Dragon of doomsday กำเนิดมหาราชันย์มังกรแห่งวันสิ้นโลก

บทนำ(หื่นเป็นเหตุ)

เช้าที่แสนสดใสของวันเปิดภาคเรียนใหม่ก็ได้มีชายหนุ่มคนหนึ่งที่พยายามจะทำสิ่งที่ไม่มีใครเขา

คิดจะทำมันแม้แต่น้อยคือการเรียนแบบฉากรักในตำนานของการ์ตูนสาวน้อยนั่นเอง

"อา...แนะนำตัวกับผู้อ่านหน่อยดิ"ผู้เล่าเรื่อง

"ได้ๆ..ดีครับ ผมชื่อเฟิร์ส ดากูนิว อายุ18 ปี ส่วนสูง175 น้ำหนักช่างมัน เอาเป็นว่าสมส่วนแล้วกัน

ผมสีดำยาวถึงกลางหลังตาดำตามแบบฉบับคนเอเชีย(มีงเป็นคนอังกฤษไม่ใช่เรอะ)นั้นแหละส่วนหน้าตาจะว่าหลงตัว

ก็ไม่ถูกก็แค่หล่อจนไม่มีใครกล้าจีบเท่านั้นเอง”

"งั้นแนะนำตัวเสร็จแล้ว งั้นเข้าเนื้อเรื่องของเรากันเลยดีกว่า" ผู้เล่าเรื่อง

"เออๆ ยังไงตรูก็ต้องตายก่อนถึงจะได้ไปต่างโลกอยู่แล้วนิ"

เฟิร์สที่จงใจที่จะไปเรียนวันแรกสายเพราะหวังที่จะหาแฟนให้ได้ในภาคเรียนนี้นั้นเองหลังจากอยู่กับความโสดมานานเท่าอายุตัวเองเฟิร์สเริ่มเดินไปเรียนอย่างใจเย็นถึงแม้มัยจะสายมากแล้วก็ตาม

"อ่ะ....เจอละสี่แยกเป้าหมาย ฮึฮึ "

‘เปิดใช้สกิลพระเอกเลยล่ะกัน 『หูทิพย์』’(แน่นอนว่ามันมโนไปเอง)

เฟิร์สเจอสี่แยกแล้วเริ่มใช้ความมโนของตัวเองเต็มกำลังเพื่อค้นหาสตรีผู้ที่จะเป็นเป้าหมายจากการตื่นสาย

ตึบ! ตึบ! ตึบ!

"หือ เสียงนี้มัน มาแล้ว มาแล้ว ฮืฮื จากวิเคราะห์เสียงฝีเท้าที่ลงน้ำหนักแต่ละข้างนั้น ดูเหมือนว่าจะมีอายุประมาณ

16-17ปี ส่วนสูงน่าจะสักประมาณ165ซม. น้ำหนักตัวสัก 48.5กก.สามารถบอกได้เลยว่าเป็นคนที่รูปร่างดีมาก

และเสียงเส้นผมที่ถูกลมพัดนั้นเป็นผมสีบลอนด์อ่อนยาวถึงกลางหลัง แล้วมีเสียงที่เส้นผมกระทบใบหน้ามากับสายลมเป็น

หน้ารูปไข่ดวงตากลมโตนัยน์ตาสีฟ้า ปากนิดจมูกหน่อยรวมๆแล้วโคตรน่ารักเลย แล้วสุดท้ายคือความเร็วจากเสียงฝีเท้าถ้า

เราออกวิ่งปตอนนี้โอกาสที่จะชนกันมีอยู่ถึง96.53%เลย”

จากการวิเคราะห์นี้เฟิร์สใช้เวลาไปแค่0.4 วินาที (สุดยอดแห่งความมโนเลย) พอเฟิร์สทำการวิเคราะห์เสร็จแล้ว

จึงเริ่มออกตัววิ่งไปตามแผนที่วางไว้โดยวิ่งให้เข้ากับเสียงฝีเท้าของอีกฝ่ายเมื่อเฟิร์สเข้าใกล้สี่แยกก็ได้ยินเสียงของอีกฝ่ายดังขึ้นมา

"สายแล้ว สายแล้ว ไม่น่านอนตื่นสายเลยเรา"

พอทั้งคู่วิ่งมาถึงหัวมุมเฟิร์สที่ตั้งใจชนจึงไม่ได้ลดความเร็วเลยแม้แต่น้อยแล้วพอทั้งคู่ใกล้จะชนกันแต่แล้วจู่ๆฝ่ายตรงข้ามกับหยุดกะทันหัน

"อ่ะ...เก็บตังได้ละ"

"..."

