อะไรหรอจ๊ะ! แม่วรรณ
คุณเขมเขาพาพ่อกับแม่มาสู่ขอลูกน่ะ
อะไรนะจ๊ะ!
หนูไม่แต่งนะคะแม่แม่วรรณ! คนพูดหาได้ฟังเสียงแม่ที่จะเอ่ยต่อไปไม่กลับลุกขึ้นยืนชี้หน้าอีกฝ่าย
"คนไม่ได้รักไม่ได้ชอบกันจะมจาแต่งงานกันได้ยังไงคะ หนูว่าพ่อเลี้ยงไปหาคนที่เหมาะสมกับพ่อเลี้ยงดีกว่าค่ะ" หนูยังเด็กอยู่เลยและยังไม่พร้อมที่จะแต่งงานค่ะ
แล้วหนูก็ไม่ได้ชอบคนแก่ค่ะ
" น้ำผึ้ง นั่งลง" เสียงเอ่ยคาดโทษเปล่งออกมาจากปากผู้เป็นแม่ที่มาพร้อมกับสายตาเชิงบังคับ
ฝ่ายคนที่อยากมีเมียเด็กถึงกับทำหน้าไม่ถูกนั่งนิ่งไม่เอ่ยอะไรซักคำ ดวงตาสีสนิมเหล็กจับจ้องไปที่คนตัวเล็กที่นั่งอยู่ตรงข้ามพร้อมคาดโทษไว้ในใจ "ได้เจอฤทธิ์คนแก่แน่อีหนู"
"ดิฉันต้องขอโทษด้วยนะคะพ่อเลี้ยง แม่เลี้ยง คุณเขมด้วยนะคะ"ที่ยัยผึ้งทำกริยาไม่ดีใส่ดิฉันอบรมลูกยังไม่ดีเองแหละค่ะ
"ไม่เป็นไรหรอกแม่วรรณ หนูผึ้งแกคงตกใจน่ะ" ค่อยๆพูดค่อยๆจากันก็ได้จ๊ะ
สวัสดีค่ะ นักเขียนน้องใหม่ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ
ผิดพลาดประการใดก็ขออภัย ณ ที่นี่ ด้วยค่ะ