"โอ๊ย!!! มันเจ็บน่าาามาตีฉันทำไมเนี่ยยัยปริม"สวัสดีฉันชื่อพลอย เป็นลูกสาวอธิการบดี มหาวิทยาลัย Robins เรียนคณะบริหารจ้าา อยู่ปี2 ส่วนคนที่ตีฉ่านนน่ะหรอ?? นางชื่อปริม เป็นเพื่อนรักของฉัน เราสองเป็นดาวคณะของสาขาที่ตัวเองเรียนด้วยน่าา อ้อ ลืมไป ปริมเรียนนิเทศศาสตร์ ปี 2 และเป็นลูกสาวของประธานบริษัททัวร์ ระดับ 1ใน 5 ของประเทศ ว้าวววว😮😮😮
"ก็แกมั่วแต่เหม่ออ่ะ"
"ขอโทษมั่วแต่คิดเรื่องนั้นเรื่องนี้ไปเรื่อยอ่ะแก"
"อ่อ มีเรื่องให้คิดเยอะเนาะ เรื่องผู้ชายด้วยใช่ป่ะ"
"ม่ายช่ายซะหน่อย ถ้าเอาเรื่องนี้ไปบอกคุณแม่หล่ะก็ฉันจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับแกอีกเลย เครป่ะ👌🏻👌🏻"
"จ้า ถ้างั้นแกต้องเลี้ยงหนมฉ่าน"เห็นแก่กินจริงๆเพื่อนฉัน
"ป่ะ งั้นไปกันเถอะ" พูดจบฉันก็ลุกขึ้น เดินไปไม่กี่ก้าวก็มีอะไรบ้างอย่างมากระทบหัวฉัน ปึก!!
"โอ๊ย!!! เจ็บจัง"ไอ้ที่โดนหัวฉันมันก็คือบอล ไอ้ใครหน้าไหนมันกล้าเตะบอลใส่หัวฉ่านนน😭😭😭
"เป็นไรมากไหมแก??"แกลองมาโดนเองบ้างเซ้....
"ไม่เป็นไรหรอกแก"
"ขอโทษน่ะ"โอ้ม่ายผู้ชายที่เตะบอลโดนฉันคือคนที่ฉันแอบชอบอยู่ด้วย แต่ดูท่าทีจะไม่รู้สึกผิดอะไรเลย
"เล่นอะไรของนายน่ะ"
"ก็เล่นบอลไง ยัยหน้าแบน" (ขวัญ:โอ๊ย แรงอ่ะ😮😮)มันจะมากเกินไปแล้วน่ะ กล้าดียังไงมาว่าฉันห๊ะไอ้หน้าหล่อ😠😠(ก็มันหล่อจริงๆหนิน่า)
"รู้ว่านายเล่นบอล แต่ช่วยเล่นให้มันระมัดระวังมากกว่านี้หน่อยได้ไหม"
"น่าเบื่อว่ะ"
"นี่ นายมัน..."ฉันยังพูดไม่จบก็มีคนมาแซงซะงั้น
"เฮ้ย!! ได้บอลยังว่ะ"
"ได้แล้วว่ะ มั่วแต่ทะเลาะกับยัยหน้าแบนเนี่ยอด"
"มีเรื่องไรกันว่ะ"
"ก็เพื่อนนายอ่ะ เตะบอลโดนหัวเพื่อนฉัน"ใช่แล้ว 😏😏
"อ่อ ขอโทษแทนไอ้ธันว์คงไม่ได้ตั้งใจหรอกน่ะ"แก้ตัวแทนเพื่อน😒😒
"ได้ แต่จะให้ดีช่วยระมัดระวังกันให้มากกว่านี่หน่อย เดี๋ยวคนอื่นก็เจ็บตัวอีกหรอก"(ฉันบอก)
"ถ้างั้นให้พวกเราเลี้ยงข้าวพวกเธอน่ะ"
"ได้ เจอกันพรุ่งนี้ตอนเที่ยงตรงนี้น่ะ"
"ป่ะ ปริมฉันหิวแล้ว"
"ป่ะ ไปกัน"
ณ วันถัดมา วาเล (เฮ้ยเวลา555 คงไม่เก็ด) 11.50น.
"มาก่อนเวลาซะได้" สวัสดีครับผมชื่อ ธันว์ เป็นลูกชายของประธานสายการบินWWED
ผมเรียนคณะบริหารการบิน อยู่ปี 2ครับ
"เฮ้ย แกมาเร็วจัง ฉันเพิ่งเลิกว่ะ"ส่วนนี้ไอ้หมอก เพื่อนรักผมเอง มันเรียน วิศวะกรรมศาสตร์ ปี2 ผมกับมันมีดีกรีถึงเดือนคณะเชียวน่าาา
"ว๊ายพี่ธันว์ แองจี้คิดถึงพี่ธันว์จังเลย"
นางเป็นใครกันน่า อยากรู้ต้องติดตาม 1เม้น 1กำลังใจ สนุกไม่สนุกตรงไหนบอกได้น่า
Guest
