เล่ห์มธุรส


คุณปรวิตต์

มธุรสเรียกชื่อเขาเสียงสั่น

นี่หมายความว่าอย่างไร คุณจะพาฉันไปไหน


คราวนี้เสียงของเธอไม่ได้สั่นเพียงอย่างเดียว แต่เธอกำลังสั่นไปทั้งตัวด้วยซ้ำ ไม่มีคำตอบ นอกจากเสียงหัวเราะ หึ...หึ ในลำคอ

 

“คุณต้องการอะไร”

 

“ถามว่าฉันต้องการอะไร และถ้าฉันบอกในสิ่งที่ต้องการ แล้วเธอจะให้ฉันได้ไหมล่ะ มธุรส” ปรวิตต์ถามกลับ นัตน์ตาเป็นประกายวาววับมองเธออย่างมีความหมายที่หญิงสาวเห็นแล้วอดที่จะขนลุกซู่ขึ้นมาทั้งตัวไม่ได้

 

“ละ...แล้วคุณต้องการอะไรล่ะ คุณปรวิตต์”

 

“ต้องการสั่งสอนผู้หญิงนิสัยเสียอย่างเธอ” คำตอบของเขาสร้างความงุนงงและผิดหวังอยู่ลึกๆ ซึ่งเธอเองก็ไม่แน่ใจว่า ตัวเองต้องการคำตอบแบบไหนจากเขากันแน่

 

“ที่มักง่ายหวังสบายทางลัด ยอมถึงขั้นขายศักดิ์ศรีลูกผู้หญิงโดยไม่คำนึงถึงความผิดชอบชั่วดีลูกเขาผัวใครก็ไม่เว้น” ชายหนุ่มบริภาษต่อเสียเข้ม นัตน์ตาเป็นประกายหยามหยัน ทำให้มธุรสงุนงงมากขึ้นไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาพูด

 

ออกมา...ไปลงเรือ” ปรวิตต์สั่งด้วยน้ำเสียงกระด้าง

 

“ไม่...ไม่ ฉันไม่ไป จะพาฉันไปไหน” มธุรสดื้อดึงโก่งตัวหนี แต่ก็หาได้พ้นฝ่ามือแข็งแรงนั้นไปได้

 

“อย่าทำตัวสะดีดสะดิ้งนัก ฉันสั่งให้ไปลงเรือ”

 

“ไม่ไป” มธุรสกรีดร้องดิ้นรนต่อสู้สุดฤทธิ์ ปรวิตต์หมดความอดทนตรงเข้ารวบเอวบาง แล้วเหวี่ยงร่างอรชรขึ้นพาดบ่า ร่างสูงเดินดุ่มๆไปบนสะพานท่าเทียบเรือ โดยที่ร่างอรชรยังไม่ยอมหยุดดิ้นรนทุบตีเขา พอถึงสปีดโบ๊ทที่จอดลอยลำรออยู่ เขาก็โยนร่างของเธอโครมลงบนเรืออย่างไม่ปรานีปราศรัย

 

“อย่าแผงฤทธิ์ให้มันมากนัก ไม่อย่างนั้นคงได้โยนทิ้งทะเลให้เป็นอาหารของปลาฉลามกันบ้าง แล้วจะหาว่าฉันไม่เตือน” ร่างสูงใหญ่คาดโทษเสียเข้ม ก่อนที่จะก้าวตามลงมาในเรือ

 

ปรวิตต์สาวสมอเหล็กขึ้นจากน้ำ ปลดโซ่จากหลัก แล้วติดเครื่องยนต์ขับสปีดโบ๊ทบึ่งตะบึงออกไปในความมืดกลางทะเลที่เริ่มมีละอองฝนโปรยปรายและลมพายุตีปะทะใบหน้าอย่างแรงจนรู้สึกเจ็บ มธุรสไม่รู้จุดหมายปลายทางว่าเขาจะพาเธอไปที่ใด แล้วบุรุษร่างสูงใหญ่ข้างหน้านี้ต้องการอะไรจากเธอกันแน่

 

ปรวิตต์ นภศุภ์ รองผู้อำนวยการหนุ่มฝ่ายวิศวกรรมวัย 32 ปี หน้าตาหล่อเหลาคมสันสะดุดตา รูปร่างสูงสมาร์ตสมชายชาตรี บุคลิกออกจะขรึมๆ พูดน้อย ยิ้มยาก แต่ก็อ่อนโยนนุ่มลึกอยู่ในตัว แต่เมื่อยามโกรธหรือยามแค้น ก็มุทะลุดุดันเหมือนภูเขาไฟระเบิดดีๆ นี่เอง แต่นิสัยประจำตัวของพ่อหนุ่มคนนี้ซึ่งเป็นกรรมพันธุ์ของผู้ชายตระกูล คือขี้หึงเป็นที่สุด (ผู้หญิงของผู้ชายตระกูลนี้ควรแอบอมยิ้ม เพราะขี้หึงได้โหดปนน่ารักมาก)

 

 

มธุรส สกุลเกศ หญิงสาววัย 25 ปี เป็นคนสวยน่ารักเป็นที่ต้องตาต้องใจของชายหนุ่มๆ หลายๆ คน เป็นหญิงสาวที่มีความสามารถ มุ่งมั่น และแข็งแกร่ง แต่ก็มีความอ่อนหวานและอ่อนไหวอยู่ในตัวเอง เธอกตัญญู พยายามที่จะทำทุกอย่างเพื่อครอบครัว และที่สำคัญเธอแอบรัก...เขา ผู้ชายที่มีความสามารถ แต่เคร่งขรึม ยิ้มยาก แต่ถ้าลองได้ยิ้มก็เหมือนมีกระแสแม่เหล็กดึกดูดทุกอย่างให้เข้าใกล้ แม้แต่หัวใจของเธอ

 

 

 

 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว