหุ่นอันบอบบาง ผิวขาวราวกับน้ำนมมันทำให้เขาตื่นทันที แหม่..มันช่างเสียดายนักที่ฝ่ายนั้นไม่ยอมให้เห็นหน้า

มือบางคว้าเข้าที่จุดกึ่งกลางที่กำลังแข็งชูชัน ก่อนจะสาวเบาๆ เสื้อเลิกขึ้นจนเห็นตุ่มไตสีสวยทั้งสองข้าง คนอะไรแม้ไม่เห็นหน้าก็ยังจะเซ็กซี่ขนาดนี้

 

“อ๊ะ....อ๊ะ...อ๊า..อือออ...” เสียงครางกระเส่าแบบนี้มันหวาน หวานละมุนจริงๆ อยากให้ร่างบางตรงหน้าจอนี้มาอยู่ใต้ร่างเหลือเกิน นึกแล้วมืออีกข้างที่เหลือคว่าหมับเข้าที่ส่วนกึ่งกลางที่กำลังผงาดผ่านกางเกงนอน ลูบวน จนมันแข็งเต็มมือ แล้วดึงกางเกงนอนตัวบางนั้นทิ้งไป

 

“อ๊ะ..” มือบางบี้ตุ่มไตที่แข็งชันขึ้นด้วยแรงอารมณ์ ปากที่เขาคิดว่าคงจะบางนุ่มน่าสัมผัสร้องครางอย่างเสียวซ่าน  ร่างบางยกขาชันขึ้นทำให้เห็นอะไรต่อมิอะไรได้อย่างชัดเจน รูเล็กๆนั่นขมิบถี่ยิบเพราะความเสียวซ่านพุ่งทะยาน ชายหนุ่มกลืนน้ำลายอย่างไม่อาจจะทน สาวแก่นกายตัวเองแรงๆประหนึ่งอยู่ในผนังชุ่มแฉะ

วินาทีต่อไป มือบางเอี้ยวตัวไปหยิบบางอย่างข้างเตียง ทำให้ชายหนุ่มเห็นชายโครงและเอวบางได้อย่างชัดเจน สวย ทำไมร่างกายของคนๆนี้ถึงสวยได้เพียงนี้  ‘แว่นตาดำน้ำ’เอามือทำไมวะ

แต่สงสัยได้เพียงไม่นานเขาก็ถึงบางอ้อ เด็กหนุ่มใช้แว่นตาดำน้ำเพื่อปิดบังใบหน้า เด็กหนุ่มแพลนกล้องขึ้น เผยให้เห็นปากกระจับสีสวย อ้าน้อยๆเพื่อกอบโกยอากาศหายใจ มือบางส่งนิ้วดูดเลียประหนึ่งว่าเป็นของหวานล้ำเลิศ เสียงจ๊วบๆ ดังชัดเจนในหูของชายหนุ่ม ทำให้ชายหนุ่มเผลอจินตนาการไปหาว่านิ้วเย็นๆคือเอ็นอุ่นๆของเขานั่นเอง ชายหนุ่มสาวแก่นกายแรงขึ้นเรื่อยๆ มือบางก็ละนิ้วออกจากปากไล้มันลงมาผ่านคอ ไหปลาร้า และแวะบดบี้ที่หน้าอก ลากไปจนถึงแอ่งสะดือ ลากผ่านกึ่งกลางลำตัวมาหยุดที่ช่วงแคบที่เต้นตุบๆอย่างเชิญชวน กดปลายนิ้วเบาๆเข้าไป

 

“อ๊ะ..” ตามมาด้วยเสียงหอบถี่ของร่างบาง นิ้วที่ยังเข้าไม่สุดแช่อยู่อย่างนั้น สะกิดเข้าไปเรื่อยๆ เรียกเสียงครางจากปากบางได้ดีเหลือเกิน นิ้วเรียวขยับหาจุดเหมาะเจาะ จนได้ที่ก็เริ่มขยับเข้าออกเรื่อยๆจนเพิ่มเป็นสองนิ้ว ช่องท่างขมิบถี่ยิบตามแรงกระแทกของปลายนิ้ว

 

“อา...” เสียงครางของชายหนุ่มที่ปรนเปรอตัวเองด้วยมือ น้ำแรกผ่านไป แต่มันกลับรู้สึกว่าไม่พอ เขาต้องการมันอีก ของการกระทำแรงๆกับคนในจอ เขาต้องการ

 

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

 

“เชี่ยยยยย...” โทรศัพท์มือถือกือบหลุดมือเพราะความตกใจ ใครมาเคาะประตูตอนห้าทุ่มแบบนี้วะ ชายหนุ่มดูทางช่องตาแมว ก็ไม่เห็นใคร คงเป็นเด็กห้องข้างๆมาเคาะเล่นละมั้ง ว่าแล้วก็หมุนตัวกลับ

 

