กลับมาครั้งนี้ จะมีขายตอนครั้งแรกนะคะ ราคาสบายกระเป๋า ได้อ่านจบเรื่องแน่นอนจ้า (ขอบคุณทุกคนที่ชอบเคนหยกค่า) หลอดน้อย
E-Book เคนหยก ลดเหลือ 149 บาท ตั้งแต่วันที่ 30 มีนาคม 63 จนกว่าจะหมดโปรโมชั่น ลดเหลือเล่มละ 149 บาท จากปกติเล่มละ 370 บาท ขอบคุณค่า
ลดราคาหนังสือ สองภาครวม 3 เล่ม ถูกม๊ากจ้า 1,485 เหลือเพียง 695 บาท พร้อมส่งฟรีค่ะ
http://www.facebook.com/ThexKhuxPlayThangHaengRak
ส่งฟรีจ้า สนใจติดต่อสอบถามที่แฟนเพจนะคะ ^_^
..........................................................................
เธอ...คือปลายทางแห่งรัก 2 ตอน ปฏิบัติการล่าหัวใจสามีสุดที่รัก
เมื่ออยู่ๆ เคน คีรภัทร์ อังติกูล ท่านประธานหนุ่มสุดหล่อมากด้วยความสามารถแห่งอังติกูล และเป็นสามีสุดที่รักของ หยก ฟารดา หญิงสาวสวยน่ารักอ่อนหวาน เกิดประสบอุบัติเหตุทำให้เคนสูญเสียความทรงจำ เกี่ยวกับหยก ภรรยาสุดที่รักกับลูกน้อย ฝาแฝดชายและฝาฝาแฝดหญิงทั้งสองคู่
เคน รู้สึกว่าตัวเองเป็นหนุ่มโสด และเห็นหยกกับลูกๆตัวน้อยทั้งสี่คนของเธอ เป็นคนอื่นที่เขาไม่รู้จักและไม่อยากจะเข้าไปพัวพันด้วย เคนขอยุติความสัมพันธ์ทั้งหมดและขอหย่า เพื่อจะได้ใช้ชีวิตโสดตามที่ตัวเองคุ้นเคย ทั้งยังคิดจะไปสานสัมพันธ์กับวีณารีคนรักเก่า โดยไม่สนใจว่าหยกจะรู้สึกยังไง
หยกรู้สึกเศร้าเสียใจมาก เพราะตลอดเวลาที่รักและใช้ชีวิตคู่ด้วยกันมาจนกระทั่งถึงตอนนี้ เคนนั้นทั้งรักทั้งห่วงใยเธอกับลูกน้อยทั้งสี่คน ดั่งแก้วตาดวงใจ เขาดูแลเธอกับลูกๆอย่างดีที่สุดด้วยความรักที่เหลือล้น ไม่เคยมีสักครั้งที่จะทำให้เธอกับลูกๆต้องเสียใจ แต่ตอนนี้เขากลับตั้งแง่รังเกียจเธอสารพัด
แต่ไม่ว่าเคนจะเปลี่ยนไปยังไง เขาก็ยังคงเป็นเคนสุดที่รักของเธอเสมอไม่เคยเปลี่ยน ความรักความผูกพันที่มีต่อกันมา ทำให้หยกไม่ยอมแพ้ เธอจะต้องทำให้เคนสามีสุดที่รักจำเธอกับลูกๆให้ได้ ภายในเวลาสามเดือนตามที่เคนกำหนด ก่อนที่เขาจะไปแต่งงานใหม่กับวีณารีคนรักเก่า ถ้าหากทำไม่สำเร็จ นั่นหมายถึงเธอจะต้องสูญเสียเขาไปตลอดกาล.....
เมื่อความรักระหว่างเคนหยกที่เคยฉ่ำหวาน ต้องมาพบกับวิกฤติครั้งใหญ่ ที่เดิมพันด้วยชีวิตของครอบครัวอันแสนอบอุ่น หยก มีทางเลือกแค่สองทาง คือทำให้เคนจำเธอให้ได้ หรือไม่ ก็ต้องทำให้เคนรักเธออีกครั้ง เพื่อไม่ให้เขาทิ้งเธอกับลูกน้อยทั้งสี่คนไป
แต่เรื่องมันไม่ง่ายอย่างที่คิด เมื่อเคนสามีที่แสนดี เปลี่ยนไปเป็นคนที่เชิดหยิ่งถือตัวและปากร้าย เหมือนตอนที่ยังไม่ได้รักเธอ และที่แย่ไปกว่านั้นก็คือ เขาเห็นเธอเป็นผู้หญิงเห็นแก่เงินที่น่ารังเกียจ หยกต้องทำทุกอย่าง ถึงขั้นจะต้องใช้เสน่ห์ยั่วยวนสารพัดก็ยอม ขอแค่ให้ได้หัวใจของสุดที่รักกลับคืนมา
มาลุ้นกันว่า หยก คุณแม่คนสวยของลูกน้อยที่น่ารักทั้งสี่ จะมัดหัวใจคุณพ่อสุดหล่อที่เชิดหยิ่งปากร้าย (ที่หัวใจหวั่นไหวทุกครั้งที่ได้ใกล้ชิดเมีย) ให้กลับมารักหยกอีกครั้งได้มั้ย เคนหยกกับลูกๆตัวน้อยจอมซนจะทำให้คุณมีความสุขค่ะ
"หลอดน้อย"
เธอ...คือปลายทางแห่งรัก 2 ตอน ปฏิบัติการล่าหัวใจสามีสุดที่รัก
ตัดบางช่วงบางตอนมาให้อ่านก่อนค่ะ (มี 8 ตอน เยอะม๊าก) ^_^
1 ช่วง หยกทะเลาะกับเคน และบอกจะยอมหย่าหากเคนจ่ายเงินให้ตามที่ต้องการได้
“เอาซี้ถ้าจะให้หย่านักก็ได้ หย่าก็หย่า” ฟารดาพูดขึ้น ทิพวัลย์ทำหน้าตกใจสุดๆ แต่คีรภัทร์กลับมีสีหน้ายิ้มกริ่ม
“จ่ายเงินสดๆมาพันล้านภายในหนึ่งชั่วโมง แล้วฉันจะหย่าให้ทันที” ฟารดาพูดเสียงเข้ม คีรภัทร์อ้าปากค้าง แต่ทิพวัลย์กลับยิ้มอย่างพอใจ “เอาถ้าอยากหย่ามากนัก ก็รีบไปหาเงินมาสิ นี่เหลือเวลาแค่ห้าสิบแปดนาทีเท่านั้นนะ”
“ยัยบ้าเอ๊ย ค่าหย่าพันล้านเนี่ยนะ นี่เธอยังปกติดีรึเปล่าห๊ายัยต๊อง คิดได้ไง”
“บ้าที่ไหน แม่ว่า เป็นความคิดที่ดีออกนะ ถ้าคิดจะทิ้งลูกทิ้งเมียก็ต้องให้เงินเค้าไว้ใช้จ่ายจะได้ไม่ลำบาก รีบไปหาเงินมาสิลูก เงินแค่นี้เคนมีอยู่แล้ว แต่แม่ไม่ขอเกี่ยวนะ เวลาคงจะเหลือซักห้าสิบเจ็ดนาทีน่ะนะ”ทิพวัลย์พูดอย่างอารมณ์ดี
“คุณแม่!!
