หลาย ๆ ครั้งเราเคยได้ยินคนที่แอนตี้คนรักเพศเดียวกันให้เหตุผลว่า “ก็มันเป็นเรื่องผิดธรรมชาตินี่นา” หรือไม่ก็ “สำหรับฉันน่ะ จะให้รักผู้ชายคงต้องฝืนใจตัวเองอย่างใหญ่หลวง ไม่เป็นธรรมชาติ เอาเสียเลย”
และนั้นจึงกลายเป็นประเด็นของสังคมใจดีไม่เคยรังเกียจคนรักเพศเดียวกัน หากแต่ผู้คนที่ถูกกล่าวอ้างว่า ‘เพศที่สาม’ ไม่ทำอะไรที่ เกินหน้า เกินตา เกินงาม หรือพูดง่ายๆ “อย่าล้ำเส้น” ก็จะมีสิทธิได้อยู่ในสังคม...
พวกเขาถูกจัดให้เป็นพวกเบี่ยงเบนทางเพศ ผิดปกติ วิปริต และไม่มีพื้นที่ให้เขาปรากฏตัวอย่างมนุษย์ทั่วไปพึงกระทำได้ ต้องอยู่อย่างระวังตัวเหมือนนักโทษที่รอการสอบสวนหรืออาจจะมองว่าเป็นคนรังเกียจ ขณะที่เราปฏิเสธไม่ได้ว่าสังคมเต็มไปด้วยการอยู่ร่วมกันของความแตกต่าง มีทั้งคนรักเพศเดียวกันและคนรักต่างเพศและอื่นๆ
แล้วอะไรคือเหตุผลว่าคนพวกนั้นไม่มีสิทธิ เสรีภาพ ในสังคมนี้กัน...
“...ผมว่า...ความรักเราคงจะมาได้เท่านี้...โลกนี้ไม่มีที่ยืนสำหรับพวกผิดเพศอย่างผมหรอก...ขนาดครอบครัวผมเอง พวกเขายังรังเกียจผม...”
“ชอบเพศเดียวแล้วไง...มันผิดมากเลยหรอ”
“...!”
“ถ้าหากมันเป็นอย่างที่นายพูด แล้วฉันละ...”
“…คุณโฮล์ม...”
“นายจะปล่อยให้ฉันทิ้ง ‘ความรักของเรา’ อย่างงั้นหรอ...ต้นหนาว”
“...”
“...ฉัน...รักนาย...และฉัน...ก็จะไม่ยอมไม่ให้ใครมาทำลายรักของเราเด็ดขาด!...”
*******************************************************************************************************
คุยกันก่อนนะ...
เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของหมีอุ่นนะค่ะ
อาจจะแต่งไม่ดีเท่าไร ภาษาและการเรียบเรียงอาจจะมีผิดพลาดบ้าง
ต้องขออภัยนะค่ะ
แต่ต้องขอบคุณทุกคนที่สนใจและติดตามผลงาน
แค่ทุกคนเข้ามาอ่านก็ดีใจแล้วละค่ะ
หากต้องการแนะนำหรือแสดงความเห็นก็สามารถคอมเม้นต์กันได้นะค่ะ
หมีอุ่นจะนำไปปรับปรุงต่อได้ด้วย
***ขอเตือนนะค่ะ...เรื่องนี้เกี่ยวกับ 'ชายรักชาย'***
***หากใครไม่ชอบหรือเผลอเข้า...ให้เลื่อนไปที่กากบาทหน้าจอนะค่ะ***
***อย่ากดแบนเพราะอาจยังมีอีกหลายๆคนที่สนใจค่ะ***