วุ่นรักนักสืบ

นุชไปเรียนต่อเมืองนอกแล้วอยู่ทำงานที่นั่นอีกหลายปี จนเมื่อบริษัทเจ๊งด้วยพิษวิกฤติเศรษฐกิจนั่นแหละ เธอจึงเดินทางกลับเมืองไทย ทว่าการมาในครั้งนี้กลับเป็นช่วงประจวบเหมาะกับที่บ้านซึ่งเป็นสำนักจัดหางานกำลังมีปัญหาพอดี เรื่องของเรื่องก็คือ เจ๊หงาย แม่ของเธอเกิดระแวงว่า เฮียหลง ป๋าตัวแสบจะไปเลี้ยงเด็กไว้ที่หอพักเสี่ยทองมี ดังนั้น แกจึงไปว่าจ้างให้ บัญชา นักสืบเอกชนมาสืบหาความจริง

ต่อเมื่อนุชได้รับทราบเรื่องไม่ชอบมาพากล เธอจึงดึงดันจะเป็นคนไปสืบเรื่องนี้เสียเอง ฝ่ายบัญชาเมื่อตกลงรับงานแล้ว เขาก็ใช้ให้ วรรณ น้องสาวซึ่งมาช่วยงานให้ไปสอดแนมที่หอพักเสี่ยทองมีแทนก่อน เพราะตัวเองมีนัดกับเพื่อนชื่อ ณรงค์ ซึ่งเมื่อไปนั่งอยู่ในร้านค้าหน้าหอพักเธอก็ได้ยินสองสาวคุยกันถึงเรื่องมีเสี่ยมาเลี้ยง ที่สำคัญ เสี่ยคนที่ว่าก็คือเฮียหลงจริงๆเสียด้วย

ทว่าเมื่อกลับมาถึงสำนักงานก็กลับพบว่า ณรงค์ เพื่อนสนิทของพี่ชายขอมาอยู่ช่วยงานด้วยอีกคนเพราะกำลังตกงาน ยิ่งไปกว่านั้น เขายังขอแสดงฝีมือว่าทำงานนักสืบได้ ด้วยการรับอาสาเป็นคนไปถ่ายรูปเฮียหลงกับเด็กแกเสียเอง แต่การไปในครั้งนี้กลับเกิดเหตุการณ์เหนือความคาดหมายขึ้น เนื่องด้วยณรงค์ดันไปเจอกับนุชซึ่งปลอมตัวเป็นผู้ชายมาสืบเรื่องป๋าเข้าโดยบังเอิญ อย่างไรก็ตาม ชายหนุ่มก็ยังสามารถชิงตัดหน้าขึ้นไปถ่ายรูปเฮียหลงกับเด็กบนหอพักได้ก่อนอยู่ดี ซึ่งนั่นก็ทำเอานุชเกลียดขี้หน้าเขาเข้าไส้ อีกทั้งยังคิดจะเอาชนะให้จงได้ด้วยทิฐิอันแรงกล้า โดยที่กลับเข้าใจผิดคิดไปว่า ชายคนที่เฉือนเหลี่ยมในครั้งนี้ก็คือนายบัญชา คนซึ่งแม่เธอจ้างให้ไปสืบเรื่องนี้นั่นเอง

บัญชาถึงกับงงเป็นไก่ตาแตกเมื่อพบว่ารูปที่เพื่อนถ่ายมากลับมีแต่ภาพของเฮียหลงกับเสี่ยทองมี โดยหามีภาพของเด็กเฮียหลงแม้แต่ภาพเดียว เท่านั้นยังไม่พอ คำอธิบายของณรงค์ยังทำให้ปวดหัวหนักขึ้นไปอีก ก็มีอย่างหรือที่กลับรายงานอย่างมั่นอกมั่นใจว่า เสี่ยทองมีก็คือเด็กของเฮียหลง

เอาละสิ เรื่องชักจะวุ่นวายกันไปใหญ่แล้ว....