ผม ... ชอบมองเวลาผู้ชายจูบกัน
มันให้ความรู้สึกตื่นเต้น วาบหวาม แต่ก็อบอุ่น อ่อนโยน
สำหรับผม ... ความรู้สึกที่ผู้ชายมีให้กัน มันลึกซึ้งกว่า หนักแน่นกว่าความใคร่ระหว่างหญิงชาย
คงเพราะผมเห็นตัวอย่างจากพ่อกับแม่ ที่ทนฝืนกันไปจนสุดท้ายก็ทนไม่ไหวต้องต่างคนต่างไปในที่สุด
พ่อผมแต่งงานใหม่กับแม่ม่ายพันล้านที่ฟ้องหย่าสามีจอมเจ้าชู้จนได้สมบัติติดมือมามากมาย แต่ก็ไม่เท่านั้น แม่เลี้ยงของผมยังมีลูกติดจากสามีเก่าตามมาด้วย
ผู้ชายคนนั้นทำให้ผมหน้าร้อนวูบวาบทุกครั้งที่เห็นหน้าเขา ใจสั่นรัวเวลาจ้องมองริมฝีปากที่ขยับเขยื้อนเคลื่อนไหว จินตนาการเพริดไปไกลจนกู่ไม่กลับ
...
ใช่แล้ว ... ผมอยากให้เขาเป็นจูบแรกของผม ผู้ชายคนแรกที่จะได้จูบแสนหวานจากผมไปครอบครอง ... ต้องเป็นเขาเท่านั้น
... พี่มีนของผม ...
...
“น้ำ ... พ่อกับแม่ไม่อยู่ อย่านอนดึกนักนะลูก แล้วห้ามไปกวนพี่เขาเด็ดขาด ถ้าหิว ก็โทรสั่งอาหารจีน หรือพิซซ่ามากินก็ได้ ถ้าอยากทำกิน ของสดก็มีในตู้ อยู่ได้ทั้งอาทิตย์ เงินสดอยู่ในกล่องในลิ้นชัก แต่จะซื้ออะไรใช้บัตรรูดไปก็ได้ พ่อไปนะ”
“อือ ...”
“ห้ามเข้าไปกวนพี่มีนเด็ดขาด เข้าใจมั้ย”
พ่อตะโกนประโยคสุดท้ายเข้ามาก่อนจะปิดประตูตามหลัง
... ก็แล้วทำไมผมต้องเชื่อ พ่อพาเมียไปเที่ยวต่างประเทศอาทิตย์หนึ่ง ทิ้งลูกเลี้ยงไว้กับลูกชาย ... โอกาสที่ผมจะได้ทำตามความฝันมาถึงแล้ว ลุยเลยดีกว่า ...
ก๊อก ... ก๊อก ...
เมื่อไม่มีเสียงตอบ ผมก็ผลักประตูห้องเข้าไปเลย
“อ้าว ... ไปไหนล่ะ”
“เข้ามาทำไม”
ผมหันไปมองตามเสียงทัก แล้วอ้าปากหวอ ขากรรไกรแทบค้าง
พี่ชายต่างสายเลือดของผมยืนตัวขาว มีผ้าเช็ดตัวพันรอบสะโพกอยู่ผืนเดียว
น้ำลายเหนียวจนผมแทบจะกลืนไม่ลงคอ ทำท่าจะหยดย้อยลงจากปากที่อ้าค้างเสียมากกว่า
“เฮ้ย!!!”
ผมตกใจที่อยู่ๆ เขาก็กระโจนเข้ามาหาผม กระชากผมจนหน้าหงาย คว้าผ้าขนหนูที่โปะอยู่บนหัวลงมาอุดจมูกผม
“อื๊อ ... “
เขาจะข่มขืนผมหรือ ... อา ... มันเร็วไปมั้ย?