...ทำไมคุณแม่ถึงไปเข้าข้างยัยงกนั่นยังงั้นล่ะครับ ผมเป็นลูกคุณแม่นะ”
“อ้าว ก็เคนอยากหย่า หยกเค้าจะเรียกร้องเงินมันก็ถูกแล้วนี่ แม่เข้าข้างอะไรที่ไหนกัน เรื่องธรรมดาจะตาย”
“เงินพันล้านนี่นะครับธรรมดา แบบนี้เค้าเรียกว่าปล้นกันแล้ว มันมากเกินไปนะครับคุณแม่”
“เกินไปยังไง ถ้าเป็นคนทั่วไปก็คงไม่ใช่ราคานี้ แต่ถ้าในฐานะเมียและแม่ของลูกๆทั้งสี่คนของคุณคีรภัทร์ อังติกูล ที่เป็นเจ้าของธุรกิจมูลค่าหลายหมื่นล้าน เงินแค่นี้มันก็แค่จิ๊บๆนะคะ” ฟารดาพูดกวนๆ “เพราะถ้าฉันฟ้องร้องว่าถูกคุณทิ้ง ฉันอาจจะได้มากกว่าพันล้านซะด้วยซ้ำ”ฟารดาพูดหน้าตาเฉย คีรภัทร์มองเธออย่างโกรธๆ
“ใช่ๆ แม่เห็นด้วย หยกพูดถูกลูก”ทิพวัลย์รีบสนับสนุนเต็มที่ คีรภัทร์ทำหน้าเซ็งจัด
“โอ๊ย!
..ฉันอยากจะบ้าตาย ไม่รู้ว่าเมื่อก่อนฉันไปหลวมตัวเลือกยัยงกแบบนี้มาเป็นเมียได้ไง”คีรภัทร์พูดเสียงห้วนก่อนจะเดินหุนหันออกไปอย่างโกรธๆ ฟารดาหน้าเจือนลงทันที
“หยก...ไม่เป็นไรนะลูก แม่เชื่อว่าอีกไม่นานทุกอย่างจะต้องดีขึ้นจะ อดทนหน่อยนะลูกนะ”ทิพวัลย์พูดปลอบใจพลางโอบกอดลูกสะใภ้สุดที่รักด้วยความสงสาร“คิดซะว่าอดทนเพื่อเคนกับลูกๆนะลูกนะ คนดีของแม่”
“ค่ะ...หนูจะพยายามอดทนค่ะคุณแม่”
........................................................................................................................................................
2 ตอนทะเลาะ หยกยืนกรานจะให้เคนไปอยู่กับเธอและลูก
"หนูจะให้เคนกลับไปอยู่บ้านกับหนูและลูกๆค่ะ”
“ห๊า จะให้ฉันไปอยู่กับเธอเหรอ ไม่เอา ไม่มีทาง ฉันไม่ไปหรอก ไม่ไป ยังไงก็ไม่ไปแน่ๆ”
“คุณต้องไป ถ้าอยากจะออกไปจากชีวิตฉันกับลูก คุณก็ต้องยอมแลก เรื่องนี้ฉันจะไม่ยอมเป็นฝ่ายเสียคนเดียวหรอก”
“อะไรของเธอ เธอเสียอะไร” คีรภัทร์ถามเสียงแข็ง
“ก็เสียผัวอย่างคุณไง ฉันไม่ยอมเสียคุณไปง่ายๆหรอก” ฟารดาพูดขึ้น คีรภัทร์ทำหน้าเหวอเมื่อได้ยินอย่างนั้น ทิพวัลย์อดที่จะขำไม่ได้ เมื่อเห็นท่าทางของลูกชาย นางรู้สึกดีที่ฟารดาพูดแบบนี้ เพราะทำให้นางสบายใจขึ้นกว่าการที่เห็นเธอเศร้าและยอมทนกับทุกอย่าง...ให้มีใจฮึดสู้แบบนี้แหละดีที่สุด
“นี่เธอพูดอะไรออกมา ทำไมไม่รู้จักอายซะบ้างเลย ผู้หญิงอะไรเนี่ย”
“ทำไมจะต้องอายในเมื่อคุณป็นผัว และเป็นพ่อของลูกฉัน ยังไงฉันก็ไม่ยอมเสียคุณไปง่ายๆแน่ อย่าหวังเลย”
“เธอนี่มัน...ฉันล่ะเชื่อเลย”คีรภัทร์พูดอย่างอึ้งๆปนไม่พอใจ “แต่ฉัน...ทำไม่ได้ ฉันไปอยู่กับคนที่ไม่รู้จักอย่างเธอกับลูกเธอไม่ได้ ยังไงก็ไม่ได้เด็ดขาด”
“นั่นมันเป็นปัญหาของคุณ ฉันไม่สน ไม่ว่ายังไงฉันก็ต้องได้ตัวคุณกลับไปด้วย ฉันจะเอาผัวฉันคืนๆได้ยินมั้ย”
“บ้าแล้ว เธอมันบ้าชัดๆ ฝันไปเหอะยัยตัวป่วน ยังไงฉันก็ไม่ยอมกลับไปเป็นผัวเธอแน่ ไม่มีทาง”
“นี่....”
“ใจเย็นนะ หยุดก่อนทั้งสองคน สงบสติกันหน่อยค่อยคุยกันใหม่” ทั้งสองมองกันอย่างเข่นเขี้ยว ทิพวัลย์ส่ายหน้าอย่างปวดหัว “ขยับนั่งกันคนละมุมเลย เดี๋ยวนี้” ทิพวัลย์พูดเสียงเข้ม คีรภัทร์กับฟารดาต่างก็ขยับไปนั่งกันคนละมุมแต่ก็หันมามองกันอย่างไม่พอใจ ทิพวัลย์ส่ายหน้าอย่างอ่อนใจ
...........................................................................................................................................
3 ตอน เคนยอมทำหน้าที่สามี
“เคนคะ ฉันต้องการคุณ ฉันคิดถึงคุณเหลือเกิน”ฟารดาพูดเสียงพร่า “ที่รัก..ฉันต้องการคุณ...เคน....”
ในขณะที่ไฟปรารถนาในกายกำลังร้อนแรงมากขึ้นๆเรื่อยๆ อยู่ๆคีรภัทร์ก็ถอนริมฝีปากออกอย่างช้าๆ
“มีอะไรป้องกันมั้ย....” คีรภัทร์
กระซิบถามเสียงแผ่วติดกับริมฝีปากอวบอิ่ม
ฟารดานิ่งไปทันที เธอจ้องมองเขาด้วยความรู้สึกที่เจ็บแปลบในใจ ความสุขที่ก่อตัวเหมือนพังทลายลงไปตรงหน้า แววตาเธอเต็มไปด้วยความผิดหวังเสียใจ
“ไม่มี...ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมา เราไม่เคยใช้อะไรป้องกันซักครั้ง ถ้าคุณรังเกียจฉัน คุณก็ต้องไปหามาป้องกันเอง”ฟารดาพูดด้วยน้ำเสียงที่เจ็บปวดปนขมขื่น “วันนี้...พอแค่นี้ ขยับตัวออกจากตัวฉันเถอะ” ฟารดาพูดเสียงสั่นนิดๆความรู้สึกน้อยใจเพราะคิดว่าคีรภัทร์รังเกียจเธอมันตื้อขึ้นมาจนแน่นอก ทำให้น้ำตาใสๆเอ่อขึ้นมาคลอตาโดยไม่รู้ตัว เธอพยายามกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหลออกมาต่อหน้าเขา คีรภัทร์มองเธอนิ่งเขารู้สึกตกใจไม่น้อยที่เห็นดวงตากลมโตคู่สวยมีน้ำตาคลอ เขานึกไม่ถึงเลยว่าการถามหาสิ่งที่ป้องกันตัวแค่นี้ จะทำให้เธอรู้สึกสะเทือนใจได้มากถึงขนาดนี้ “รีบๆลงไปจากตัวฉันสิ ไป”
“เป็นอะไรไป ฉันก็แค่ถามเองนะ ไม่มีก็ไม่มีสิ ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรซักหน่อย”คีรภัทร์พูดเสียงนุ่ม “เสียใจเหรอ”
“ทำไมฉันจะต้องเสียใจ ในเมื่อฉันก็รู้อยู่เต็มอกว่าคุณรังเกียจฉันแค่ไหน ฉันแค่...ไม่อยากรู้สึกสมเพชตัวเองไปมากกว่านี้ก็เท่านั้น ลงไปจากตัวฉันได้แล้ว”ฟารดาพูดเสียงเครือเพราะเริ่มจะกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่แล้ว“ฉันบอกให้ลงไปจากตัวฉันไง” ฟารดาพูดย้ำแต่คีรภัทร์กลับนิ่งเฉยไม่ยอมขยับไปไหน “ลงไปซี้ คุณจะนอนเฉยอยู่ทำไมล่ะ รังเกียจฉันนักก็ลงไปซะ”คีรภัทร์ไม่เข้าใจตัวเองเลยว่าทำไมเขาถึงได้รู้สึกเจ็บจี๊ดๆที่ใจเมื่อเห็นน้ำตาของเธอ“ลงไปสิ ไปให้พ้นๆเลย”
“ไม่...ไม่ลง ก็เธออยากให้ฉันนอนกับเธอไม่ใช่เหรอ แล้ว....”
“ฉันไม่มีอะไรให้คุณใช้ป้องกันตัวนี่ วันนี้ยกเลิกไปก็แล้วกัน ไปนอนที่คุณคืนนี้ก็ไม่ต้องทนฝืนใจกอดฉันนอนด้วย”
“ฉันไม่สนหรอกว่าจะมีรึไม่มีอะไรป้องกันตัว”คีรภัทร์พูดเสียงจริงจัง ฟารดามองเขานิ่ง “เอ่อ...คือ...เธอก็บอกเองนี่ ว่าเราไม่เคยป้องกันซักครั้ง เพราะฉะนั้น ของพวกนั้นก็ไม่จำเป็นต้องใช้ ฉันยอมเป็นของเธอ ตามที่เธอต้องการ อย่าร้องไห้เลยนะ” คีรภัทร์เช็ดน้ำตาให้ฟารดาอย่างแผ่วเบาแล้วก้มลงจูบแก้มเนียนฟารดามองเขานิ่ง“เรามาต่อกันดีกว่านะ”
“คุณแน่ใจเหรอว่า...อุ๊บ...”เสียงฟารดาขาดหายไปเมื่อถูกประกบปากจูบ ทั้งสองจูบกันด้วยความนุ่มนวลอ่อนหวาน
......................................................................................................................................................
4 ตอน เคนทวงรางวัลจากหยก
“ไหนบอกจะให้รางวัลฉันไง” คีรภัทร์พูดขึ้นเมื่อดูเหมือนฟารดาจะจำไม่ได้
“อ้อ...เรื่องนั้นนะเหรอ โอ้ ขอโทษทีนะฉันลืมไปเลย ได้ๆงั้นฉันจะให้เดี๋ยวนี้เลย”
“เฮ๊ย...เธอจะบ้าเหรอ จะให้ต่อหน้าลูกๆเนี่ยนะ” คีรภัทร์ทำหน้าตกใจ ฟารดามองด้วยสายตางงๆ
“ใช่ ทำไมเหรอ ตกใจอะไร มะนี่มะ” ฟารดาจับมือคีรภัทร์ให้มาใกล้ๆ เขาทำหน้าอึ้งๆท่าทางดูอึดอัดใจมาก
“หยก ไม่นะ ถึงลูกจะยังเล็ก แต่น้องคิมกับน้องครีแกก็โตจนพูดรู้เรื่องแล้ว เราทำต่อหน้าลูกๆไม่ดีหรอก รอให้ลูกๆหลับก่อนดีกว่านะ ปะพาลูกนอนกันเร็ว”
“เดี๋ยวๆๆ ที่คุณพูดเมื่อกี้นี้หมายว่าอะไรเหรอ คุณคิดว่าฉันจะทำอะไรคุณต่อหน้าลูกๆเหรอ”ฟารดานิ่งไปนิดหนึ่งขณะคิดก่อนจะหัวเราะ“ฮ่าๆๆนี่คุณคิดว่าฉันจะนอนกับคุ...อุ๊บ...”คีรภัทร์รีบเอามือปิดปากเธอทันทีเพราะกลัวลูกจะได้ยิน“อย่าพูดดี้ นี่ต่อหน้าลูกนะ จะพูดอะไรระวังซะบ้าง ลูกๆฟังอยู่นะ” คีรภัทร์พูดดุนิดๆฟารดาดึงมือเขาออก
“เคน คุณเข้าใจผิดแล้ว ฟังนะ...ไอ้รางวัลที่ฉันพูดถึงน่ะ คือ...คืนนี้ฉันจะไม่กวนคุณ” คีรภัทร์ชะงักกึก
“ห๊า...ว่าไงนะ จะไม่กวนฉันงั้นเหรอ หมายความว่าไง” คีรภัทร์ถามด้วยน้ำเสียงตกใจ
“ก็หมายความว่า คืนนี้คุณจะได้นอนหลับสบายๆคนเดียว ไม่ต้องฝืนใจนอนกอดฉันด้วย ส่วนฉันจะมานอนกับลูกๆไง”ฟารดาพูดอย่างอารมณ์ดีแต่คีรภัทร์กลับรู้สึกผิดหวังอย่างแรง “เป็นไง คงจะถูกใจกับรางวัลนี้มากสินะ”
“ไม่เอา ฉันไม่รับรางวัลนี้ ไม่อยากได้ ฉันจะทำหน้าที่ตามปกติ เธอต้องไปนอนกับฉัน” ฟารดาทำหน้าอึ้งๆ“เดี๋ยวพอลูกๆนอนแล้ว เราก็ไปกันเลยนะ” คีรภัทร์พูดหน้าตาเฉย ก่อนจะหันไปหาลูก“เด็กๆมาให้พ่อหอมก่อนนอนหน่อยเร้ว” ลูกๆต่างก็พากันลุกขึ้นมาให้พ่อหอมและหอมพ่อ เมื่อหอมแก้มลูกๆครบทุกคนคีรภัทร์ก็บอกให้ลูกๆนอน “นอนซะนะลูกๆ ถ้าใครนอนหลับตอนนี้ พรุ่งนี้พ่อจะพาไปซื้อของเล่น แต่ถ้าใครซนไม่ยอมนอนพ่อก็ไม่ให้”พอคีรภัทร์พูดจบลูกๆต่างก็หลับตาปี๋ทันที คีรภัทร์มองลูกๆที่หลับตาแต่ตายังขยับยุกยิกๆอย่างขำๆ ฟารดาเองก็อดที่จะยิ้มออกมาไม่ได้
.....................................................................................................................................
5 ตอนที่เคนอยากนอนกับหยก แต่ฟอร์มเยอะมาก ^_^
“คุณจะเคาะประตูเสียงดังทำไม เดี๋ยวลูกก็ตื่นหรอก” ฟารดาพูดขณะมองคีรภัทร์ที่หน้าแดงนิดๆจากการดื่มเหล้า
“แล้วเธอล็อกประตูทำไมล่ะ ปกติก็ไม่เคยจะล็อคนี่นา ลูกๆหลับกันหมดแล้ว แล้วทำไมถึงไม่ยอมออกมา”
“คืนนี้ฉันจะนอนกับลูก ไม่มีอะไรจะถามอีกแล้วใช่มั้ย งั้นก็แค่นี้นะ” ฟารดาพูดเรียบๆก่อนจะดึงประตูเตรียมจะปิด แต่คีรภัทร์กลับดึงมือเธอไว้ “มีอะไรอีก” ฟารดาถามด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ
“ทำไมต้องนอนกับลูกด้วย ลูกๆก็หลับกันหมดแล้วนี่นา โกรธที่ฉันออกไปข้างนอกเหรอ ถึงไม่ยอมมานอนที่นี่”
“ทำไมฉันจะต้องโกรธ คุณอยากจะไปไหนมันก็เรื่องของคุณ ฉันไม่สนอยู่แล้ว ที่ฉันไม่นอนที่ห้องนี้ ก็เพราะว่าไม่อยากจะนอน ก็แค่นั้น ปล่อยมือได้แล้ว ฉันง่วง บอกให้ปล่อยไงเล่า”ฟารดาพูดเสียงขุ่นเมื่อคีรภัทร์ยังจับมือเธอไว้แน่น
“เอาซี้...ถ้าเธอไปนอนกับลูก งั้นฉันก็จะเคาะประตูนี่ทั้งคืนเลย ถ้าคิดว่านอนได้ก็ไปเลย”
“จะบ้าเหรอ ทำแบบนั้นลูกก็ตื่นกันหมดสิ อย่าหาเรื่องได้มั้ย คุณอยากจะนอนคนเดียวมากไม่ใช่เหรอ ฉันก็ให้นอนแล้วนี่ไง แล้วทำไมถึงไม่พอใจอีก รึว่าอยากจะออกไปนอนข้างนอก ถ้าอยากไปก็ไปได้เลยนะ จะไปนอนกับใครก็เชิญ”
“ฉันจะนอนกับเธอ กับเธอเท่านั้น” คีรภัทร์พูดเสียงเข้ม ฟารดาชะงักไป “ผัวเมียกันก็ต้องนอนด้วยกันไม่ใช่เหรอ”
“ว่าไงนะ”
“ก็เธอบอกเอง ว่าฉันจะต้องนอนกับเธอทุกคืนนั่นเป็นกฎที่เธอตั้งขึ้นมา แล้วทำไมถึงไม่รักษาคำพูดของตัวเอง ลูกๆหลับหมดแล้ว ตอนนี้ลูกไม่ต้องการแม่หรอก แต่พ่อของลูกสิต้องการแม่มากเลยน๊า” คีรภัทร์พูดเสียงนุ่มพลางเกลี่ยผมนุ่มสลวยที่ข้างแก้มเนียนด้วยความอ่อนโยน ทั้งสองสบตากันนิ่ง “หยก...นอนกับฉันนะ”
“คุณต้องการฉันจริงๆ รึแค่อยากนอนด้วยเพราะทำไปตามหน้าที่”
“เดี๋ยวจะพิสูจน์ ให้ดูนะว่าฉันต้องการเธอจริงๆรึเปล่า”
.....................................................................................................................................................................
6 ช่วงหยกโกรธออกจากบ้าน เคนเศร้าเมื่อลูกถามหาแม่
"แม่ไปธุระ เหมือนที่พ่อเคยไป ใช่มั้ยคับ” น้องคิมถามขึ้น คีรภัทร์นิ่งอึ้งไป “ตอนที่พ่อไม่อยู่แม่ก็บอกแบบนี้ แล้วแม่ก็ร้องไห้ เพราะคิดถึงพ่อ” ใจคีรภัทร์หายวาบเมื่อได้ยินอย่างนั้น
“พ่อคับ ผมไม่อยากให้แม่ไปธุระเลย ผมคิดถึงแม่” น้องครีพูดขึ้นบ้าง “ผมคิดถึงแม่”พอน้องครีพูดจบ น้องสาวฝาแฝดตัวน้อยก็พูดขึ้นมาว่าคิดถึงแม่ๆ ตามพี่ชาย แล้วหลังจากนั้นทุกคนก็เอาแต่พูดว่าคิดถึงแม่ๆ ไม่หยุด “พ่อคับ ตามแม่กลับมานะครับ ตอนพ่อไป แม่ก็ไปตามพ่อกลับเหมือนกัน พวกเราคิดถึงแม่”น้องคิมพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังอย่างพี่ชายคนโต คีรภัทร์ถึงกับน้ำตาเอ่อขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว เขารีบเช็ดน้ำตาออก
‘ได้ลูก พ่อจะไปตามแม่กลับมานะ พ่อก็คิดถึงแม่เหมือนกัน”คีรภัทร์พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนน้ำตาก็เอ่อขึ้นมาอีก
“พ่อ ร้องไห้เหมือนแม่เลย คิดถึงแม่มากเหรอคับ โอ๋ๆๆอย่าร้องน๊า” น้องคิมพูดปลอบพร้อมเช็ดน้ำตาให้พ่อ “เดี๋ยวแม่ก็กลับมา แม่รักพ่อ รักลูก แม่ไปไม่นานหรอกคับ” คีรภัทร์รู้สึกเต็มตื้นในหัวใจ เมื่อได้ยินคำปลอบใจจากลูกชายตัวน้อย แล้วลูกคนอื่นๆก็เข้ามาโอ๋เขา เพราะคิดว่าพ่อเสียใจก็ต้องโอ๋เหมือนที่แม่ทำ คีรภัทร์โอบกอดลูกๆทั้งสี่คนไว้ในอ้อมกอด เขารู้สึกรักลูกๆมากเหลือเกิน รักในแบบที่เขาไม่เคยรู้สึกมาก่อน คงเพราะความรักที่มีต่อลูกๆอย่างนี้ ฟารดาถึงได้ยอมทุ่มเททุกอย่างเพื่อลูก ความรู้สึกที่ได้อยู่กับลูกๆโดยขาดเขา เธอคงเศร้า เหมือนตอนนี้ที่เขารู้สึกเศร้าและคิดถึงเธอเหลือเกิน
.......................................................................................................................................................
