บทนำ
"สวัสดีฉันชื่อเบาหวิว อยู่คณะแพทย์ศาสตร์ ที่จริงฉันชื่อแก้มใส พ่อกับแม่ตั้งให้เพราะตอนที่ยังเด็กๆแก้มฉันอ้วนและขาวมากๆ แต่เพื่อนที่มหาลัยเรียกฉันแบบนี้เขาก็เลยเรียกกันต่อมาเรื่อยๆจนลืมชื่อจริงๆฉันไปแล้วมั้ง ก็นั่นแหละค่ะท่านผู้ชม ด้วยความที่ฉันสูง165 แต่หนักถึง 112กิโลกรัม อืม..จะว่าฉันนังอ้วน นังช้างน้ำ นังผอมน้อย(?) หรืออะไรก็ว่ามาเหอะฉันปลงละ ฉันโดนเรียกแบบนี้บ่อยครั้งจนร้องไห้ฟูมฟายไปเข้าคอร์สลดน้ำหนักมาก็หลายที่ละ จ้างเทรนเนอร์ก็ต้องเลิกไปเพราะอะไรหนะหรอ ก็เพราะเวลาฉันออกกำลังกายเสร็จปุ๊บแดก..แดกเสร็จก็มานั่งร้องไห้ว่าทำไมถึงไม่อดทนเลยนะฉันเลยอ้วนมาเรือยๆ...มันกลายเป็นวัฎจักรของฉันไปแล้วหละ แต่รอบเนี้ยฉันจริงจังนะ!! (ยืนขึ้นอย่างผู้กล้า) ฉันจะผอมให้ได้!! เหตุผลที่ฉันตั้งใจจะลดน้ำหนักอีกครั้งก็ไม่ใช่อะไร "ผู้ชาย"ล้วนๆค่ะ ฉันแอบชอบผู้ชายคนนึงเขาชื่อเจเจเป็นทั้งเดือนคณะวิศวะเป็นทั้งนักแข่งรถ แต่ไม่ได้บอกให้ใครรู้เพราะกลัวเขาหาว่าฉันไม่เจียมตัวอีกแหละ (มันก็จริงของเขาน่ะ = =) จะมีก็แต่ "หวาน" เพื่อนสนิทคนเดียว ใช่คนเดียว เพราะฉันกับมันก็คบกันอยู่2คนเนี้ยแหละ สมาคมเพื่อนไม่คบ TT ที่ฉันสนิทกับมันจนบอกกันทุกเรื่องแม้กระทั่งเรื่องขี้ไม่ออกจนไปถึงเรื่องวางแผนอนาคตก็เพราะว่าฉันกับมันเนี้ยมีสิ่งที่เหมือนกันอยู่ 2 อย่าง 1.)หุ่น เพราะชอบนัดกันไปแดก แดกทุกอย่างที่เขารีวิวกัน 2.)มโน - -' นี่ไปกันได้เพราะชอบจินตนาการเรื่องที่เป็นไปไม่ได้แล้วมานั่งดราม่ากันตลอด มันบอกกับฉันเสมอว่าถ้าฉันผอมเนี้ยต้องสวยมากแน่ๆเลย( นั่นไงมโนอีกแล้ว ) ก็อย่างว่าแหละวันๆฉันก็บ่นแต่เรื่องพี่เจเจ จนมันหาทุกวิธีทางให้ฉันมีโอกาสได้ใกล้ชิดพี่เจเจบ้างแหละ แอบพาฉันตามพี่เขาไปบ้างแหละ สารพัดอย่างไม่อยากจะเอ่ยว่าทำอะไรไปบ้างแบบที่คนอื่นเขาไม่ทำกันฉันกับหวานไปทำมาหมดละ ไปสมัครเป็นคนล้างจานบ้านข้างๆพี่เขาเพื่อจะได้เห็นพี่เขาเข้าออกบ้านเมื่อไหร่ตอนไหนไปกับใครก็ทำมาแล้ว อย่าพึ่งตกใจนะ นี่จิ๊บๆยังมีอีกหลายเรื่องที่พวกเธอยังไม่รู้...จุดเริ่มต้นที่ทำให้ฉันทำแบบนี้จะเป็นเพราะอะไรก็เชิญอ่านต่อที่เนื้อเรื่องได้เล๊ยยย"
ปล.ไม่เหมาะกับลูกผู้ดีเพราะมีคำหยาบในเนื้อเรื่องพอสมควร