หลังจากที่คุณร้องไห้เมื่อคืนเพราะยุนกิข่มขืนคุณไป และแน่นอน นั่นเป็นครั้งแรกของคุณ ร่างกายคุณบอบช้ำไปหมด บนตัวคุณเต็มรอยกลีบกุหลาบที่ยุนกิทำไว้ทุกซอกทุกมุมที่ริมฝีปากของเขาลากผ่าน เพื่อแสดงว่าคุณเป็นของใคร ยิ่งคุณคิดถึงเรื่องเมื่อคืน มันก็เจ็บหัวใจมากที่สุด ยุนกิอ่อนโยนกับทุกคน
ยกเว้นคุณคนเดียว คุณคนเดียวที่เขาจงเกลียดจงชัง!
น้ำตาคุณไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง คุณกัดปากตัวเองเพื่อนกลั้นน้ำตาไหล จนจอนนี้เลือดก็ซิบๆบริเวณริมฝีปากล่างของคุณ
"พี่นัมจุน.. เมื่อไหร่พี่นัมจุนจะมาช่วย___สักที ฮึกกก ฮื้ออ"
คุณพยายามพยุงร่างที่บอบช้ำให้ลุกขึ้น จากเตียงและพยายามเดินไปตรงบริเวณมุมห้องซึ่งมีจานอาหารตั้งอยู่ ยุนกิจับคุณมาขังไว้เพื่อตั้งใจจะแก้แค้นนัมจุน แก้แค้นที่นัมจุนเคยแย่งผู้หญิงที่เขารักมา ยุนกิจึงจับตัวคุณมาแทน ผ่านไปเกือบ2วันแล้วที่คุณยังไม่ได้กินข้าวเลย คุณคิดว่าถ้าหากคุณไม่กินข้าวและปล่อยให้ตัวเองตาย นัมจุนคงต้องเสียใจมากแน่ๆ
คุณหยิบจานข้าวและพยายามพยุงตัวเองมาที่เตียง
"โอ้ยยยย!!"
เพล้งงงงง!!!!
จานข้าวของคุณตกไปกองที่พื้น เศษจานแตกละเอียดจนกระเด็ดมาโดนเท้าเล็กๆของคุณ จนเลือดไหลออกมา เพราะว่าความเจ็บจากกิจกรรมเมื่อคืนนี้ มันส่งผลให้คุณเจ็บบริเวณช่วงล่างมากๆ จนคุณไม่มีแรงที่จะหยิบจะถืออะไรเลยด้วยซ้ำ
แกร๊ก!
เสียงเปิดประตูดังขึ้น ทำให้คุณสะดุ้งเล็กน้อย
"เป็นอะไรอีกห้ะ!! เรียกร้องความสนใจงั้นหรอ?!!!!"
ยุนกิตรงเข้ามากระชากแขนของคุณให้ลุกขึ้น
"โอ้ยยย"
คุณนิ่วหน้า เพราะความเจ็บจากช่วงล่าง
"เหอะ เธอนี่มันสำออยจริงๆ อยากจะ เอา จนตัวสั่น ถึงกับต้องโยนข้าวปลาทิ้งเลยหรอ "
ยุนกิบีบข้อมือของคุณจนปวดร้าวไปหมด ก่อนที่จะกระชากคุณให้เดินมาที่ปลายเตียง
พรึบ!
เขาโยนคุณลงกับเตียงอย่างแรง คุณนิ่วหน้าด้วยความเจ็บที่ถาโถมเข้าใส่อย่างจัง ยุนกิไล่มาคล่อมจัวคุณอย่างรวดเร็ว คุณพยายามให้มือผลักไสเขา ยุนกิจูบคุณอย่างจาบจ้วงและรุนแรง ฉันพยายามเม้นปากให้เป็นเส้นตรงเพื่อไม่ให้ลิ้นร้อนนั้นรุกล้ำเข้ามาได้ แต่ร่างสูงก็กัดที่ริมฝีปากคุณ
"อื้อออ อึกกก"
"โอ้ยยยยยย"
คุณร้องด้วยความเจ็บเพราะยุนกิกัดริมฝีปากคุณ ในจังหวะนั้นเองเขาก็สอดลิ้นร้อนเขามาได้สำเร็จ ยุนกิเปลี่ยนจากจูบแบบจ้าบจ้วง ป่าเถื่อน สลับกับอ่อนโยน คุณพยายามดัดร่างหนาที่ทับร่างคุณไว้จนขยับตัวแทบไม่ได้ออก
" เลิกทำตัวน่ารำคาญสักทีจะได้ไหมห้ะ!!! "
ยุนกิหยิบเชือกสีแดงในลิ้นชักออกมา เขาให้มือข้างนึงรวบมือคุณทั้งสองข้างและยกขึ้นไปผูกกับหัวเตียงด้านบนเพื่อไม่ให้คุณเอามามาขัดจังหวะเขา
จากนั้นร่างสูงก็จัดจากถอดกระดุมของคุณออกทีละเม็ด และจัดการถอดชุดชั้นในของคุณออกจนหมด คุณสัมผัสได้ถึงอาการให้ห้องที่เย็นมากยุนกิจูบคุณอีกครั้ง
"อะะะ อื้ออออิ"
เขาเปลี่ยนจากริมฝีปาก เลื่อนมาที่ซอกขอขาวที่เต็บไปด้วยรอยแดงเป็นจ้ำๆจากเมื่อคืน ยุนกิให้ยิ้นร้อนเลียบริเวณไหปลาล้าจนมาถึงซอกคอ ก่อนจะดูดมันแรงๆ
"อ๊ะ อื้ออออ อ๊ะะะ"
เขาใช่ฟันขบแรงๆ จนคุณสะดุ้งเล็กน้อย
"โอ้ยยยย คะ คุณ ยุนนน กิ จะ เจ็บบบ"
มือของร่างสูงก็ไม่อยู่นิ่ง มันเลื่อนไล้ไปทั่วร่างกาย. มือข้างนึงเลื่อนขึ้นมานวดหน้าอกของคุณเบาๆ จนคุณต้องร้องครางด้วยความเสียว
"อึกกก อื้อออ ยะ หยุดนะ ไอ้สารเลว ววว"
ร่างสูงเงยหน้าขึ้นมา แล้วใช้มือบีบแก้มของคุณอย่างแรงจนปวดไปหมด
" หึ คนสารเลวก็เคยเป็น ผัว เธอมาแล้ว!! "
มือของยุนกิลากวนมาที่บริเวณท้องน้อยของคุณ แต่ริมฝีปากยังคงวนอยู่แถวซอกคอของคุณ
"อ๊ะะะ อื้ออออ"
คนหมดแรงและหมดหนทางที่จะต่อต้านเขา
"ฮื้อออ ฮึกกก อย่าทำอะไรฉันเลยนะคะคุณยุนกิ ฉันกลัวแล้ว พี่นัมจุนช่วย___ด้วย
" อย่าเรียกร้องอะไรเลย เพราะไอ้นัมจุน เธอถึงต้องตกอยู่ในสภาพแบบนี้!! ยิ่งเห็นเธอแปดเปื้อน ฉันก็ยิ่งสะใจ สะใจที่ได้เห็นผู้หญิงชองไอ้นัมจุน กำลังร้องครางอยู่ใต้ร่างฉัน "
ยุนกิก้มลงมาประกบปากคนคุณอย่างดูดดื่ม คุณหลับตาแน่น ได้แต่ปล่อยให้น้ำตาไหลลงมา เขาจูบคุณเนิ่นนาน จูบที่เต็มไปด้วยความจาบจ้วงและน่ารังเกียจ เสียงน้ำลายที่แลกกันดังขึ้นเป็นระยะๆ
ร่างสูงใช้นิ้วเรียวยาวสอดเข้เาไปบริเวณช่องทางหวานของคุณ เขาแช่ไว้ซักพักเพื่อให้คุณได้ปรับตัว เพราะถ้ารุนแรงกับคนเกินไป เขากลัวว่าคุณจะขาดใจตายเสียก่อน ก่อนจะขยับเข้าออกช้าๆ เนิบๆ
"อึกกก อื้ออออ อ๊ะ อ๊าาาา"
จากหนึ่งนิ้ว เขาก็เพิ่มขึ้นอีกเป็น สองนิ้ว แล้วเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น
"อ๊ะ อื้มมมม ยะ หยุดดด น นะ อ๊าาาา"
ร่างสูงแสยะยิ้มอย่างพอใจ เขาพอใจที่คุณตอบสนองเข้าได้ดีเหลือเกิน
มืออีกข้างที่นวดคลึงส่วนบนของคุณอยู่ เปลี่ยนมาแก้มัดมือคุณให้เป็นอิสระ จากนั้น เขาก็จับมาคุณมาวางไว้ที่แกนกายใหญ่ของเขา คุณเบือนหน้าหนีและหลับตาแน่นด้วยความอาย เพราะคุณไม่อยากเห็นตรงหน้า
"ชักมัน.. ชักมันให้ฉัน"
"ฉะ ฉันทำ มะ ไม่ เป็น"
"ก็แค่ทำแบบนี้ไง ขึ้นและลงช้าๆแบบนี้ อะ อืมมม แล้วค่อย อ๊าา เร่งจังหวะ ให้ ระ เร็ว อืมม ขึ้นแบบนี้ "
เขาขับมือคุณสักพักจากนั้นก็ปล่อยให้คุณบังคับมันเอง คุณชักแกนกายใหญ่ขึ้นลงช้าๆ แล้วค่อยๆเพิ่มความเร็วขึ้น
"อะ อืมมม แบบนั้น"
เสียงทุ้มต่ำของยุนกิครางอย่างสุขสม เขาเร่งจังหวะนิ้วของเขาเช่นกัน และเพิ่มจำนวนนิ้วเป็นสามนิ้ว
"อะ อ๊าาาาา อ๊าาาาา / อืมมมม อ๊าาา "
เสียงของสองคนครางพร้อมกัน ดังไประงมทั่วห้อง
"อื้ออออ บะ เบาาาหน่อย คะ คุณ ยุนกิ อ๊าาา มะ ไม่ วะ ไหวว แล้ววว "
ยุนกิจับมือติดกับเตียง เพราะเขายังไม่อยากเสร็จ เขารีบเร่งจังหวะเพื่อให้ได้คุณไปถึงสวรรค์ "อ๊าาาาาาาาา " ไม่นานน้ำสีใสจำนวนมากก็ไหลออกมาเลอะมือของยุนกิเต็มไปหมด ร่างสูงเลียนิ้วที่เปื้อนน้ำของคุณอย่างไม่รังเกียจ จากนั้นเขาก็เอาแก่นกายใหญ่ จ่อที่ช่องทางหวานของคุณ เขาถูแก่นกายขึ้นลงอยู่สองสามครั้งบริเวณกลีบกุหลาบ เพื่อให้น้ำที่ไหลออกมา ได้ช่วยหล่อลื่น เวลาที่เข้าได้สอดใส่คุณ
จากนั้นเขาก็แทรกแกนกายใหญ่เข้ามาขนสุดลำ
"อะ เอา อะ ออกไป ฉะ ฉัน เจ็บ "
ร่างสูงขยับสะโพกเข้าออกเป็นจังหวะ และเริ่มเร็วขึ้นเรื่อยๆ
"อ๊ะ อ๊าาาา อ๊ะะ อื๊ออออ "
". อืมมมม ทำไมแน่นงี้วะ อ๊าา อย่าเกร็จสิ ฉันเจ็บไปหมดแล้ว"
"อ๊ะ อ๊ะ อ๊าาาา อ๊ะ "
ร่างของคุณสั่นคลอนเพราะแรงกระแทกจากคนด้านบน ร่างสูงกระแทกเข้ามาอย่างไม่หยุดไม่หย่อน เข้าเน้นย้ำๆ ตรงจุดกระสันของคุณ ตอนนี้คุณรู้สึกเสียวมาก แต่คุณกลับไม่ได้รู้สึกสุขสมเลยสักนิด เขาใช่คุณเพื่อที่จะเป็นเครื่องมือแก้แค้นนัมจุนที่เคยแย่งแฟนเขาไป เขาดีใจที่เห็นคุณเจ็บ.. เขาสะใจที่เห็นคุณทรมาน
"อ๊ะ อ๊าา "
คุณพยายามกัดปากตัวเองเพื่อไม่ให้ส่งเสียงครางที่น่ารังเกียจออกมาก เมื่อร่างสูงเห็นว่าคุณมันยอมคราง เขาก็เร่งจังหวะให้เร็วกว่า ร่างสูงจับบั้นท้ายของคุณและกระแทกกับแกนกายของเขาอย่างแรง จนคุณเจ็บและจุกมาก จนต้องครางออกมา อย่างห้ามไม่ได้
" อึกก อื้ออออ อ๊าาาา "
ยุนกิดึงร่างคุณขึ้นมา แล้วจับให้คุณอยู่ในท่าหันหลัง ทั้งที่แกนกายยังแช่อยู่อย่างนั้น เพื่อที่จะสอดแกนกายได้ง่ายและลึกขึ้น เขาจับสะโพกคุณให้อยู่ในระดับที่พอดีก่อนจะกระแทกเข้าออกไม่ยั้ง
"อ๊ะะะ อ๊าาาา "
ครืดดดด ๆ ๆ
หัวคุณเคลื่อนไหวไปตามจังหวะกระแทกของยุนกิ มันร้อนแรงจนเตียงครูดกับพื้นจนเกิดรอยเป็นทางยาว
เพี๊ยะ!!!
"โอ๊ยยยย "
มือหนาของร่างสูงฟาดลงมาที่บั้นท้ายของคุณจนเกิดรอยแดงขึ้นชัดขึ้น คุณร้องออกมาเพราะความเจ็บ ยุนกิยังคงกระแทกอยู่อย่างนั้นไม่มีท่าทีว่าจะหยุด จนตอนนี้คุณรู้สึกถึงน้ำเหนียวสีแดง ที่ไหลลงมาบริเวณช่องทางหวาน ใช่!! บริเวณช่องทางรักของคุณมันยังไม่หายดี และตอนนี้มันก็ฉีกขาดยิ่งกว่าเดิม คุณรู้สึกเจ็บและทรมานมาก ในขณะที่อีกคุณกำลังสุขสมกับการใช้ร่างกายที่บอบช้ำของคุณในการสนองตัณหาของตัวเอง
"อื้ออออ อ๊าาาา เรียกชื่อฉันสิ !!! เรียกชื่อคนที่เป็นผัวเธอสิ!!! อะ อืมมม"
"ฮึกกก อื้อออ"
น้ำตาของคุณไหลออกมา จนตาคุณบวมไปหมด คุณไม่ยอมครางชื่อยุนกิ คุณเอาแต่กัดริมฝีปากตัวเองอยู่อย่างนั้น จนเลือดไหลออกมา
" เรียก!!!!!"
" พะ พี่นัมจุน พี่ นะ นัม จุน ชะ ช่วย ด้วยย "
"เอากับฉัน แล้วจะสะเออะเรียกชื่อคนอื่นทำไม?!!! "
ยุนกิกระแทกเข้ามาแบบแรงๆ และเน้นย้ำบริเวณเดิม
"อ๊าาาาา ยะ ยุนน กิ อื้ออ อ๊าาาา อ๊าาาาา "
"เธอเป็นของใคร? "
" ฮึกกก ฉะ ฉัน ปะ เป็น อื้อออ ของ คะ คุณ ยุนกิ "
ยุนกิยิ้มอย่างพอใจก่อนจะเร่งความเร็วให้ถี่ขึ้น หลังจากนั้นก็กระตุกแกนกายช้าๆ สองสามทีก่อนจะปล่อยน้ำรักเข้าข้างในตัวคุณ น้ำรักไหลออกมาตามบริเวณขาเรียวของคุณ คุณฟุบตัวลงกับเตียงอย่างหมดแรง
ยุนกิดึงผ้าห่มมาคลุมตัวของคุณไว้ และเดินไปหยิบผ้าขนหนูในตู้เสื้อผ้ามาพันเอวไว้ ก่อนที่เข้าจะเดินออกจากห้องไป เขาก็เดินไปหยิบแบงก์สีเทาขึ้นมาจากกองเสื้อผ้าข้างๆเตียง
" นี่คงพอสำหรับเอาไปซื้อยาคุมมากินนะ เพราะถ้าเกิดท้องป่องขึ้นมา ฉันคงไม่รับผิดชอบ!"
ปัง!!!
จากนั้นเขาก็เดินออกไป ไม่แม้จะหันหน้ากลับมามองคุณอีกเลย คุณเจ็บทั้งกายและใจ ไม่นานสติของคุณที่เหลืออยู่เพียงน้อยนิดก็วูบดับไป..
Guest