7 ตอน หยกเดินมาหาเคนที่พาลูกมาง้อเมีย
ฟารดาเดินมาหาคีรภัทร์เห็นลูกสาวหลับพาดอยู่บนบ่ากว้างคนละข้าง ส่วนลูกชายทั้งสองก็พิงแขนพ่อหลับอยู่คนละข้าง ฟารดามองภาพพ่อและลูกทั้งสี่แล้วรู้สึกตื้นตันใจ เพราะเธอไม่ได้เห็นภาพแบบนี้มานานแล้ว คีรภัทร์มองฟารดานิ่ง
“ถ้าคุณจะ...กลับไปอยู่คอนโดฯคืนนี้เลยก็ได้นะ เดี๋ยวฉันจะพาลูกๆกลับบ้านเอง”
“ทำไม ฉันต้องกลับไปอยู่ที่คอนโดฯด้วย”
“ก็คุณเอาลูกๆมาให้ฉันถึงนี่ ไม่ใช่เพราะคุณเบื่อที่จะดูแลพวกแกแล้วรึไง คุณไปเถอะ ลูกฉัน ฉันเลี้ยงของฉันเองได้ วางลูกไว้ตรงนี้แหละ” คีรภัทร์มองฟารดาด้วยสายตาผิดหวัง “มา เดี๋ยวฉันอุ้มลูก....”
“ฉันไม่ได้เอาลูกมาให้เธอ แต่ฉันพาลูกๆมาตามแม่กลับบ้านต่างหาก” คีรภัทร์พูดขึ้น ฟารดาชะงักไป“ฉันไม่ได้รู้สึกเบื่อลูกเลย ที่พาลูกๆมาถึงนี่ ก็เพราะลูกคิดถึงแม่มาก กลับบ้านเราเถอะนะหยก ฉันขอโทษที่ทำให้เธอเสียใจ ฉันจะปรับปรุงตัว ให้โอกาสฉันได้แก้ตัวบ้างนะหยก กลับบ้านเรานะ ลูกๆคิดถึง พวกแกน่าสงสารมาก” ฟารดายืนฟังนิ่ง สายตาที่อ้อนวอน...เหมือนสายตาของคีรภัทร์ที่เคยมองเธอ...ทำให้หัวใจของเธอรู้สึกหวั่นไหว“หยก ลูกๆคิดถึงเธอ‘
“แล้ว...พ่อของลูกๆล่ะ คิดถึงแม่ของลูกมั้ย”ฟารดาถามเรียบๆพร้อมก้มลงจ้องมองใบหน้าหล่อคมเข้มของคีรภัทร์
“คิดถึงมากที่สุด” คีรภัทร์พูดเสียงนุ่ม “คิดถึงเมียจนแทบนอนไม่หลับเลย จริงๆนะ”ฟารดาอมยิ้ม“เมียจ๋ากลับบ้านเรานะ ผัวคิดถึง” ฟารดานิ่งอึ้งน้ำตาซึมใจอ่อนยวบลงทันที คีรภัทร์ยื่นหน้าขึ้นจูบปากฟารดาที่ก้มหน้ามองเขา ฟารดาเผยอริมฝีปากรับที่จูบที่แสนหวานและจูบตอบด้วยความคิดถึง สองมือของเธอประคองใบหน้าคีรภัทร์ไว้ขณะที่จูบ ภาพของคุณพ่อสุดหล่อที่นั่งอุ้มลูกสาวตัวน้อยสองคนที่หลับใหลอยู่ในอ้อมอกทั้งสองข้าง และมีลูกชายฝาแฝดนั่งหลับซบอยู่ที่แขนทั้งสองข้าง โดยมีคุณแม่แสนสวยก้มหน้าลงมาจูบคุณพ่อสุดหล่ออย่างดูดดื่มน่าประทับใจ เป็นภาพที่สวีทหวานมากๆ
..................................................................................................................................................................
8 ตอนที่หยกโกรธคิดว่าเคนนัดวิกกี้ (แฟนเก่า) มาพบตอนที่พาลูกมาเที่ยว จนลูกเกือบเกิดอุบัติเหตุ (เคนหลงรักหยกแล้วตอนนี้แต่ยังไม่รู้ใจตัวเอง)
ฟารดารีบเข้าคว้าตัวลูกชายที่หันมามองเธอมากอดแนบอกพร้อมก้มตัวบังลูกไว้ ในขณะที่รถคันนั้นแล่นเข้ามาใกล้สองแม่ลูก คีรภัทร์ก็วิ่งโผเข้ามาโอบกอดตัวฟารดาเพื่อปกป้องเธอและลูกน้อยไว้ เขาใช้ตัวเป็นเกราะกำบังให้เธอกับลูกอย่างไม่ห่วงชีวิตตัวเองเลยสักนิด และในเสี้ยววินาทีที่รถคันนั้นกำลังจะพุ่งชนพ่อแม่ลูก รถก็เลี้ยวหักหลบคนทั้งสามไปได้อย่างฉิวเฉียด
ฟารดาที่กอดลูกชายเอาไว้แน่นด้วยความห่วงใย ก็ค่อยๆขยับตัวเมื่อรู้ว่าเธอและลูกปลอดภัยแล้ว ลูกชายยังคงยืนนิ่งด้วยความตกใจกับเสียงที่ดังโหวกเหวก ในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว ฟารดามองลูกด้วยความเป็นห่วงและสงสารอย่างที่สุด
“น้องครี โอ๋ๆๆไม่เป็นอะไรนะลูกนะ ขวัญมานะลูก ไม่ต้องกลัวนะจ๊ะ ครีเป็นยังไงบ้าง เจ็บตรงไหนบอกแม่ซิลูก บอกแม่” ฟารดาถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงมากพลางมองและจับตามตัวลูก “ครี เจ็บตรงไหนรึเปล่าลูก ครี” น้องครีส่ายหน้าช้าๆขณะที่สายตายังจ้องมองหน้าแม่นิ่ง
“หยก เป็นยังไงบ้างเธอเป็นอะไรมั้ย แล้วลูกเจ็บตรงไหนบ้างรึเปล่า” คีรภัทร์ถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง ฟารดาหันมาจ้องมองเขาตาวาว พร้อมกับปัดมือเขาออกจากตัวเธอทันทีพลางขยับลุกขึ้นยืนและประคองตัวลูกไว้ “หยก....”
