ขุนพล พบประเสริฐ
นักศึกษาคณะบริหารธุรกิจ ปี 3
"เธอไม่ใช่คนโสดตั้งแต่ฉันบีบนมเธอเล่นแล้วหมู
อย่าริไปอ่อยใครหน้าไหนทั้งนั้นถ้าไม่อยากให้มันตายเพราะโดนกระทืบ"
หมูแดง แพงไพศาล
นักศึกษาคณะนิเทศศาสตร์ ปี 2
“บอกว่าไม่ชอบให้เรียกแค่หมูคำเดียวไง
ทำไมไม่เคยฟังบ้างเลยเมียก็ยังไม่ใช่ขี้ตู่เกินไปไหมคนหน้ามึน”
INTRO
“นายลวนลามฉันมากเกินไปแล้วนะ” ฉันดุเขาเมื่อขุนพลทิ้งใบหน้าลงมาซบที่หน้าอกฉันแล้วคลอเคลียถูไถจมูกกับปากเหมือนแมวอ้อนเจ้านาย
“เธอเป็นหมูน้อยของฉันนะทำไมจะลวนลามไม่ได้ ตัวเธอหอมชะมัดเลยว่ะหมู ฮึ่ย! อยากฟัดให้จมเขี้ยวเลยหมูจ๋า หมูตัวน้อยของฉันน่ารักน่าขย้ำโคตรๆ” ยัง ยังไม่ยอมหยุดอีก ไซ้มันเข้าไปบีบมันเข้าไปหน้าอกฉันเนี่ย