“ในเมื่อภาพนี้คือสิ่งที่พวกมึงปรารถนาจะแย่งชิง เช่นนั้นแล้ว กูขอสาปแช่ง มันผู้ใดหมายจักครอบครองของอันมิใช่ของตน ขอให้มันผู้นั้นพบเจอแต่ความวิบัติ ฉิบหาย ไม่จบไม่สิ้น ตราบจนชั่วลูกชั่วหลาน จนกว่าจะได้รับการให้อภัย จนกว่าเจ้าของที่แท้จริงจะกลับคืน”
เสียงคำสาปแช่งที่ดังขึ้นนั้นเต็มไปด้วยความเครียดแค้นและชิงชัง เสียงที่ดังออกมาจากคนที่ราวกับหัวใจสลายเพราะสูญเสียสิ่งอันเป็นที่รักยิ่ง เสียงนั้นดังแผ่วเบาในเรือนนอนที่ถูกปิดหากแต่กลับดังก้องอยู่ในจิตใจของทุกคนในเรือนให้สะท้านเยือกด้วยความหวาดกลัว
สวัสดีนักอ่านที่น่ารักทุกคนนนนนน
เอาเรื่องใหม่มาลง จริงๆไม่ใหม่หรอก แต่ยังไม่เคยลงเว็บ มันเลยใหม่
เรื่องนี้เป็นนิยายชุด ซึ่งมีอยู่ประมาณ 6-7 เรื่องได้มั้ง แต่คงลงไม่บ่อย(ไม่บ่อยของไรต์คงรู้กันสำหรับคนที่เคยอ่าน เล่ห์นางมาร)
เรื่องนี้เป็นแนวรักข้ามภพข้ามชาติ เกี่ยวกับผีน้อยน่ารักมุ้งมิ้งฟรุ้งฟรุ้ง ใสๆ
เช่นเดิม เข้ามาพูดคุยกันได้นะคะ แต่ไม่เอาเกรียน นักเลงคีบอร์ดนะ
คุยกันสนุกๆ ขำๆ ไปเนอะ
Guest