“คุณชนะแล้วเคน ฉันยอมแพ้” ฟารดาพูดเสียงเจ็บปวด “ต่อไปนี้ คุณไม่ต้องฝืนใจมาอยู่ใกล้ชิดลูกของฉันอีกแล้ว”
“อะไรนะ ทำไมพูดแบบนี้ พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง”
“ต่อไปนี้! ไม่ต้องมาใกล้ลูกของฉันอีก อยากจะไปสวรรค์วิมานไหนก็ไปเลย เชิญตามสบาย”
“หยก !...เธอพูดแบบนี้ได้ยังไง ทำไมฉันถึงจะเข้าใกล้ลูกๆไม่ได้ ลูกๆก็เป็นลูกของฉัน ฉัน....”
“ก็เพราะคุณไม่มีคุณสมบัติของความเป็นพ่อไง คุณดูแลลูกฉันไม่ได้.....”
“แต่นี่มันเป็นอุบัติเหตุนะ ฉันไม่ตั้งใจ.....”
“อย่ามาพูดว่ามันเป็นอุบัติเหตุนะ!...” ฟารดาพูดเสียงดังอย่างโกรธเกรี้ยวตาจ้องเขม็ง “นี่มันเป็นความสับเพร่าของคุณ ถ้าคุณไม่ชะล่าใจปล่อยให้ลูกเดินตามลำพัง เรื่องนี้มันจะเกิดขึ้นมั้ย ถ้าเมื่อกี้ฉันจับลูกไว้ไม่ทัน รึถ้ารถนั่นมาเร็วกว่านี้ ลูกฉันจะเป็นยังไง แกอาจจะถูกรถชนแล้วก็ได้” ฟารดาพูดด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด น้ำตาเอ่อขึ้นมาคลอดวงตาคู่สวยอย่างกลั้นไว้ไม่อยู่เพราะห่วงลูกมาก คีรภัทร์เห็นก็รู้สึกปวดใจและรู้สึกผิดอย่างบอกไม่ถูก “ลูกอายุแค่สามขวบกว่าเองนะ แกยังเด็กมาก คุณปล่อยให้แกคลาดสายตาได้ยังไงกัน ถ้าลูกฉันเป็นอะไรไป ฉันจะไม่มีวันให้อภัยคุณเลยตลอดชีวิต”
“หยก ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้.....”
“พอแล้ว ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น ฉันกับลูก...รบกวนเวลาที่มีค่าของคุณมามากเกินไปแล้ว” น้ำเสียงฟารดาเจ็บปวดขมขื่น แววตาจากดวงตาที่มีน้ำตาคลอเต็มไปด้วยความผิดหวังเสียใจ คีรภัทร์รู้สึกเจ็บอย่างบอกไม่ถูก ในขณะนั้นวีณารีก็พาลูกๆทั้งสามคนเดินออกมาหา “ต่อไปนี้...คุณไม่ต้องมาทนอยู่กับเราห้าคนแม่ลูกอีกแล้ว ไม่ต้องฝืนใจอยู่กับเราอีกแล้ว พวกเรา...ไม่ต้องการคุณอีกต่อไปแล้ว ฉันกับลูกๆอยู่กันเองได้ ไปเถอะ...ไปอยู่ในที่ ที่คุณต้องการ ครบกำหนดสามเดือน...ฉันจะหย่าให้ตามที่ตกลงกันไว้” คีรภัทร์ยืนนิ่งอึ้งตะลึงงันอยู่กับที่ หัวใจกระตุกวูบรู้สึกชาวาบไปทั้งใจและเจ็บร้าวไปหมด “ฉันยอมปล่อยคุณไปแล้ว ถ้าการรั้งคุณไว้มันจะทำให้ฉันเสียลูกไป ฉันก็ไม่ต้องการคุณอีกแล้วเคน” ฟารดาพูดด้วยน้ำเสียงแน่วแน่และจ้องมองตาเขานิ่ง ก่อนจะเช็ดน้ำตาอย่างลวกๆ พูดจบก็หันไปหาลูกๆที่ยืนอยู่ใกล้ๆ “ไปลูก เรากลับบ้านกันนะคะ”
“หยก ฉันไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบ....”
“ไปลูกไปเร็วๆ” ฟารดาไม่สนใจคำพูดของคีรภัทร์สักนิด เธอรีบก้มลงอุ้มน้องเคทกับน้องคริสไว้ด้วยแขนคนละข้าง “คิมครีจับมือกันไว้ แล้วมาเดินข้างๆตัวแม่มาลูก” คีรภัทร์มองฟารดาที่อุ้มลูกสาวอย่างทุลักทุเล ด้วยความสงสารปนเจ็บปวด เขารีบเข้าไปจับมือเธอและจะอุ้มตัวลูกสาว แต่ฟารดาไม่ยอม “อย่ามายุ่งกับลูกฉันนะ ไป ออกไปให้พ้นๆเลย ออกไปๆ”
“ไม่ไป ฉันจะไม่ไหนทั้งนั้น” คีรภัทร์ยืนกรานเสียงหนักแน่นแววตามั่นคง “ส่งลูกมาหยก ฉันจะอุ้มลูกเอง....”
“อย่ามายุ่งกับลูกฉันนะ ไปให้พ้นๆ” ฟารดาพยายามไล่ แต่คีรภัทร์ก็ไม่ยอมเขาจะอุ้มลูกสาวทั้งสองให้ได้ “คุณวิกกี้คะ” ฟารดามองวีณารีที่ยืนอึ้งๆ “ช่วยพาแฟนคุณไปด้วยเถอะค่ะ อย่าให้เค้ามายุ่งกับลูกของฉัน” คีรภัทร์ชะงักกึกหัวใจชาวาบรู้สึกเจ็บมากๆ “ช่วยพาแฟนคุณไป....”
