บทเรียนรักพิศวาสร้าย
By
.
BodyLanguage
พฤกษ์พนา หรือพฤกษ์ อาจารย์หนุ่มผู้กระหายใคร่สวาทในตัวลูกศิษย์สาว
เสน่ห์รัก จินารัตโรจน์ หรือเนเน่
คุณหนูตระกูลใหญ่นิสัยเอาแต่ใจ
“ปล่อยหนูนะอาจารย์ ปล่อย คนน่ารังเกียจ ได้ยินไหมหนูรังเกียจ” หญิงสาวสาดใส่คำพูดด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าวพลางจ้องมองอีกฝ่ายด้วยสายตาชิงชัง
ทั้งคำพูดและแววตาฟ้องชัดว่าเด็กสาวรู้สึกอย่างที่พูดจริงๆ ทำให้โทสะของพฤกษ์ยิ่งปะทุเร็วขึ้นควบคู่กับไฟแห่งปรารถนาที่กำลังแผดเผาเขาในขณะนี้
“รังเกียจฉันนักใช่ไหม งั้นเธอจะเปลี่ยนให้เธอรู้สึก ทำให้ร้องเรียก โหยหาแต่สัมผัสของฉันเท่านั้น” สิ้นประโยคคนตัวโตก็รวบร่างบางขึ้นพาดไหล่ก่อนจะเดินดุ่มๆไปยังห้องนอนซึ่งอยู่ชั้นสองของบ้าน
“ไม่นะ อาจารย์ปล่อยหนูไปเดี๋ยวนี้” คนตัวเล็กทั้งร้องทั้งดิ้นเพื่อหวังจะหลุดพ้นจากสถานการณ์น่าหวาดหวั่น
ตุ๊บ!!
โอ๊ย!!”
พฤกษ์โยนร่างบางลงบนเตียงกว้างกลางห้องอย่างแรงจนคนตัวเล็กถึงกับยกมือขึ้นกุมท้องด้วยความเจ็บจุก
“หนูจะฟ้องป๊าให้เอาตำรวจมาจับอาจารย์” หญิงสาวกัดฟันข่มความเจ็บพลางชี้หน้าข่มขู่ชายหนุ่มที่ยืนมองเธอด้วยสายตาหื่นกระหายประหนึ่งเสือร้ายหมายจะขย้ำเหยื่อ
“ฮึ...คิดว่าฉันจะกลัวคำขู่ของเด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมอย่างเธอเหรอสาวน้อย” ชายหนุ่มไม่เพียงแค่พูดแต่ยังย่างสามขุมเข้าไปใกล้ร่างบางที่พยายามกระเถิบถอยร่นไปจนชิดติดหัวเตียง
“อย่าเข้ามานะ” เสน่ห์รักร้องห้าม
“ว๊าย!!”
เสน่ห์รักกรีดร้องลั่นเมื่ออาจารย์หนุ่มคว้าข้อเท้าของเธอก่อนจะกระชากเข้าหาตัวอย่างแรงจนเธอตกอยู่เบื้องใต้ร่างแกร่ง เสน่ห์รักใจเต้นรัวเมื่อรู้สึกได้ถึงไอร้อนจากคนตัวโตที่คร่อมเธออยู่
“ฉันจะบอกอะไรให้เธอรู้นะ ยิ่งเธอทำท่ารังเกียจฉันมากเท่าไรฉันยิ่งจะทำให้เธอรู้สึกโหยหาเสพติดรสสัมผัสของฉันมากขึ้นเท่านั้น” พฤกษ์กระซิบพร่าชิดริมหูเล็กๆก่อนจะขบเม้มกระตุ้นความรู้สึกวาบหวามให้หญิงสาวไร้เดียงสาเตลิดไปกับไฟเสน่หาที่เขากำลังจะสอนให้เธอได้เรียนรู้
“อื้อ...อ๊ะ...อาห์...อย่าค่ะ” เสน่ห์ร้องปรามพร้อมกับยกมือบางดันคนตัวโตให้ออกห่าง แต่เรี่ยวแรงเพียงน้อยนิดของเด็กสาวไม่ได้ทำให้คนตัวโตขยับเขยื้อนไปได้เลยนอกจากสร้างความน่ารำคาญให้ชายหนุ่มเท่านั้น