ร้ายอำพรางรัก

ด้วยเพราะ ‘กัมปนาท’ ติดหนี้บุญคุณก้อนโตของพ่อ ‘จันทร์กระจ่าง’ เขาเลยจำยอมเป็นของเล่นแก้เซ็งให้เธออย่างไร้ข้อโต้แย้ง              

 เพราะเสียพ่อแม่ไปตั้งแต่เด็กเขาจึงไร้ที่พักพิงเมื่อท่านอาทิตย์เสนอตัวมาเป็นผู้อุปการะส่งเสียเลี้ยงดูโดยมีข้อแลกเปลี่ยนที่ไม่สลักสำคัญนักสำหรับเขา ก็แค่ทำให้ลูกสาวของผู้มีพระคุณท้องให้ได้ทุกอย่างก็จบ แต่ทว่าจันทร์กระจ่างนางแบบสาวขายาวสุดฮอตไม่ใช้ผ้าผืนสีขาวเรียบสะอาดที่ไร้เดียงสาอ่อนต่อโลก แต่เธอคือผู้หญิงสมัยใหม่ เป็นตัวแม่แห่งวงการแฟชั่น เธอเก่ง เธอกล้าและเธอสวย                                                                                                                                                 

เมื่อรู้ทันว่าพ่อคิดจะจับให้เธอมัดรวมเป็นทองแผ่นเดียวกันกับกัมปนาทเธอเลยชิงยื่นข้อเสนอน่าสนใจให้เขา ง่ายๆ สั้นๆ และไม่มีข้อผูกมัดใดๆ ก็แค่เปลี่ยนจากว่าที่สามีมาเป็น ‘ของเล่น’ แก้เซ็งให้เธอไปพลางๆ จนกว่าเธอจะเบื่อ เรื่องราวจะดำเนินไปอย่างเมามันแค่ไหนติดตามได้ใน ...ร้ายอำพรางรักคะ                                                                                     

Ps. ผู้ชายคนนั้นอาจไม่ได้ร่ำรวยที่สุด หล่อเหลาที่สุด แต่เขามั่นใจว่าเขารักผู้หญิงคนนั้นมากที่สุด                                                

Ps. ผู้หญิงคนนั้นอาจจะร้ายไปบ้าง เอาแต่ใจไปบ้าง แต่ใครจะรู้ว่าแท้ที่จริงแล้วที่ร้ายที่เอาแต่ใจก็เพราะ... ร้าย(เพื่อ)อำพรางรักเท่านั้นเอง           

 “ผิดเหรอที่ผมจะเรียกร้องความสนใจ ผิดเหรอที่ผมจะทำแบบนั้น ผมก็แค่รักคุณ!”                                                                                                                    

โดย...กัมปนาท (ติยากร/ติยะ)             

****************************************************************************************

“คุณนอนกับผู้หญิงมาเยอะไหม”                                                                                                                                       

“นี่มันคำถามประเภทไหนกัน” ชายหนุ่มตอบเรื่อยเฉื่อย ดวงตาทั้งของคนสองสบกันเหมือนกับหยั่งเชิง หญิงสาวเอ่ยถามต่อไม่สนใจว่าเขากำลังตักเตือนว่าอย่าข้ามเส้น                                                                                                                                

“ก็แค่อยากรู้ว่าคุณผ่านอะไรมาบ้าง” ชายหนุ่มเอนตัวใช้สะโพกสอบพิงกับโต๊ะอาหารด้วยกิริยาผ่อนคลาย                     

“ผมไม่ได้เป็นผู้ชายแบบนั้น”                                                                                                                                              

“แบบไหน” คิ้วของจันทร์กระจ่างเลิกเล็กน้อย                                                                                                                

“แบบนับเก็บแต้มไง” คนที่โดนถามตอบด้วยใบหน้าทึ่มทื่อเหมือนคนนอนไม่พอ แต่หญิงสาวเห็นชัดเจนว่าตาของเขาเข้มดุขึ้นเรื่อยๆ  นางแบบสาวยิ้มเจ้าเล่ห์ ร่างเพรียวสูงเดินย่ำเข้าไปใกล้เขา แขนเรียวเล็กคร่อมผ่านเอวสอบ ยันฝ่ามือกับโต๊ะแล้วแหงนหน้ามองคนที่เอนตัวออกห่างเล็กน้อย                                                                                                                        

เขาไม่ตกใจ นั่นแสดงให้เห็นว่าเขาเคยชินกับการอยู่กับผู้หญิงอย่างลึกซึ้งมานาน ใบหน้าของเขาเรียบเฉยและเช่นเคยที่ดวงตานั้นฉายแววตักเตือน จันทร์กระจ่างบ้าบิ่นเกินกว่าจะถอยกลับแล้ว ตอนนี้เธอเดินหน้าได้อย่างเดียว หญิงสาวจงใจเบียดเรือนกายของผู้หญิงเข้าหาเขา ไม่นานเรือนร่างของเขาก็ร้อนผ่าวและเกิดการเปลี่ยนแปลง เธอยิ้ม                                                 

“ทำไงดีละ ฉันคิดอยากได้คุณเป็นแต้มเสียแล้ว” 

ติยะกลับมาแล้วจ้า (คืนชีพอย่างรวดเร็ว) นิยายเรื่องนี้จะไม่ซีเรียสเท่าไหร่นักนะคะ จะเน้นไปที่คอมมาดี้(รึเปล่า) ออกไปทางเซ็กซี่หน่อยๆ แต่รับรองด้วยเกียติติยากรคะว่า... อ่านแล้วไม่สนุกให้ถีบ (คนข้างๆ หาใช่ติยะไม่555+) 

ยังไงเสียก็ฝากติดตามด้วยนะคะ...