“เรากลับไปอยู่ในที่ของเรากันนะลูก แม่ขอโทษที่ทำให้หนูไม่มีพ่อเหมือนคนอื่น” พิมฐาพูดกับลูกที่อยู่ในท้อง ที่ตอนนี้เธอยืนมองผู้ชายที่เธอรักนั่งทานข้าวกับผู้หญิงที่เขารัก ลาก่อนนะคะคุณใหญ่ หญิงสาวบอกออกไปเพียงแต่เธอพูดในใจ เขาคงรักกันมาถึงขนาดกอดกันกลางร้านอาหาร พิมฐาไม่สามารถทนดูได้เลยเดินออกมาที่ริมฟุตบาตแล้วจะข้ามถนน แต่หญิงสาวเดินไม่ระวังเพราะมัวแต่ร้องไห้ ทำให้รถมาด้วยความเร็ว
“กรี๊ดดดด” พิมฐาตกใจเมื่อเห็นรถพุ่งมาทางเธอ
“โครม!!!!!”
พิมฐาโดนรถชนแล้วล้มลงไป ศีรษะกระแทกกับพื้นแต่ก็ไปเจ็บเท่าบริเวณท้องน้อยที่ตอนนี้เธอรู้สึกว่ามันเหนียวๆระหว่างขา พิมฐารู้สึกเหนื่อยมากแล้วก็สลบไป เพราะคนที่ชนแล้วมันก็ชิ่งหนีไป
“พิมฐา” อัศวินได้ยินว่ารถชนคนก็วิ่งมาดูหัวใจเขาแทบแตกสลายเมื่อคนที่โดนชนคือผู้หญิงที่เขา ตามหาตลอดระยะเวลาหนึ่งเดือน ชายหนุ่มโทรเรียกรถพยาบาลมา ใบหน้าหญิงสาวซีดไร้สีเลือดตรงระหว่างขามีเลือดไหลออกมา
“พิมอย่าเป็นอะไรนะ ผมขอโทษ” อัศวินจับมือหญิงสาว ในขณะที่เจ้าหน้าที่ปฐมพยาบาลเบื้องต้น แล้วเอาพิมฐาที่นอนหมดสติขึ้นรถพยาบาล อัศวินขอนั่งไปเป็นเพื่อนหญิงสาว
Guest