โครม!!!

' โอ๊ย…เจ็บชิบหายเลยฟระ… '

มันคือความรู้สึกที่เก็ดขึ้นกับเฟิร์สหลังจากที่คิดจะพบรักที่สี่แยกแล้วโดนรถพ่วง18ล้อพุ่งฝ่าไฟแดงชนกระเด็นลอยไปไกลหลายสิบเมตร

'ว้าวววตรูบินได้แล้วเฟ้ยยยย'

ตุบ! กร็อบ!แกรบ!

เสียงกระดูกทั้งร่างหักเสียงดังฟังชัดหญิงสาวผู้ที่เป็นเป้าหมายที่เฟิร์สหวังจะชนเธอตามฉากรักในตำนานที่เห็น

เหตุการณ์จึงรีบวิ่งมาดูอาการบาดเจ็บของเฟิร์ส

“เฮ้! คูณเป็นไงบ้าง เฮ้ ทำใจดีๆไว้ รถพยาบาลกำลังจะมาแล้ว แข็งใจไว้นะ”

หญิงสาวพยายามร้องเรียกเฟิร์สให้ยังประคองสติที่เริ่มเลือนรางนั้นเอาไว้ โดยมีเหล่าชาวบ้านเริ่มที่จะเข้ามามุงดู

กันมากขึ้นเรื่อยๆ  และมีหลายคนก็กำลังใช้มือถือ โทรจองวัดกันอย่างบ้าคลั่งบาง บางคนก็เซลฟี่กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นหน้าตาเฉย

เฟิร์สที่ยังประคองตัวไว้ได้อยู่จึงพยายามหันไปดูคนที่เรียกตนอยู่

'อาา....คนอะไรน่ารักฉะมัดดด'

อัก!!

เฟิร์สที่ฝืนร่างกายมากเกินไปและเพราะได้รับดาเมจจากหญิงสาวที่ร้องเรียกตนอยู่จนทำให้กระอักเลือดออกมา

คำโต แล้วเฟิร์สจึงฉุกคิดขึ้นมาได้ว่าตนยังมีห่วงขนาดใหญ่อยู่ที่ไม่ว่ายังไงก็ต้องทำมันให้ได้อยู่ เฟิร์สจึงยกมืออันสั่น

เทาขึ้นไปเพื่อจะทำสิ่งสุดท้ายก่อนตาย

'ถึงชาตินี้จะไม่มีแฟนอย่างน้อย ก็ขอทำสิ่งนั้นก่อนจะตายก็ยังดีวะ'

มือที่ไร้เรี่ยวแรงของเฟิร์ส เอื้อมไปหาหญิงสาวที่กำลังมองไปที่เหล่าหมอและพยาบาลที่กำลังตรงมาท่างนี้

เฟิร์สที่พยายามที่จะทำสิ่งสุดท้ายก่อนตายจึงเอามือไปไว้ใต้ขาของหญิงสาวแต่อนิจจาเพราะเสียเลือดมากไปเลย

ทำให้ไม่มีแรงที่จะทำมัน

'บ้าจริง ดันหมดแรงซะได้'

เฟิร์สกัดฟันกอดด้วยความเจ็บใจ แต่แล้วก็เหมือนสวรรค์จะเห็นใจรึป่าวหว่า? ก็ได้มีสายลมกันโชคพัดมาทางเฟิร์สพอดี

จึงทำให้กระโปรงของหญิงสาวเปิดขึ้น แล้วเฟิร์สได้เห็นสิ่งที่ตนพยายามจะมองดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่เหล่าลูกผู้ชายทั้งหลาย

ต้องเห็นสักครั้งก่อนตายนั้นเอง แต่มันกับไม่ใช่สิ่งที่สมควรที่จะเห็นก่อนตายแต่อย่างใด

“อะเหื้อออ!.......ดะ..ดะ...ดุ้น…”

และแล้วสติที่จะดับไปตอนไหนก็ได้ของเฟิร์สก็ได้ดับลงไปด้วยความเร็วแสง(ตายอย่างสงบเถอะเอ็งอาเมน...)

แล้วก่อนตายเฟิร์สยังได้รู้ถึงคำของคนผู้หนึ่งที่เคยกล่าวเอาไว้“โลกนี้มันช่างอยู่ยากยิ่งนัก"

---------------------------------------------------------