“หยก!..เธอพูดแบบนี้ได้ยังไง ฉันเป็นสามีเธอและเป็นพ่อของลูกๆนะ เธอมาพูดว่าฉันเป็นแฟนคนอื่นได้ยังไงห๊ะ” คีรภัทร์ถามด้วยน้ำเสียงเสียใจ วีณารีก็มองด้วยความรู้สึกเสียใจอยู่ลึกๆที่เห็นคีรภัทร์ดูเจ็บปวดมาก “ทำไมถึงพูดแบบนี้หยก อย่าพูดแบบนี้....”
“ฉันพูดความจริงในสิ่งที่ใจคุณต้องการไง ใช่...คุณเป็นพ่อของลูกๆ แต่จะไม่ใช่สามีฉันอีกต่อไปแล้ว” ฟารดาพูดเสียงเย็นเยือกแววตาที่เธอมองนั้นหมางเมินปนเจ็บปวด คีรภัทร์เห็นก็เสียใจ “ปล่อยมือจากลูกฉันนะ ออกไปให้พ้นๆนะไป ไปเลย”
“หยก ขอร้องล่ะ อย่าทำอย่างนี้เลย สงสารลูกๆเราเถอะนะ ลูกทั้งเหนื่อยทั้งเพลีย พวกแกอยากจะพักเต็มทีแล้ว ส่งตัวลูกมา เดี๋ยวเราพาลูกๆกลับบ้านกัน หยก..เห็นแก่ลูกๆเถอะนะคนดี” คีรภัทร์พูดเสียงอ่อนโยนแววตาเว้าวอน “หยก....”
“ไม่ต้องมายุ่ง...ลูกของฉัน ฉันดูเองได้ คุณไปให้พ้นๆ....”
“แม่คับ ครีหิวนม...” น้องครีพูดเบาๆและเงยหน้ามองแม่ตาละห้อย แล้วคนอื่นๆก็พูดขึ้นว่าหิวนมๆ ฟารดานิ่งงัน “แม่คับ ครีหิว...”
“พ่อจ๋า อุ้นหนู หนูหิวนน พ่อจ๋า...” น้องเคทพูดพร้อมกับโผตัวเข้ามากอดคอพ่อที่ยืนอยู่ใกล้แม่ คีรภัทร์ก็รีบกอดลูกไว้ “พ่ออุ้นๆ”
“น้องเคท ปล่อยมือนะมาหาแม่ อย่าไปกอดเค้า” ฟารดาร้องบอก แต่ลูกสาวคนเล็กก็ยังยื้อกอดคอพ่อไว้แน่นไม่ยอมปล่อย “เคท...”
“หยก...สงสารลูกเถอะนะ เธอจะด่าว่ารึจะทุบตีฉันยังก็ได้ แต่อย่าให้ลูกๆหิวเลยนะ มีนมอยู่ในรถ ส่งลูกให้ฉันนะหยก” คีรภัทร์พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน พอเห็นฟารดายืนนิ่งไม่ได้พูดว่าอะไรก็รีบพูดกับลูกสาว “มาลูก น้องเคทน้องคริสมาหาพ่อ พ่ออุ้มน๊าคนเก่ง มาครับลูก เดี๋ยวไปกินนมกัน” ฟารดาจำต้องยอมปล่อยมือที่กอดตัวลูกสาวทั้งสองไว้เพราะสงสาร ขณะที่ลูกๆนั้นก็กอดคอพ่อแน่น “หยก จูงมือลูกๆสิ น้องคิมน้องครี รีบจับมือแม่เร็วๆลูก จะได้ไปกินนมกันนะครับ” คีรภัทร์พูดเสียงนุ่มกับลูก ก่อนจะเดินไปหาวีณารีที่ยืนอยู่ใกล้ๆ “ขอโทษนะครับวิกกี้ ผมต้องขอตัวพาลูกๆกลับบ้านก่อน” เขาพูดเรียบๆ
“ไม่เป็นไรค่ะเคน ตามสบายนะคะ บ๊ายบายค่ะน้องเคทน้องคริส” วีณารีพูดเสียงอ่อนโยนกับเด็กหญิงทั้งสองที่คีรภัทร์อุ้มอยู่ ทั้งสองยกมือบ๊ายบายตอบทั้งๆที่เริ่มจะงอแงเพราะทั้งเพลียและหิวนม
.............................................................................................................................................................................
สนใจหนังสือเล่มหนาชุดนี้ สอบถาม ที่แฟนเพจด้านล่างนะคะ ซื้อทั้ง 3ภาค ลดพิเศษค่ะ ขอบคุณค่า http://www.facebook.com/ThexKhuxPlayThangHaengRak
E-Book เคนหยก ลดเหลือ 149 บาท ตั้งแต่วันที่ 30 มีนาคม 63 จนกว่าจะหมดโปรโมชั่น ลดเหลือเล่มละ 149 บาท จากปกติเล่มละ 370 บาท ขอบคุณค่า
https://www.mebmarket.com/ebook-12051-%E0%B9%80%E0%B8%98%E0%B8%AD%E0%B8%84%E0%B8%B7%E0%B8%AD%E0%B8%9B%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%97%E0%B8%B2%E0%B8%87%E0%B9%81%E0%B8%AB%E0%B9%88%E0%B8%87%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%81-Season-1-%E0%B9%80%E0%B8%A5%E0%B9%88%E0%B8%A1-1-%E0%B8%95%E0%B8%AD%E0%B8%99-%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%81%E0%B8%89%E0%
B8%9A%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B9%80%E0%B8%84%
E0%B8%99%E0%B8%AB%E0%B8%A2%E0%B8%81&page_no=1
(ภาค1เล่ม1)
http://mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&book_id=12052
(ภาค1เล่ม2)
http://mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&book_id=12072
(ภาค2)
https://www.mebmarket.com/index.php?action=BookDetails&book_id=60878
(ภาค3)
Guest
