“รักพ่อไหมลูก” ประโยคคำถามที่ออกจากปากชายวัยกลางคน
“รักสิครับ” ผมรักพ่อที่สุดในโลกเลย
“งั้นพ่อขออะไรสักอย่างได้ไหม”
“ได้เลยครับ ผมสัญญาจะทำให้พ่อหมดทุกอย่าง” เด็กชายวัย 4 ขวบ ตอบด้วยความไร้เดียงสา
…
พะ..พ่อ พ่อจะทำอะไรน่ะครับ พ่อครับไม่เอา ไม่เอา ม่ายยยยยย
อีกครั้งแล้วสินะที่ผมต้องตื่นมาพร้อมกับความฝันอันแสนโหดร้าย ผมฝันแบบนี้มาตลอด 16 ปี จะโทษฟ้า โทษดิน โทษน้ำที่ทำให้ผมเป็นแบบนี้ก็ไม่ได้ ผมได้แต่โทษตัวเองที่รักคนอื่นง่ายเกินไป ง่ายจนทำให้ชีวิตผมต้องเป็นแบบนี้
ผมจะเล่าคร่าวๆให้ฟังนะครับ แม่ของผมชื่อจันทร์นา พ่อของผมชื่อธราธร เขาทั้ง2 คนรักกันมาก แล้ววันหนึ่งพ่อผมก็ล้มป่วยและโรคต่างๆมารุมเร้า ทำให้ท่านเสียชีวิต หลังจากนั้นไม่นานแม่ผมก็แต่งงานใหม่ พ่อใหม่ที่ผมเคยว่าดีนักดีหนาก็กลับข่มขืนผม และเค้าก็ขู่ผมว่าห้ามบอกใคร แม่ผมก็ไม่เคยสงสัยอะไรเลยท่านเชื่อสนิทใจว่าพ่อใหม่รักท่าน ผมก็ทำได้แต่เงียบแล้วปล่อยให้เรื่องนี้มันผ่านไป
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา คำว่ารักก็ไม่เคยออกจากปากผมอีกเลย ผมเชื่อเสมอมาว่า คำว่ารักที่หลุดออกมาจะพาใครคนหนึ่งจากไปด้วย
= = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =
*เป็นนิยายเรื่องแรกนะคะ เป็นชายรักชายถ้าไม่ชอบก็ขออภัยค่ะ
*อัพวันละตอนนะคะ
*ภาษาอาจจะไม่สละสลวย เรื่องแรกจริงๆค่ะ
*ติชมได้นะคะ จะได้เอาไปปรับปรุงในเรื่องหรือตอนต่อๆไป
...ขอบคุณค่ะ...
Guest