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

มึงจะเคาะเชี่ยไรนักหนาวะเนี่ย เขาทนไม่ไหว กระชากบานประตูให้เปิดออกทันที หน้าผากมน ประทะเข้ากับอกแข็งๆของเขาเต็มๆ

 

“อูยยยย” แต่กลับเป็นคนตัวเล็กที่ร้องออกมาเบาๆ หน้าอกพี่โต้งแข็งเป็นบ้าเลย

 

“เล่นอะไรเนี่ยเนม” โต้จับเด็กหนุ่มที่ใช้อกเขาเป็นที่พักหัวให้ห่างออก

 

“ก็เมื่อกี๊ดิมีตัวอะไรไม่รู้ตะคุ่มๆอยู่ในห้องเนม พี่ไปดูให้เนมหน่อย” ภาระกูอีกเว้ย

 

“เออๆ...ว่าแต่เคาะห้องพี่ตั้งสองรอบทำไม” โต้งสงสัย เลยถามออกไป

 

“รอบแรกเนมลืมหยิบแว่นมา กลัวมองหน้าพี่ไม่ชัด” เด็กหนุ่มยื่นหน้าเข้าหาโต้งพร้อมกับยิ้มตาหยี จนโต้งต้องส่งมะเหงกไปวางสวยๆบนเหม่งของเนม

 

“อีกแล้วนะพี่โต้ง เร็วดิพี่ ไปดูที่ห้องเนมให้หน่อย” เนมว่าพรางดันหลังคนตัวใหญ่กว่าให้เดินไปที่ห้องตัวเอง

 

โต้งคว้าไม้เบสบอลที่เจ้าตัวเหลือบไปเห็นพอดีขึ้นมา ยกมันมาถือไว้

 

โป๊กกกก..

“โอ๊ย...ให้มาฆ่าโจรไม่ใช่ฆ่าเนม..” เด็กหนุ่มโวยวาย แต่โต้งใช้ฝ่ามือหนาๆปิดปากเอาไว้ได้ทัน เสียงดังจริงๆ

 

“อื้อออ” เอ๊ะ! เสียง เสียงคุ้น คุ้นมาก เหมือนเคยได้ยิน

 

“อี้โอ้งอ่อย..อ๋ายใอไอ้ออก” (พี่โต้งปล่อย..หายใจไม่ออก) ไม่ว่าเปล่า ตีแปะๆ ลงบนมือหนา โต้งปล่อยมือตัวเองออก พร้อมกับใช้สายตาสอดส่องเข้าไปในห้อง เงาดำทะมึนกำลังกว้านหาสิ่งของบางอย่าง อย่างขมักเขม้น

 

“เห้ย..” โถ่...ไอ้เตี้เอ๊ย จะส่งเสียงทำมะเขืออะไรวะครับ มันดันรู้ตัว หันมามองโต้งที่ยืนถือไม้เบสบอลอยู่ ใช่แน่ๆ ต้องเป็นว่าที่ผัวมันแน่ๆ

 

“ชิบหาย..”ไอ้โจรหน้าดำอุทานเสียงดังทิ้งข้าวของทั้งหมดไว้เลื่อนพื้นห้อง และรีบวิ่งหนีไปทันที

 

“เห้ย..มันหนีไป ตามสิตาม” โต้งที่ยืนงงกับกิริยามาไวไปไวของไอ้โจร นึกขึ้นได้ว่าต้องจับโจรเลยตั้งท่าจะตามไป  แต่แขนแกร่งดันถึงรั้งไว้ด้วยมือบาง

 

“พี่ไม่ต้องตามมันหรอก เดี๋ยวยามข้างล่างก็จับมันได้” เนมพูด  โต้งพยักหน้า ยามจับได้แล้วเรียกกูมาทำไม

 

“แล้วนี่เราเป็นอะไร เจ็บตรงไหนมั้ย” โต้งว่า พรางจับไหล่ร่างเล็ก หมุนไปมา

 

“เนมไม่เป็นไรพี่โต้ง แต่..แต่เนมกลัวไม่อยากอยู่ห้องคนเดียว คืนนี้เนมขอนอนด้วยนะ”  เนมเกาะแขนโต้งแน่ สงสัยจะกลัวจริงๆ

 

หลังจากที่เนมย้ายฐานทัพมานอนห้องโต้งแล้ว เรื่องราวหลังจากนี้ก็เริ่มต้นขึ้น...

 

TBC.......

 

 

เปิดเรื่องใหม่แล้ง สำหรับเรื่องสั้นค่ะ สำหรับคนที่ชอบอ่านเรื่องสั้น

เชิญทางนี้ค่ะ เร่เข้ามา เร่เข้ามา (นี่แม่ค้าขายปลา หรือคนเขียนนิยาย)

 

เข้ามาอ่านกันเยอะๆนะค้าาาา

 

 

 

 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว