คำนำ
เขาไม่ได้ทรงเทพ เขาไม่ใช่ร่างทรง ตัวศรัทธาของคนส่วนใหญ่จึงก่อเกิดรูปนามธรรม ภูบดินทร์คนนี้มีดีแค่เรื่องเรื่องยนต์กลไกต้องมารับหน้าที่เป็นคนทรงเจ้าเพราะความตระหนี่ของธารน้ำสาวที่ไม่เคยร่ำรวยมาตั้งแต่กำเนิดความทยานอยากของเธอต้องมาเจอกับภูบดินทร์ที่มีตัวศรัทธาจากผู้คนที่เชื่อในสิ่งที่ศรัทธาจนภูบดินทร์ทำอะไรได้เหนือกว่าทรงเจ้าทั่วไปอยากรู้เรื่องราวของธารน้ำกับภูบดินทร์ในคนทรงฟ้าลิขิต
“ที่ผมเขียนเรื่องนี้ไม่ได้ลบหลู่สิ่งที่ทุกท่านนับถือและศรัทธากันแต่นวนิยายเรื่องนี้แค่สอนในเรื่องความศรัทธาต้องมีขอบเขตไม่ใช่เชื่อจนศรัทธาเกินควรและผมก็ไม่ได้นั่งเทียนเขียนเรื่องนี้แค่เขียนเตือนสติสำหรับคนที่ศรัทธา”