พิศวาสรักคุณลุง No.3 [ซีรี่ส์-สามหัวใจพ่ายรัก]

เอ็มแอล

พิศวาสรักคุณลุง No.3 [ซีรี่ส์-สามหัวใจพ่ายรัก]

เอ็มแอล

อีโรติก

ตอน

349K

เข้าชม

1.4K

ถูกใจ

507

ความคิดเห็น

1.05K

เพิ่มลงคลัง

รักที่เกิดขึ้นในความ

สัมพันธ์เขาและเธอเท่านั้น

ที่รู้ว่ามันคือความรักแต่เธอเลือกที่จะจากไป

ROUGH

LEENA

ความสัมพันธ์ลึกซึ้งเกินจะห้ามใจ...

ทำให้เขาและเธอ

ลุ่มหลง

ในไฟสวาท

พิศ

วาสรัก

คุณลุง

ROUGH DABIO

[ราฟ]

มาเฟียแห่งกรุงปารีสเพื่อนรักมาคัส อายุ 34 ปี

พ่อหนุ่มเพย์บอยสุดฮ็อต ไม่เคยรักใครนอกจากน้องสาวตน

แต่แล้วกับได้ลูกสาวบุญธรรมของน้องสาวมาเป็น

'เมีย'

"เรียกพี่ราฟสิค่ะเด็กดี"

"พี่จะแต่งงานกับลีน่า"

LEENA DABIO

[ลีน่า]

สาวน้อยลูกเสี้ยฝรั่งเศส-เกาหลี วัย 18 ปี

เด็กกำพร้าที่ถูกแม่เบลล่าเก็บมาเลี้ยง

แต่ด้วยที่แม่บุญธรรมจะต้งแต่งงาน

จึงเป็นหน้าที่ของพี่ชายเธอที่ต้องเลี้ยงดูแลต่อ

หัวใจดวงน้อยกลับทรยศแอบหลงรักลุงราฟของเธอ

ความใกล้ชิดที่ก่อเกิดเป็นความสัมพันธ์อันลึกซึ้ง

"พี่ราฟค่ะ ลีน่ามีอะไรจะบอก"

"ลีน่าจะไปเรียนต่อที่อังกฤษ"

ความรักที่ผลิบานดั่งฤดูใบไม้ผลิ

ไม่มีอะไรจะหยุดยั้งได้..........

แต่ลืมไปแล้วหรือไรว่า

ใบไม้ย่อมมีวันร่วงโรย

แห้งเฉาและตายลง...

ระหว่าง

ความรัก

กับ

ความฝัน

เธอเลือกที่จะ

จาก

เขาไป

ถ้าคิดจะไปไม่ต้อง

กลับมา

นั้นคือคำพูดของชายคนรัก

แต่แล้วเมื่อทายาทของเบลล่าลืมตาดูโลก

ทำให้ทั้งคู่ต้องกลับมาพบกันอีกครั้ง

ความรักเมื่อวันวานกับความเจ้บปวดที่คับแค้นในใจ

คำพูด การกระทำ ที่ต่าง

รุนแรง

ไม่มีใครยอมใคร

พวกเขาและเธอต้องอยู่ใกล้

ความสัมพันธ์ก็

ก่อเกิด

ขึ้นใหม่อีกครั้ง

พิศวาสคุณลุง III [:ซีรี่ย์-สามหัวใจพ่ายรัก]

เอ็มแอล

www.mebmarket.com

“ทำไมลุงราฟถึงพูดกับลีน่าแบบนี้คะ”ลีน่าดิ้นเร่าคำพูดที่ไม่เคยเย็นชาและดุด่าว่าเธอแบบนี้วันนี้เธอได้ยินมันเสียแล้ว เธอผิดอะไรก็เธอเห็นว่าผู้เป็นลุงทิ้งเธอเอาไว้เพื่อไปหาผู้หญิงของเขา จึงเดินไปที่ป้ายรถเมล์แต่เธอนั่งมันไม่เป็นและรออยู่นานจึงโทรบอกเคนให้มารับก็เท่านั้น“หรือมันไม่จริง”ราฟถามเสียงแข็ง ไม่ปล่อยร่างของเธอให้เป็นอิสระ“ทำไมคะ!!! ถ้าลีน่าจะทำเรื่องอย่างว่ากับเคนเราเป็นแฟนกัน”ในเมื่อความจริงใช้ไม่ได้ผลเธอก็จะเล่นไปตามน้ำที่เขาวางเอาไว้“หึ...เป็นแฟนกันทำได้งั้นหรอ ลุงไม่คิดเลยนะว่าหลานจะทำตัวแบบนี้”ราฟยิ้มที่มุมปาก ภายในใจร้อนลุ่มเธอยอมรับแล้วสินะว่าไปเอากับมันมา“ไม่ผิดนิค่ะ ลีน่าโตแล้ว!”ใจดีสู้เสือคำพูดของเธอปล่อยไปหลายอย่างเพราะผู้เป็นลุงปลุกความก้าวร้าวของเธอขึ้นมา “แล้วผู้หญิงคนนั้นละคะลุงได้มากี่ยก”“ลีน่า!”ราฟพูดรอดไรฟันคำที่เธอยอกย้อนประชดประชันชั่งบาดเจ็บหัวใจยิ่งนัก “หยุดพูดถึงลินลดาเดี๋ยวนี้”“เธอมีดีขนาดที่ลุงราฟทิ้งลีน่าไว้กลางห้างเลยหรือคะ”เธอถามออกไปด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ “เป็นชู้กับเมียคนอื่นไม่ดีนะคะลุงราฟ”“หยุดพูดถึงลินลดาแบบนั้น”อะไรหลายอย่างเข้ามาในหัวเมื่อเธอพูดถึงผู้หญิงของมาคัสที่เขาพยายามจะลืม“ลีน่าจะพูดเธอเป็นภรรยาของคุณมาคัส ฮื้อ...”ไม่ทันที่ลีน่าจะได้พูดจบปากหนาก็กระแทกจูบลงมาอย่างแรง ใบหน้าหวานพยายามเบี่ยงหลบรู้สึกถึงความเค็มจากเลือดในโพรงปากที่ผู้เป็นลุงพยายามดุ้นดันเข้ามา“อืม....”จูบที่แสนหวานสร้างความพอใจให้ราฟพอใจจนครากระหึมอย่างพอใจ จากความโกรธแปรเปลี่ยนเป็นความต้องการเมื่อความหอมหวานไม่อาจลืมเลือนได้ ลิ้นหนาดูดกินพัวพันลิ้นเล็กที่พยายามจะหลบหลีก แต่ประสบการณ์อันมากโขก็ไม่เป็นอุปสักสำหรับราฟเลย“ลุงราฟหยุดนะ”เมื่อปากบางเป็นอิสระเมื่อเขาผละออกเพื่อให้เธอได้รับอากาศเข้าปอด แต่ปากหนาร้ายกาจไม่ยอมปล่อยโอกาสให้ว่างเว้นซุกไซร้ดอมดมซอกคอเรียวระหงส์ดูดเม้ม มือหนากอบกุมอกอวบบีบฟอนเฟ้นจนแทบควบคุมตนเองไม่อยู่ราฟไม่ฟังคำที่เธอได้อ้อนวอนร้องขอ เมื่อความหอมหวารนและความอวบอิ่มแรกแย้มในวัยสาวกระตุ้นกำหนัดของเขาให้ผงาดงำอาจเป็นเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ส่วนหนึ่งที่ทำให้เขาร้อนลุ่มจนห้ามใจไม่ได้ มือหนาถกเสื้อยืดขึ้นเหนืออกผลักดันกายเล็กไปยังบาร์เหล้า ดึงทึ้งบราเซียร์สีดำให้ปรากฏความสวยงามของซาลาเปาลูกโตที่ประดับด้วยเม็ดทับทิมวงแขนแกร่งรวบเอวบางเข้าประชิดตัวก่อนจะโอบอุ้มเธอด้วยท่าเจ้าสาวไม่สนใจแรงดีดดิ้นและคำห้ามปรามใดๆ เมื่อแรงปรารถนาที่พุ่งพล่านอยู่ในตอนนี้ ทรวงอกอวบอิ่มโพล่พ้นออกมาไร้ปราการปกปิดทำให้ความอดทนของราฟหมดสิ้น “ลุงราฟจะพาลีน่าไปไหน หยุดนะ!”ปากเอ่ยขัดค้านแขนเรียวทั้งสองข้างยกขึ้นมาปกปิดความอวบอิ่มของตนเอาไว้ ขาทั้งสองข้างลอยอยู่กลางอากาศพยายามดิ้นรนเอาตัวรอดนี่ไม่ใช่ลุงราฟของเธอขาแข็งแรงถีบประตูห้องของตนให้เปิดออกและปิดมันลงด้วยเท้าเช่นกัน จากนั้นก็โยนร่างของลีน่าอย่างไม่เบามือนักพร้อมกับจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองจนเหลือเพียงกางเกงซับในสีขาวสะอาดลีน่ามองภาพนั้นด้วยความตกตะลึงปนตกใจไม่คิดว่าผู้เป็นลุงจะกล้าทำแบบนี้กับเธอ กายเล็กลุกลงจากเตียงเตรียมวิ่งไปประตูแต่ช้ากว่าเขาที่คว้าเข้าที่เอวของเธอและทุ้มเธอลงกับเตียงอีกครั้งจนร่างบางรู้สึกจุกจนอก“จำเอาไว้ว่าต่อจากนี้ลีน่าจะเป็นของลุงตลอดไป”ราฟกระโดดขึ้นคร่อมร่างบางกดแขนเรียวทั้งสองข้างของเธอให้ตึงไว้เหนือศีรษะ มืออีกข้างจับท้ายทอยเล็กเอาไว้ไม่ให้หลบหลีกจูบอันดุดันที่กำลังจะเกิดขึ้น ปากหยักหนากระแทกลงหากลีบปากบางดูดเม้มขบกัดให้ลีน่ายอมเปิดปากรับมือหนาปล่อยพันธนาการจากแขนเรียวให้เป็นอิสระ เพื่อกอบกุมความอวบอิ่มของทรวงอกเอาไว้