บทนำ
อากาศที่สดใสในเช้าของวันเปิดเทอมใหม่ ณ มหาลัยเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่ง ซึ่งตอนนี้เริ่มมีผู้คนเดินกันขวักไขว่ รอยยิ้มแห่งความดีใจของเหล่านิสิตใหม่ที่สอบเข้ามาได้ต่างดีใจกัน แต่มีเพียงหญิงสาวผมม้า ผิวขาว ตาโตเท่านั้นที่มีสีหน้าไม่ได้ดีใจเลย เพราะเธอเข้ามาเรียนที่นี้ได้นั้น เนื่องจากเธอสอบชิงทุนเข้ามาเรียนได้ เธอไม่ได้คิดด้วยซ้ำว่าจะได้ที่นี้ พ่อและแม่ของเธอมีฐานะที่ไม่ได้ร่ำรวยแต่ก็ไม่ถึงกับจนข้นแค้น เธอสอบชิงทุนเข้ามาเรียนได้เนื่องจากมีครูแนะนำให้เธอลองมาสอบดู เพราะมหาลัยนี้ดังเป็นอันดับต้นๆของประเทศ และต้องเป็นคนที่เก่งจริงหรือไม่ฐานะต้องรวย เท่านั้นถึงสอบเข้ามาได้ ครูคงเห็นศักยภาพของเธอจึงลองให้มาสอบดู และผลที่ได้ก็คือเธอสอบผ่านและได้เรียนที่นี้โดยทุนที่มหาลัยตั้งไว้และในขณะที่เธอกำลังคิดอยู่นั้น เธอก็ได้เดินชนกับใครนึง...!
“ อุ้ย!! ขอโทษค่ะ / จ้ะ”
“……….. ”
เธอรีบเก็บของที่ตกยื่นคืนให้เจ้าของตรงข้ามเธอพร้อมกล่าวขอโทษ เธอเงยหน้าขึ้นมามองคนที่เธอชนเข้าแล้วก็ต้องตะลึง อึ้งไปตามๆกัน เนื่องจากหญิงสาวตรงหน้านั้นเป็นคนที่ถือว่า สวยมาก!
“ขอบใจนะจ้ะ พึ่งเข้ามาใหม่เหรอเรา??” หญิงสาวที่เธอเดินชนเข้ามาถามเธอพร้อมมองมาที่ชุดที่เธอใส่
“ เอ่อ..ใช่ค่ะ แฮะๆ ขอโทษนะค่ะที่เมื่อกี้นี้หนูเดินชน”
“ ไม่เป็นไรจ้ะ ดูเราไม่ค่อยดีใจนะ เป็นไรเปล่า?
“เอ่ออ เปล่าค่ะ” เธอไม่กล้าบอกไป
“ปรึกษาพี่ได้นะพอดีพี่เป็นกรรมการของมหาลัยหน่ะ”
“ จริงเหรอค่ะ?”
“จจ้ะ มีไรปรึกษาพี่ได้เลยนะ พี่ชื่อแอล”
“เอ่ออ.. หนูชื่อพีอาร์คะ เอ่อ...คือพอดีหนูแค่กังวลอะไรนิดหน่อยน่ะค่ะ”
เธอพูดไปทั้งๆที่สีหน้าอมทุกข์มากๆ และนั้นทำให้รุ่นพี่สาวสงสัยจึงถามเธอออกไป
“ กังวล...กังวลเรื่องอะไร บอกพี่ได้ไหม??...”
“คือ.. เอ่ออ คือพีอาร์กลัวจะเรียนทีนี้ไม่ได้อะค่ะ พี่แอล” เธอตอบไปพร้อมทั้งที่มีสีหน้ากังวล รุ่นพี่สาวจึงตอบเธอกลับพร้อมกับรอยยิ้มให้เธอ
“ไม่ต้องกลัวนะ ตอนพี่เข้ามาใหม่ๆ พี่ก็เป็นแบบพีอาร์นี้แหละ”
“จริงเหรอคะ แล้วพี่แอลทำยังใงให้หายกังวลล่ะคะ?”
“พี่ก็ปรับตัวไปเรื่อยๆ น่ะจ้ะ เดี่ยวก็ชินไปเองแหละ ^^ ”
“ งั้นพีอาร์ก็ต้องใช้เวลาในการปรับตัวสินะค่ะ”
“ใช่แล้วละจ้ะ เชื่อพี่ดิเดี่ยวก็ชินไปเองแหละ” รุ่นพี่สาวพูดพร้อมกับหัวเราะเมื่อนึกถึงตอนเข้ามาใหม่ๆ
เธอกำลังคิดตามที่รุ่นพี่สาวบอก พร้อมคลี่ยิ้มให้กับความใจดีของรุ่นพี่
กริ๊งงงงงงง!!!
แล้วเสียงออดของมหาลัยก็ดังขึ้นมา บ่งบอกว่าถึงเวลาที่นักเรียนทุกคนจะมารวมตัวกันเพื่อเข้าแถวเคารพธงชาติ
“งั้นพี่ไปก่อนนะพีอาร์ มีไรก็มาถามพี่ได้เสมอนะ ส่วนมากพี่ยู่ห้องกรรมการนะจ้ะ”
“ โอเคค่ะ ขอบคุณมากนะคะพี่แอล” เธอบอกออกไปพร้อมยกมือไหว้แล้วบ๊ายบายรุ่นพี่ ที่กำลังเดินไปในส่วนของรุ่นพี่ปี3
“ ยินดีเสมอนะ ปรึกษาพี่ได้ทุกเรื่องเลย พี่ไปก่อนนะ เราก็ตั้งใจเรียนล่ะ อย่าไปเครียดนะ สู้ๆ!!” รุ่นพี่สาวยกมือลาพร้อมรอยยิ้มที่สดใส หญิงสาวรู้สึกชอบรอยยิ้มและความร่าเริงของรุ่นพี่สาวคนนี้ จึงทำให้หญิงสาวพลอยยิ้มตามไปด้วย
................................................................................
พึ่งเเต่งเป็นครั้งเเรก ฝากเนื้อฝากตัวด้วยค๊าาา
Guest
