บลูส์ลินส์ ศึกมหาเวทย์จอมราชันย์

ณ ป่าแห่งหนึ่งในดินแดนแห่งเวทย์มนต์ ซึ่งยุในเมืองมูระนาซาเกะ

ได้มีเด็กหนุ่มคนหนึ่งที่มีผมสีขาวเป็นจุดเด่น เขามีนามว่า บลูส์

[

บลูส์ลินส์

]

มากับ โทชิ [ สัตว์เลี้ยงจอมเวทย์ที่ถูกสร้างจากมาจากร่างไร้วิญญาณของสัตว์ชนิดนั้นๆ โทชิมีรูปร่างเป็นสุนัขซึ่งถูกสร้างขึ้นมาโดยพ่อของบลูส์ ] เจ้าสุนัขจอมพูดมากและขี้โวยวาย เป็นคู่หูของบลูส์

“ โอ้ยย. ฉันเหนื่อยละนะบลูส์ เมื่อไรจะถึงแม่น้ำซะทีเนี่ย ” โทชิบ่นตลอดทาง

“ เดี๋ยวก็ถึงแล้ว บ่นอยู่ได้ ใครให้ตามมาก็ไม่รู้ ” บลูส์บ่นบ้าง

“ ก็.... ” ไม่ทันที่โทชิจะพูดจบบลูส์ก็เอามือปิดปากโทชิเอาไว้ เพราะได้ยินเสียงอะไรบางอย่างมาจากบริเวณแม่น้ำที่พวกเขากำลังจะไป

“ เงียบๆก่อน ฉันได้ยินเสียงอะไรบางอย่าง ” บลูส์กล่าวอย่างสงสัย ทันใดนั้น

....ตู้ม!!!!!!!!!.. มีเสียงระเบิดขึ้นมาอย่างดัง

“เฮ้ยย อะไรหนะ นั่นเสียงมาจากแม่น้ำ เรารีบไปดูกันเถอะโทชิ ” พอพูดจบบลูส์ก็รีบวิ่งไปทันที

“ เดี๋ยวสิบลูส์ รอด้วย ”

พอมาถึงที่แม่น้ำ บลูส์และโทชิได้พบกับนักเวทย์ 2 คน ที่กำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือด

คนหนึ่งเป็นคนจากหมู่บ้านบลูส์รู้จัก เขาชื่อ คูริ เคน

แต่อีกคนหนึ่งบลูส์ไม่รู้จักเขายังใส่หน้ากากด้วย

แต่ดูจากท่าทางแล้วน่าจะเป็นคนที่เก่งมากเลยทีเดียว

ทันใดนั้นนักเวทย์ผู้นั้นแยกร่างออกมามากมาย และรุมโจมตีเคนอย่างหนักหน่วง เคนสวนกลับทันที

“ อัสนีพิฆาต ” เคนชูมือขึ้นฟ้าแล้วก็มีสายฟ้าหลายร้อยสายพุ่งลงมาจากฟ้าเข้าใส่ร่างแยกของนักเวทย์ผู้นั้น ทำให้เขากระเด็นไปไกล เคนได้โอกาสจึงรีบพุ่งเข้าไปโจมตีซ้ำ แต่ร่างของนักเวทย์ผู้นั้นกลับกลายเป็นควันสีม่วงแล้วจางหายไปแล้วเหลือไว้เพียง

หน้ากากสีขาวลายดำไว้

“ ชิ หนีไปจนได้ ” เคนกล่าวอย่างเสียดาย

หลังจากนั้นเคนก็รีบกลับหมู่บ้านไปทันที

หลังจากที่เห็นการต่อสู้ของทั้ง2คนแล้ว บลูส์ก็คิดในใจอยากจะเก่งแบบนั้นบ้าง เดินไปคิดไป เดินกลับบ้านทันที โดย ลืม!!!!! ว่าแม่ให้มาทำอะไรที่นี่ กลับไปก็โดนด่าอีกตามเคย [แม่ให้บลูส์มาหาสมุนไพรไปทำยา ซึ่งแม่ของบลูส์เป็นนักเวทย์สายฮีล หรือเป็นนักเวทย์หมอนั่นเอง]

......ผ่านไป1เดือน โรงเรียนมหาเวทย์ประจำเมืองก็ได้เปิดเรียนเป็นวันแรก......

“ บลูส์ บลูส์... ตื่นได้แล้ววว บลูส์ สายแล้ว เดี๋ยวไปโรงเรียนไม่ทันนะ บลูส์ๆๆ ” โทชิปลุกด้วยความเร่งรีบ

“ ไม่ตื่นใช่ไหม ” โทชิยิ้มกรุ่มกริ่บเหมือนคิดอะไรดีๆออก

“ ไฟไหม้ ไฟไหม้ ไฟไหม้ รีบมาช่วยกันดับไฟเร็ว ไฟไหม้ๆๆๆ ” โทชิ ตะโกนเสียงดัง

“ ไหนๆๆๆ ไฟไหม้ที่ไหน ฮะโทชิ ไฟไหม้ที่ไหน ” บลูส์ถามอย่างตกใจ

“ เหอะ ไม่มีหรอก ฉันล้อเล่น ”

“ โธ่ ฉันนึกว่าเป็นเรื่องจริงซะอีก เห้ออ” บลูส์พูดอย่างโล่งอกและล้มตัวลงนอนต่อ

“ เฮ้ยๆๆ เดี๋ยวๆๆ นายจะนอนต่อไม่ได้นะ”

“ ทำไมอะ ”

“ ก็วันนี้เป็นวันเปิดเรียนวันแรกไง นายลืมหรอไง ”

“ เปิดเรียน เฮ้ยยลืมม กี่โมงแล้วเนี่ย ทำไมนายไม่บอกฉันละ ” บลูส์โวยวายใหญ่ จากนั้นก็ไปแต่งตัวและรีบไปโรงเรียนทันที

ณ โรงเรียนมหาเวทย์

“ เอาละนะ นักเวทย์ฝึกหัดทุกๆคน หวัดดี ฉันมีชื่อว่า ดูโร่ เรกิชิ ฉันจะเป็นครูสอนพวกเธอทุกคน ”

“ ทีนี้ก่อนอื่นเลย พวกเราส่วนใหญ่จะมาจากต่างเมืองกัน อาจจะยังไม่ค่อยรู้จักกัน เพราะฉะนั้นฉันจะให้พวกเธอทุกคนจับกลุ่มกัน3คนต่อกลุ่ม ตอนนี้เลย เดี๋ยวฉันจะกลับมาเอาคำตอบนะ ” หลังจากนั้นครูเรกิชิก็ได้ออกจากห้องไปทันที

หลังจากนั้นก็มีแต่เสียงเด็กๆที่หากลุ่มว่าจะอยู่กับใคร“ เธอเราอยู่ด้วย  ” “ มีกลุ่มใครว่างไหม ” “ ฉันอยู่ด้วยนะ ”

ในขณะที่ทุกคนกำลังหากลุ่มกันอยู่ บลูส์ก็เอาแต่นั่งเหม่ออยู่คนเดียว

“ นี่นาย มีกลุ่มอยู่ยัง มาอยู่กลุ่มกับเราไหม เราขาดอยู่คนนึงพอดี นายอยู่กับพวกเรามั้ย ” เด็กผู้หญิงผมยาวสีบลอนด์ทอง หน้าตาน่ารัก เข้ามาถามบลูส์

“ อืม เอาสิ เรายังไม่มีกลุ่มพอดี อยู่ด้วยละกัน ” บลูส์ตอบทันที

“ เยี่ยม กลุ่มเราครบซะที ” เด็กหนุ่มอีกคนพูดอย่างดีใจ

“ โอเคร คือ ฉันชื่อ เอริน่า เฮอร์ลิส หรือเรียกแค่ เอริน่าก็ได้ เรามาจากเมืองมูระนิกาสึ จากฟากนิชิของเซนทรัลอะ ”

“ หูวว มาไกลจัง ทำไมถึงมาเรียนที่นี่ละ ” เด็กหนุ่มอีกคนหนึ่งอุทานอย่างตกใจ

“ พอดีเรามีปัญหาครอบครัวนิดหน่อยอะ เอ่อคือ....” เอริน่าอ้ำๆอึ้งๆ

“ ไม่อยากบอกก็ไม่เป็นไรหรอก ” บลูส์พูดขัดขึ้น เพราะเห็นว่าเอริน่าไม่สบายใจที่จะพูดเรื่องนี้

“ ขอโทษด้วยนะ.. ” เอริน่าพูดเสียงแผ่วๆๆ

“ ไม่เป็นไรๆ ถ้างั้นฉันแนะนำตัวบ้างนะ ฉันชื่อ ซู คิมินาริ มาจากเมืองมูระอันเบียวคิ ใกล้ๆนี่แหละ เรารู้เรื่องของจอมเวทย์ทุกระดับที่มีชื่ออยู่ในกองทัพหลวงทุกคน และนอกจากนั้นพวกนักเวทย์ระดับสูงฉันก็รู้จักหมด ” ซู พล่ามยาว

“ นี่นายเป็นแฟนพันธุ์แท้เลยนะเนี่ย” บลูส์ชมเชิงประชด

“ ใช่ เลยเพื่อน  ” ซูรับคำทันที

“ แล้วนายละเพื่อน ” ซูถามกลับ

“ อ๋อ คือฉันชื่อว่า บลูส์ บลูส์ลินส์ อทิวาราห์เราอยู่ที่เมืองนี้นี่แหละ แม่เราเป็นหมอ ”

“ นักเวทย์หมออะหรอ ” ซูถามด้วยความอยากรู้

“ ใช่ๆ ประมาณนั้นแหละ ”

“ สุดยอด!!!! กลุ่มเรานี่ต้องเป็นกลุ่มที่สุดยอดแน่ๆๆเลย ฮ่าๆๆๆๆ ” ซูหัวเราะอย่างสะใจอยู่คนเดียว

“ ฉันว่าเราน่าจะคิดผิดที่มีนายนะ ว่ามั้ยเอริน่า ” บลูส์แอบกระซิบกับเอริน่า เอริน่าได้แต่ยิ้มเขิลๆ

.......ตกเย็น......

ระหว่างที่บลูส์กำลังจะกลับบ้าน ก็เจอเข้ากับซู ซึ่งกำลังจะรีบไปไหนสักที่

“ ซู....ซู....”

“ อ้าว บลูส์ มีไร ”

“ นี่นายจะรีบไปไหนอะ ”

“ นี่นายตกข่าวได้ไง พอดีมีนักเวทย์เขามาประลองฝีมือกัน ก็เลยรีบไปดู แล้วนายไปไหม ”

“ เอ่อ.. ไปดิปะ..ที่ไหนละ ”

“ ที่ลานกว้าง Playground II ”

“ งั้นเรารีบไปกันเถอะ ” จากนั้นทั้ง2ก็รีบไปที่นั่นทันที..

เนื้อเรื่องจะเป็นยังไงต่ออย่าลืมติดตามชมกันด้วยนะคร้าบ ^^

************************************************