จบ ถึงเธอ...จากความรัก
46
ตอน
63.1K
เข้าชม
256
ถูกใจ
52
ความคิดเห็น
236
เพิ่มลงคลัง

 

 

 

 

 

 

 

 

พบกันได้ตามร้านหนังสือชั้นนำทั่วไป เดือนกุมภาพันธ์นี้นะคะ ❤︎

 

-----

 

 

 

สองสาวเพื่อนรัก ได้เดินทางไปทำงานถ่ายแฟชั่นที่ประเทศญี่ปุ่น แล้วก็ไม่ได้คิดเล้ยยย...ว่าตัวเองจะต้องเจอกับความยุ่งยากของหัวใจ

 

อริสา ช่างภาพสาวที่คอยแต่จะวิ่งหนีความรักเพราะกลัวเจ็บยิ่งคนที่เข้ามาเป็นชายหนุ่มรูปหล่อแถมโปรไฟล์ดียิ่งทำให้สาวเจ้ากลัวว่าอีกฝ่ายจะเข้ามาหลอกเธอเล่นจึงเว้นระยะห่างอยู่ตลอดโดยท่องคำว่านายจ้าง-ลูกจ้างเอาไว้ในใจเพื่อย้ำเตือนถึงสถานะของตัวเองแต่ทำไม๊...ทำไม...อีกฝ่ายถึงได้ขยันเข้ามาใกล้หัวใจเธอเหลือเกิน

 

ส่วนอีกสาวนึง กัณฑิมา ผู้ที่เก็บความรักที่มีให้กับ 'เพื่อนพี่ชาย' สมัยเด็กซ่อนไว้ในใจมานานไม่คาดคิดว่าจะได้เจออีกฝ่ายที่ตอนนี้กลายเป็นนายแบบสุดฮอตอีกครั้งหลังจากเวลาผ่านมาเป็นสิบปีทำให้เธอต้องใจเต้นตุ้มๆ ต่อมๆ ด้วยไม่รู้ว่าอีกฝ่ายจะจำ 'น้องสาวเพื่อน(ที่คิดไม่ซื่อ)' คนนี้ได้หรือเปล่าน้า... แถมตลอดเวลาทำงานรึก็ต้องใกล้ชิดกันเสียจนจะห้ามใจไม่อยู่โดยเฉพาะเวลาได้เห็นหุ่นที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามสวยงามนั่นก็ทำเอาเลือดกำเดาจะพุ่งทุกทีสิน่า...

 

 

 

---------------------------

 

 

 

เทวินทร์เอื้อมมือไปหยิบฮู้ดเสื้อหนาวของเธอขึ้นมาคลุมศีรษะอริสาให้ “ใส่ฮู้ดกันลมไว้หน่อย อย่างน้อยก็ดีกว่าให้ศีรษะเย็น เดี๋ยวจะป่วยซะก่อน”

“ขอบคุณค่ะ” อริสาตอบ การกระทำของอีกฝ่ายนั้นพาความอบอุ่นมาให้จนเธอไม่รู้สึกหนาวขึ้นมาเสียดื้อๆ ทั้งๆ ที่ก็ยังคงยืนอยู่กลางลานหิมะเหมือนเดิม หญิงสาวกัดริมฝีปากเบาๆอย่างชั่งใจ สุดท้ายเธอก็ทนไม่ไหว “ถามตรงๆ นะคะ คุณวินคิดอะไรกับขวัญหรือเปล่าคะ”

ชายหนุ่มนิ่งไปอย่างแปลกใจ ด้วยไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะถามขึ้นมาแบบนี้ หากเพียงแวบเดียวเท่านั้น สีหน้าแปลกใจของเขาก็เปลี่ยนเป็นรอยยิ้มหวานแทน นี่ไงล่ะ โอกาสของเขามาถึงแล้ว ได้เวลาบอกอีกฝ่ายเสียทีว่าเขาคิดยังไงกับเธอ

เทวินทร์มองดวงตากลมโตของอีกฝ่าย พลางเอ่ยเสียงนุ่ม “คิดได้ไหมล่ะครับ”

“...ถ้าบอกว่าไม่ได้ล่ะคะ?”

“ไม่ทันแล้วครับ มันคิดไปแล้ว”

 

 

------------

 

"เธอจำฉันได้ ทำไมถึงไม่บอก"

“อะ...อะไรนะ...”

"ฉันได้ยินที่เธอพูดตั้งแต่คืนแรก ที่ฉันพาเธอเดินกลับห้อง และเมื่อวันก่อน ตอนขึ้นรถบัสด้วย ...ฉันรู้ว่าเธอจำฉันได้”

“คุณ...คุณได้ยิน…” กัณฑิมาค้างไปอีกรอบ และคราวนี้เธอค้างจริง เพราะดูราวกับสมองเธอจะหยุดทำงานไปเสียเฉยๆ สารพัดความหงุดหงิดที่มีก่อนหน้านี้ปลิวหายไปกับสายลมทันที “...คุณรู้ว่าฉันเป็นใคร...”

ตุลย์ถอนหายใจ “เธอคือน้องสาวของอินทรี และฉันก็คือเพื่อนของพี่ชายเธอ”

“คุณจำได้…”

“ใช่”

“คุณไม่ได้ลืม…”

“ฉันไม่เคยลืม…” เสียงทุ้มเอ่ยนิ่ง ก่อนจะพึมพำ “...เพราะเป็นเธอ ฉันถึงไม่เคยลืม”

 

----------------------------------------

 

( ภาพจาก pinterest )

 

 

นิยายรักเบาสมองให้อ่านเพลินๆแก้เบื่อมาติดตามเรื่องราวความรักของสองสาวเพื่อนซี้ที่บทจะเจอปัญหาหัวใจก็เจอพร้อมกันเสียจนไม่รู้ใครจะเป็นที่ปรึกษาใครก่อนดีคนนึงวิ่งหนีอีกคนนึงเก็บซ่อนแล้วเมื่อไหร่กันนะที่ความรักจะได้เริ่มต้นเสียที...

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว