สองคน(หนึ่ง)หัวใจ

"สองคน(หนึ่ง)หัวใจ

'เป็นคนตรงๆนะตรงไหนใครกวนตีนตรงนั้นมีฉันนโม'ถึงชื่อของฉันเหมือนจะเป็นคนดี๊ คนดี แต่เปล่าเลยความดื้อความเอาแต่ใจมารวมอยู่ที่ฉันหมดแหละ แต่นโมคนนี้ก็เป็นคนรักเพื่อนรักฝูงและก็หวงเพื่อนมากๆด้วย

"ไม่รู้แหละใครยุ่งกับเพื่อนกูมึงตาย" ฉันด่าสาดเลยถึงแม้ว่ที่นี่มันจะเป็นรั้วมหาลัยก็เถอะแต่ตอนนี้ที่นี่คือสนามรบที่มีเหล่า(นักรบ)ไม่ใช่สิต้องเรียกว่าผู้กล้าต่างหากล่ะที่จะมาเสี่ยงตายคาตีนฉัน

"แล้วลุงเสือกไรด้วยผมขอเบอร์เพื่อนลุงนิไม่ได้ขอเบอร์ลุงสักนิด" หน่อยไอ้เด็กบ้า

"ทำไมฉันจะเสือกไม่ได้นี่มันเมียฉันนิ!!"

"....."

"พูดไม่ออกเลยสินะงั้นหลีก"ตอนแรกกะว่าจะปล่อยเลยตามเลยนะปวดหัวที่ต้องมาทะเลาะดับเด็กไม่รู้จักโตแบบนั้นแต่ไอ้เด็กนี่มันดัดไม่ปล่อยเองนิ!!!

"อย่าเพิ่งไปสิครับผมขอเบอร์พี่หน่อยนะ นะ นะครับพี่สาวคนสวย"

"39" ฉันเอ่ยขึ้นลอยๆก่อนจะลากยัยหมัดหมี่เดินเข้างานปล่อยให้ำอ้เด็กบ้านั่นมันคลั่งตายอยู่ตรงนั้นแหละดีแล้ว

นางเอก นางสาวนโม อโนทัย 25ปี นักศึกษาปี4 เอกกวนตีนแห่งชาติ

พระเอก นายนิกร คงไทย ชื่อเล่นอะตอล 26ปี

'มันคงจะดีถ้าผมได้อยู่ใกล้กับคนที่ผมรัก เพราะมันจะไม่ทำให้ผมเป็นบ้ากับความหาดระแวงแบบนี้' ให้ตายเถอะมีแฟนเป็นสาวหล่อนี่แมร่งโคตรน่ากลัว ผมกลัวใจของนโมจริงๆกลัวว่านโมจะรักจะชอบกับผู้หญิงเข้าสักวัน ถ้าเป็นแบบนั้นอตอลคนนี้คงทำใจไม่ได้แน่

"เป็นบ้าไรของมึงว่ะตอล กุหิวข้าวแหละไปกินข้าวกัน" นี่ก็อีกคนชวนกูกินข้าวไม่ดูเวล่ำเวลา

"กูไม่หิวขอตัวนะ" ว่าจบผมก็เดินหนีทิวามันทันทีเบื่อที่ต้องพูดกับมัน