“เลือดกำเดาไหล เงยหน้าไว้ก่อน กดผ้าไว้”
เขาจับมือผมวางลงบนผ้าขนหนูที่ใช้กดจมูก แล้วเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้า
“เข้ามาทำไม”
“ผมไม่สบาย ปวดหัว”
ไหนๆ ก็เลือดกำเดาไหลขนาดนี้ ผมก็ถือโอกาสลื่นไหลตามน้ำไปเรื่อย
“ให้ผมนอนพักแป๊บได้มั้ยครับ”
เขาพยักหน้าไปที่เตียง แล้วปลดผ้าเช็ดตัวออกจากสะโพก โชว์สรีระเปลือยเปล่าให้ผมได้ยลโฉมเต็มตา
ผมคงยืนมองเขานานไปหน่อย เขาเลยหันมาดุ
“มองอะไร ... นายไม่มีหรือไง เด็กนี่ น่ารำคาญชะมัด”
เขาหยิบบิกินี่สีดำมาสวม ทับด้วยจัมเพอร์รูดเอว
ผมเดินไปนอนหงายบนเตียงของเขา หลับตาลง เห็นภาพร่างเปลือย ขาว แข็งแกร่งไปด้วยมัดกล้ามสวยๆ แล้วปวดหน่วงๆ ที่ท้องน้อย โดยเฉพาะเมื่อนึกถึงสัญลักษณ์ความเป็นชายที่ยังไม่ตื่นตัวของเขา ... ขนาดยังไม่ตื่น ยังทั้งใหญ่และยาวขนาดนี้ ถ้าตื่นขึ้นมาเต็มที่ ... อื๋อ ... ไม่อยากจะคิด
“เป็นอะไรมากมั้ย ... ไหนดูซิ”
ผมลืมตาเห็นหน้าเขาลอยอยู่แค่เอื้อม ... เขาหล่อจัง
ผมจ้องริมฝีปากอวบอิ่มที่โหยหาฝันถึงทุกคืน ตอนนี้มันอยู่ตรงหน้าแล้ว จะรออะไรอีก
ผมปล่อยมือทิ้งผ้าลงข้างตัว ผงกหัว ยกตัวขึ้นจากเตียง เหวี่ยงแขนโอบรอบคอ มือเกี่ยวกดท้ายทอย โน้มหน้าเขาลงมาหา ยื่นหน้าประกบปากบางเฉียบเข้ากับปากหนานุ่มของเขา
... อา ... ฝันผมเป็นจริงแล้ว ... ผมได้จูบพี่มีนแล้ว ... มันช่าง ตื่นเต้น วาบหวาม และอบอุ่น อย่างที่คิดไว้จริงๆ
เพียงแวบเดียว ร่างผมก็หงายลงบนฟูกอย่างแรง
พี่มีนยกแขนขึ้น ปาดข้อมือเข้ากับริมฝีปาก จ้องหน้าผมอย่างขยะแขยง และเหยียดหยาม
“มึงทำ heer อะไร ไอ้เด็กเวร ... นึกแล้วเชียว ว่ามึงต้องเป็นตุ๊ด ชอบแอบมอง ทำหน้าแดง”
เขาเดินไปเปิดประตูห้อง
“ออกไป มึงรีบไปให้พ้นเลย ก่อนที่กูจะหมดความอดทน กระทืบ แล้วใช้ตีนเขี่ยมึงออกไป ไป!!!”
คำสุดท้าย เขาตวาดไล่เสียงดัง เหมือนไล่หมาแมวจรจัด เดินรี่เข้ามาหาอย่างมุ่งร้ายหมายขวัญ
ผมสะดุ้ง รีบตะเกียกตะกายลงจากเตียง วิ่งหลบร่างสูงใหญ่ออกจากห้องด้วยอาการตกใจจนตัวสั่น
เสียงประตูห้องปิดตามหลังดังสนั่น
ผมยืนพิงผนังข้างโถงทางเดิน ค่อยๆ ครูดหลังกับผนังห้องไถลลงไปนั่งอยู่บนพื้น หัวใจยังเต้นแรง ขอบตาร้อนผ่าว ยกข้อนิ้วขึ้นกัด กลั้นสะอื้น
... ผมแค่อยากได้รับความรัก ความอบอุ่น จากคนที่ผมชอบ มันผิดด้วยหรือ ...
... จูบแรกของผม ... ขมอมหวาน มีทั้งรอยยิ้มและน้ำตา ... แต่ที่ทำให้เจ็บปวดที่สุด คือถ้อยคำดูถูกเหยียดหยาม กับสีหน้ารังเกียจขยะแขยง ที่ผมจะจดจำไว้ ไม่มีวันลืม ...
ผมจะไม่จูบใครอีกแล้ว เพราะ จูบ สำหรับผม มันหมายถึง เจ็บ และผมขอ จบ มันไว้ตรงนี้ และตลอดไป
...
Guest
