"ถ้าเราแอบรักเพื่อนสนิทจะผิดไหม"
เสียงคำพูดยังเวียนอยู่ในหัวของผม
"นักเรียนเคารพ"
เสียงหัวหน้าชั้นเรียนบอกทำความความเคารพต่อครูวิทยาศาสตร์ที่นั่งตรงหน้าชั้นเรียน ความคิดผมก็หายไปทันใด
"นี่ นาย "
เสียงหญิงสาวคนหนึ่งกำลังเรียกใครบางคน
"ก็นายนั่นแหละ "
เธอพูดพร้องจ้องหน้าผม
" ครับ "
ผมตอบแบบถ่อมตน
"เราชื่อ จัสมิน นะ แล้วนายอ่ะ "
คำพูดของเธอทำผมอึงไปเลย
"ผมชื่อ ผักขม ครับ"
สิ้นคำพูดของผม เธอก็ส่งเสียงหัวเราะออกมา"
"ชื่อผมมัน..เชยหรอครับ"
ผมได้แต่ก้มหน้าพูดออกมาด้วยความเขินอาย
"ไม่หรอก แต่เราขำที่มันคลายกับเราเลย ตอนแรกชื่อเราก็เชยเหมือนกัน แต่พอมาเข้าเรียนที่นี้ เราก็เลยเปลี่ยนชื่อเป็น จัสมิน นี่เเหละ"
"แล้วชื่อเก่าเธอ ชื่อว่าอะไรล่ะ "
"มะลิ "
"ชื่อเธอน่ารักจะตาย "
"ก็จริงอยู่ แต่มันก็ดูไม่อินเตอร์อ่ะ นายอเมเรส "
"อเมเรส"
ผมทวนถอยคำของเธอ
"ใช่ก็เธอชื่อ ผักขม จะให้อินเตอร์หน่อยก็ อเมเรสนี่แหละ "
ดีเนอะอยู่ดีดีก็มีสาวมาเปลี่ยนชื่อให้
"นักเรียนสองคนนั้นนะ ยืนขึ้นสิ ครูพูดอะไรได้ยินไหม นี่วันแรกที่โรงเรียนเปิดนะ เธอสองคนยังคุยกันขนาดนี้ "
เสียงครูทิวลิปพูดพลางขยับแว่นมาทางผมกับจัสมิน
"ผม ขอโทษครับ "
"นายจะขอโทษทำไม เราไม่ได้ทำอะไรผิดนิ เราแค่ทำความรู้จักกันเฉยๆ " จัสมินพูดขึ้นมาอย่างทันควัน
"งั้นเธอ มะลิ แล้วก็นาย ผักขม ออกมาหน้าห้องเรียน " ครูทิวลิปพูดด้วยอา
รมณ์เริ่มฉุนเฉียว ใครจะเอาไรมาขวางก็เอาไม่อยู่
"ครูคะ หนูชื่อ จัสมิน และเพื่อนหนู่ก็ไม่ใช่ ผักขม แต่เขาชื่อ อเมเรส "
เพื่อนๆในห้องต่างพากันหันไปซุบซิบ บางก็อึ่งกับการกล้าเถี่ยงครูของจัสมิน
"เธอเอาอะไรมาพูด ก็พ่อแม่เธอสองคน เขียนชื่อเล่นพวกเธอมาแบบนี้ "
"แล้วงั้น หนูกับอเมเรสต้องไปที่ไหนคะถึงจะเปลี่ยนชื่อเล่นได้ค่ะ "
"จัสมิน"
ผมสะกิดจัสมินเบาเป็นคำเตือนว่าเธอควรหยุดเถี่ยงครู
"ถ้างั้น เธอไปยืนหน้าห้องเรียนนะ แล้วยกขาขวาขึ้น แล้วก็คาบไม้บรรทัดไว้ด้วย แล้วจะมีคนมาเปลี่ยนชื่อเล่นให้เธอ "
ครูสาวพูดพรางขยับเเว่นตา
"แล้วถ้าหนูไม่ทำละค่ะ "
จัสมินไม่ลดความพยายาม
"ครูก็จะ ฮึๆ"
คำพูดที่เต็มไปด้วยคำขู่ ทำให้ผมรีบลากจัสมินไปยังหน้าห้อง
"อเมเรส ป่ะเราไปกินข้าวกัน"
ผมดูนาฬิกาตัวเอง
"แต่มันพึ่งจะ ห้าโมงเองนะ แล้วอีกอย่างพวกเราก็ถูกลงโทษอยู่"
"ไม่เห็นจะเป็นอะไรเลย หรือนายป๊อด"
"ฉันสั่งให้เธอสองคนคาบไม้บรรทัดใช่ไหม แล้วทำไมไม่ทำ เที่ยงนี้ไปพบฉันที่ห้องปกครอง "
สิ้นเสียงเหมือนทั้งโลกดับไป ไม่จริงใช่ไหมมาเรียนวันแรกก็โดนเข้าห้องปกครอง
" ซวยแล้วไหมละจัสมิน แล้วที่งี้เอาไงต่อ"
"ก็ไม่เอาไง เค้าให้เราไป เราก็ไป จะลงโทษก็ปล่อยเขาให้ลงโทษ เจ็บแป๊ปเดี่ยวก็หาย "
สิ้นเสียงจัสมินออดสัญญานก็ดังขึ้น
"เธอสองคนตามฉันมา"
ครูทิวลิปเรียกผมกับจัสมินตามไปยังห้องปกครอง
"ท่านรองเอ็กเพ็นค่ะ ดิฉันมีเรื่องจะรบกวนค่ะ"
"5555 "
เสียงหัวเราะของจัสมินดั่งลั่นห้องปกครอง
"เป็นอะไร ของเธออีก "
ผมถามด้วยความงง ในขณะที่ทุกคนภายในห้องต่างจ้องมองมาที่จัสมินเป็นตาเดี่ยวกัน
"ก็ชื่อของท่านรองดิ แปลออกว่าเป็น มะเขือยาว "
ทุกคนต่างกั้นหัวเราะกันไว้ไม่อยู่หัวเราะออกมาด้วยความฮา ในขณะที่รองนั่งก้มหน้าด้วยความเขินอาย ก่อนท่านจะรอบรวมความน่าเกรงขามแล้ว..........