บทนำ
เมื่อผม(เคนจิ)นักเรียนธรรมดาของโรงเรียนไซโคต้องมาถูกตามStroger อยู่ตลอดเวลาผมไม่น่าไปหาเรื่องใส่ตัวเลยจริงๆ วันก่อนหน้านั้น
ผมเดินตรงไปเมืองเพื่อที่จะกลับบ้านไปหาน้องสาวสุดเลิฟที่จู้จี้จุกจิกกับชีวิตผมมาก ทำไมเธอถึงต้องมาเหนื่อยกับผมน่ะหรอ เรื่องนั้นพ่อกับแม่ผมทำงานอยู่ต่างประเทศทิ้งให้ผมกับน้องสาวอยู่เพียงลำพังแต่ทุกครั้งพ่อกับแม่ก็จะส่งเงินมาให้เสมอ น้องสาวผมเป็นคนเรียบร้อยต่างจากผมที่เอาแต่ทำให้บ้านมันรกกว่าเดิมหลายเท่า คิดๆไปแล้วซื้อขนมเค้กรสสตอเบอรี่ของโปรดให้เธอดีกว่า….
“ช่วยด้วยค่ะ! ช่วยด้วย ขโมยเอากระเป๋าตังค์ฉันไป ช่วยด้วย!”เสียงน่ารักใสแจ๋วดังมาถึงหูผมเธอเป็นนักเรียนอยู่ที่เดียวกับผมนี่น่า ผมเห็นหน้าเธอบ่อยครั้งเลยจำหน้าเธอได้ ไม่ใช่พรมลิขิตอะไรหรอกนะเธฮเป็นสาวฮอตและป๊อปของโรงเรียนเลยล่ะ เธอมักจะเดินผ่านหน้าห้องผมเพื่อไป…ห้องเรียนของเธอ=_=
ถึงเวลาที่เจ้าชายขี่ม้าขาวอย่างผมต้องไปจับขโมยแล้วสินะ เอ๊ะ!ขโมยมันไปเป็นกิโลแล้วนี่น่าผมยังบ้ายืนอยู่ตรงนี้อยู่เลย รอด้วยขโมยยยย
ผมวิ่งไปสุดชีวิตเพื่อจะจับขโมย ดีนะเนี่ยที่ผมเคยกัดกับหมาข้างบ้านประจำเพราะงั้นผมจึงตามขโมยทัน ฮ่าๆ แต่แล้วไอ้กล้อนกลมๆที่กลิ้งมาจากไหนไม่รู้มันทำให้ผมเสียหลักล้มไปข้างหน้า เหวอ! โครม!!!
ผมไม่บาดเจ็บอะไรมาก แต่ที่เป็นหนักกว่าผมคือ ขโมย! ผมเสียหลักหกล้มไปทับกับขโมยจังๆ ทำให้ผม…จับขโมยได้…..O_O
“ขอบคุณนะคะ ที่จับขโมยให้น่ะค่ะ คุณกล้าหาญมากจริงๆคุณชื่ออะไรหรอคะ?”เธอถามผม
“เอ่อ…เคนจิครับ”เธอยิ้มและยื่นมือมาหาผมO/////O ความน่ารักขอเธอทำให้ผมเขินได้ตลอดจริงๆ
และนี่เป็นเรื่องราวที่ผมจะเล่าต่อจากนี้…. รักใสๆของยัยสุดป๊อป
เเนะนำตัวละคร จะมาทีหลังนะคะ ขออภัยในความไม่พอใจนะคะ ขอบคุณค่ะ.....