จบ [จบ]มายาสวาท nc20+
43
ตอน
1.01M
เข้าชม
2.17K
ถูกใจ
1.14K
ความคิดเห็น
3.07K
เพิ่มลงคลัง

 #วรรณกรรมสำหรับผู้ใหญ่ 20+

  เด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรใช้วิจารณญาณในการอ่าน

 

● มายาสวาท ● 

 

เพราะอดีตที่ผ่านมาทำให้ 'คีย์' เกลียดการโดนหักหลัง แต่แล้ววันหนึ่งผู้หญิงที่เขาทะนุถนอมคิดเริ่มต้นใหม่กลับตอบแทนเขาด้วยการ คบชู้ งานนี้ซาตานที่หลับใหลถูกปลุกขึ้นมาเพื่อลงทัณฑ์ 'ฟ้าม่วง' ให้รู้ซึ้งว่าอย่าริอาจสวมเขาให้เขา

 

 


ฟ้าม่วง พศิน อายุ 23 ปี

เธอไม่ชอบใกล้ชิดผู้ชายคนไหนหลังจากอกหัก แต่แล้ววันหนึ่งกลับบอดี้การ์ดปรากฎข้างกาย หัวใจที่เคยนิ่งเเฉยกลับเริ่มเต้นแรงและรู้สึกอีกครั้ง เพราะความไหวหวั่นเธอจึงยอมเป็นของเขาทั้งตัวและเริ่มหัวใจที่เริ่มโอนเอน ไม่ใช่เพียงความต้องการทางกาย แต่คือหัวใจที่เธอต้องการ

"นายกำลังเข้าใจผิด"

 

คีย์ บอดี้การ์ดคนใหม่ อายุ 29 ปี


           เขายอมเป็นบอดี้การ์ดให้น้องสาวของเพื่อนรัก ผู้ชายที่เคยเจ็บปวดเพราะความรักเคยหักหลัง เขาจึงเกลียดการทรยศหักหลัง แต่เธอก็กลับสวมเขาให้เขาเขาจึงมอบอาญาทัณฑ์สวาทให้แก่เธอ


"ร่านมากหรือไง ที่ฉันทำให้มันไม่ถึงใจหรือไงห้ะ!"

 

 

 

 

**บุคคลในภาพไม่มีส่วนเกี่ยวข้องใดๆกับเนื้อหาในเรื่องนะคะ นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการเพียงเท่านั้น**

 

 

 

Cr.ภาพจาก google ค่ะ

 

 

จบแล้วเด้อจ้า..

 

รักกัน ชอบกัน กดไลค์ คอมเม้นให้กำลังใจกันด้วยนะ

 

รักทุกคน

 

\-รานิล\-

 

ผลงานอีบุ๊ก...

 

 

บำเรอรักคุณชายซาตาน

รานิล

www.mebmarket.com

เพราะรักจึงยอมเจ็บแม้เขาจะเก็บไว้เป็นเพียง..นางบำเรอ     "หึ! ฉันไม่มีสิทธิ์โกรธสินะที่เห็นเมียตัวเองยืนกอดกับผู้ชายไม่อายฟ้าดิน" น้ำเสียงที่เปล่งออกมาจากปากหยักมันยากที่อธิบายบรรยาย ความรู้สึกส่วนลึกจะเรียกว่าหึงก็คงพูดได้ไม่เต็มปาก แต่หากจะพูดว่าหวงของเหตุใดเขาถึงได้รู้สึกแปลกๆล่ะ     "คุณชายหึงเรนาหรอคะ" เธอเอ่ยถามเขาแผ่วเบาแม้ในใจจะรู้คำตอบดีอยู่แล้วยังกล้าที่จะถามเพื่อตอกย้ำความน่าสมเพชของตัวเอง     "นางบำเรออย่างเธอไม่มีค่าพอให้ฉันหึงสักนิด อย่าสำคัญตัวให้มันมากนัก" เขาเคล้นเสียงลอดไรฟันยกยิ้มมุมปากเปล่งประโยคคำพูดที่แสนเจ็บช้ำดั่งหนามที่ตำยอกแผลเก่าในหัวใจให้ยิ่งร้าวระบม จะมีบ้างไหมความรู้สึกส่วนลึกที่เห็นเธอมีค่าสักนิดไม่ใช่ผู้หญิงไร้ค่าที่เป็นเพียงแค่นางบำเรอ      เธอมันคิดเข้าข้างตัวเองเกินไปเองแหละ ช่างกล้าคิดเหลือเกินว่าเขาจะมาหึงคนอย่างเธอ เธอมันก็แค่ผู้หญิงร่านคนหนึ่งอย่างที่เขาพูดนั้นแหละ คงไม่มีผู้หญิงดีที่ไหนที่ยอมถวายตัวให้เขาทั้งที่เขาก็แทบไม่อยากจะผูกพัน สายฝนที่ช่างเหน็บหนาวคงไม่เท่าใจสาวที่หนาวเหน็บเจ็บปวด     "เรนาขอโทษค่ะที่คิดว่าคุณชายจะหึงเรนาบ้าง เรนารู้ตัวดีค่ะว่าเป็นเพียงคนชั้นต่ำที่ไม่มีค่าพอสำหรับคุณชายเลยสักนิด เป็นเพียงนางบำเรอลับๆในเงามืดเพียงเท่านั้น" เธอมองเขาอย่างตัดพ้อ ธารใสจากดวงตาทะลักรินไหลไม่ขาดสาย ความทุกข์ระทมถูกระบายผ่านสายน้ำที่เก็บกั้นมันไว้ไม่อยู่ เกลียดตัวเองที่เจ้าน้ำตาเกลียดตัวเองที่อ่อนแอเอาแต่ร้องไห้เรียกร้องความสนใจ แล้วเป็นยังไง ใครเขาก็ไม่เคยแยแสสนใจ     "รู้ตัวก็ดี"***********************ทั้งหมด 35 ตอนยาวจุใจแน่นอนค่ะ

บำเรอรักคุณชายซาตาน

รานิล

www.mebmarket.com

เพราะรักจึงยอมเจ็บแม้เขาจะเก็บไว้เป็นเพียง..นางบำเรอ     "หึ! ฉันไม่มีสิทธิ์โกรธสินะที่เห็นเมียตัวเองยืนกอดกับผู้ชายไม่อายฟ้าดิน" น้ำเสียงที่เปล่งออกมาจากปากหยักมันยากที่อธิบายบรรยาย ความรู้สึกส่วนลึกจะเรียกว่าหึงก็คงพูดได้ไม่เต็มปาก แต่หากจะพูดว่าหวงของเหตุใดเขาถึงได้รู้สึกแปลกๆล่ะ     "คุณชายหึงเรนาหรอคะ" เธอเอ่ยถามเขาแผ่วเบาแม้ในใจจะรู้คำตอบดีอยู่แล้วยังกล้าที่จะถามเพื่อตอกย้ำความน่าสมเพชของตัวเอง     "นางบำเรออย่างเธอไม่มีค่าพอให้ฉันหึงสักนิด อย่าสำคัญตัวให้มันมากนัก" เขาเคล้นเสียงลอดไรฟันยกยิ้มมุมปากเปล่งประโยคคำพูดที่แสนเจ็บช้ำดั่งหนามที่ตำยอกแผลเก่าในหัวใจให้ยิ่งร้าวระบม จะมีบ้างไหมความรู้สึกส่วนลึกที่เห็นเธอมีค่าสักนิดไม่ใช่ผู้หญิงไร้ค่าที่เป็นเพียงแค่นางบำเรอ      เธอมันคิดเข้าข้างตัวเองเกินไปเองแหละ ช่างกล้าคิดเหลือเกินว่าเขาจะมาหึงคนอย่างเธอ เธอมันก็แค่ผู้หญิงร่านคนหนึ่งอย่างที่เขาพูดนั้นแหละ คงไม่มีผู้หญิงดีที่ไหนที่ยอมถวายตัวให้เขาทั้งที่เขาก็แทบไม่อยากจะผูกพัน สายฝนที่ช่างเหน็บหนาวคงไม่เท่าใจสาวที่หนาวเหน็บเจ็บปวด     "เรนาขอโทษค่ะที่คิดว่าคุณชายจะหึงเรนาบ้าง เรนารู้ตัวดีค่ะว่าเป็นเพียงคนชั้นต่ำที่ไม่มีค่าพอสำหรับคุณชายเลยสักนิด เป็นเพียงนางบำเรอลับๆในเงามืดเพียงเท่านั้น" เธอมองเขาอย่างตัดพ้อ ธารใสจากดวงตาทะลักรินไหลไม่ขาดสาย ความทุกข์ระทมถูกระบายผ่านสายน้ำที่เก็บกั้นมันไว้ไม่อยู่ เกลียดตัวเองที่เจ้าน้ำตาเกลียดตัวเองที่อ่อนแอเอาแต่ร้องไห้เรียกร้องความสนใจ แล้วเป็นยังไง ใครเขาก็ไม่เคยแยแสสนใจ     "รู้ตัวก็ดี"***********************ทั้งหมด 35 ตอนยาวจุใจแน่นอนค่ะ

 

 

สิเน่หาเมียบำเรอ

รานิล

www.mebmarket.com

เพราะเรื่องน่าอับอายที่ไม่ควรเกิด กลับก่อกำเนิดเป็นสายใยผูกเขาและเธอ แต่เมื่อไร้รักแต่ไม่ไร้ความรับผิดชอบ สถานะที่เขามอบให้จึงเป็นได้เพียงแค่...เมียบำเรอ******************************"เธอท้องกับใคร" เขาถามเสียงเข้ม"เกี่ยวอะไรกับคุณ" นาวดีชักสีหน้าถามกลับไป ในใจตุ้มๆต่อมๆนึกประหวั่นกลัวอยู่ในอก"ก็เผื่อว่าเด็กเกิดจากสเปิร์มของฉัน ฉันก็ย่อมมีสิทธิ์ในตัวเด็กไม่ใช่หรอ""พอดีว่าฉันมันมั่ว จะตอบว่าใครเป็นพ่อของลูก ก็คงจะยาก" ด้วยความหมั่นไส้และอยากท้าทายถึงได้พูดออกไปเช่นนั้น ดีเหมือนกันเพราะเธอไม่อาจรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ และนี้เป็นทางเดียวที่เธอจะปกป้องลูกน้อยในครรภ์ได้ ไม่อาจยอมหากเขาจะพรากลูกไปจากเธอ"กี่คนที่ว่ามั่ว กี่คนที่เธอยอมให้เอาล่ะ" เมื่ออีกฝ่ายท้าทายอีกฝ่ายก็หาไม่ที่จะยอมลดละ สวนกลับไปกับคำพูดห่ามๆตรงๆ ก็เอาสิ! ว่าจะท้าทายเขาได้นานเพียงใดกัน"ทุเรศ!" "บังเอิญฉันอยากสงเคราะห์ เด็กจะได้มีพ่อเหมือนคนอื่นเขา" เหมือนจะหวังดีแต่แฝงด้วยความดูถูกเหยียดหยาม เธอมันง่ายและไร้ยางอายสำหรับเขา แต่สำหรับเธอศักดิ์ศรีแม้เหลือเพียงน้อยนิดเธอก็ไม่มีทางยอมให้ใครมาย่ำยี"ไม่จำเป็น หมดธุระของคุณก็กลับไปได้แล้ว และอย่ามาที่นี้อีก" **************************หากกำลังตามหาเรื่องราวที่ไม่เรียดแฝงความมุ้งมิ้ง คุณมาถูกที่แล้ว

สิเน่หาเมียบำเรอ

รานิล

www.mebmarket.com

เพราะเรื่องน่าอับอายที่ไม่ควรเกิด กลับก่อกำเนิดเป็นสายใยผูกเขาและเธอ แต่เมื่อไร้รักแต่ไม่ไร้ความรับผิดชอบ สถานะที่เขามอบให้จึงเป็นได้เพียงแค่...เมียบำเรอ******************************"เธอท้องกับใคร" เขาถามเสียงเข้ม"เกี่ยวอะไรกับคุณ" นาวดีชักสีหน้าถามกลับไป ในใจตุ้มๆต่อมๆนึกประหวั่นกลัวอยู่ในอก"ก็เผื่อว่าเด็กเกิดจากสเปิร์มของฉัน ฉันก็ย่อมมีสิทธิ์ในตัวเด็กไม่ใช่หรอ""พอดีว่าฉันมันมั่ว จะตอบว่าใครเป็นพ่อของลูก ก็คงจะยาก" ด้วยความหมั่นไส้และอยากท้าทายถึงได้พูดออกไปเช่นนั้น ดีเหมือนกันเพราะเธอไม่อาจรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ และนี้เป็นทางเดียวที่เธอจะปกป้องลูกน้อยในครรภ์ได้ ไม่อาจยอมหากเขาจะพรากลูกไปจากเธอ"กี่คนที่ว่ามั่ว กี่คนที่เธอยอมให้เอาล่ะ" เมื่ออีกฝ่ายท้าทายอีกฝ่ายก็หาไม่ที่จะยอมลดละ สวนกลับไปกับคำพูดห่ามๆตรงๆ ก็เอาสิ! ว่าจะท้าทายเขาได้นานเพียงใดกัน"ทุเรศ!" "บังเอิญฉันอยากสงเคราะห์ เด็กจะได้มีพ่อเหมือนคนอื่นเขา" เหมือนจะหวังดีแต่แฝงด้วยความดูถูกเหยียดหยาม เธอมันง่ายและไร้ยางอายสำหรับเขา แต่สำหรับเธอศักดิ์ศรีแม้เหลือเพียงน้อยนิดเธอก็ไม่มีทางยอมให้ใครมาย่ำยี"ไม่จำเป็น หมดธุระของคุณก็กลับไปได้แล้ว และอย่ามาที่นี้อีก" **************************หากกำลังตามหาเรื่องราวที่ไม่เรียดแฝงความมุ้งมิ้ง คุณมาถูกที่แล้ว

 

 

ทัณฑ์แค้นกับดักหัวใจ

รานิล

www.mebmarket.com

เดือนวารีกลายเป็นคนผิดจำต้องรับอาญาทัณฑ์จากพ่อเลี้ยงหนุ่มทิวากร และแล้วเธอกลับตั้งท้องลูกของเขาหากแต่เอ่ยบอกมิได้ เมื่อเขามีภรรยาซึ่งกำลังตั้งครรภ์ จำฝืนทนเจ็บร้าวรานเป็นนางบำเรอในมุมลับๆ..***********************************************          ทันทีที่เดือนวารีได้รับเรื่องในขณะเดินทางไปยังจุดนัดพบเพื่อทำการแต่งตัวก็ถึงกับเป็นลมหมดสติจนต้องล่ามตัวส่งโรงพยาบาลอีกคน          "ตื่นแล้วหรอคะ" ทันทีที่ร่างบางขยับตัวพร้อมๆกับค่อยเปิดเปลือกตาขึ้น ก็ได้เสียงร้องทักหวานหูก่อนจะเผยให้เห็นใบหน้าคุณหมอสาวจ้องมองเธอด้วยรอยยิ้ม          "คุณหมอ.." เดือนวารีเอ่ยเรียกอีกฝ่ายเสียงแหบแห้ง พยายามจะพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นนัก แต่ว่าคุณหมอกลับห้ามไว้เสียก่อน          "นอนพักอีกสักครู่นะคะ คุณแม่อ่อนเพลียมากนอนพักอีกสักนิดจะได้สดชื่น"          "คุณแม่?"          "คะ?" คุณหมอแปลกใจมากกว่าที่เห็นท่าทีฉงนงงของคนไข้ จนหญิงสาวต้องเอ่ยถามเพื่อไขข้อกระจ่างแจ้ง          "ที่คุณหมอเรียกเดือนว่าคุณแม่หมายความว่าไงคะ" เดือนวารีมือเย็นเฉียบไม่ใช่เพราะอุณหภูมิจากเครื่องปรับอากาศภายในห้องแต่เพราะสิ่งที่เธอสงสัยตลอดมันได้เกิดขึ้นแล้ว          "อ๋อ คุณหมอก็นึกว่าคุณแม่ทราบแล้วว่าตัวเองกำลังตั้งครรภ์ ยินดีด้วยนะคะคุณตั้งครรภ์ได้สิบสัปดาห์แล้วค่ะ" คุณหมอสาวกล่าวบอกด้วยรอยยิ้มแห่งความยินใจไปกับคุณแม่มือใหม่          "ตั้งครรภ์" เดือนวารีพึมพำกับตนเองด้วยความเหม่อลอย ไอ้อาการแปลกๆของเธอมันเกิดจากสิ่งนี้สินะ ลูก..มือบางยกขึ้นแตะลงบนหน้าท้องแบนราบลูบสัมผัสอย่างอ่อนโยน          "เดือนกำลังจะเป็นแม่หรอคะ" หญิงสาวน้ำตาคลอเงยหน้าขึ้นถามคุณสาวด้วยรอยยิ้มทั้งน้ำตา มันคือความรู้สึกที่พูดไม่ถูก ทั้งดีใจตื่นเต้นและตื้นตันในคราเดียว สิ่งมหัศจรรย์ดวงน้อยสายใยรักของแม่          "ค่ะ"

ทัณฑ์แค้นกับดักหัวใจ

รานิล

www.mebmarket.com

เดือนวารีกลายเป็นคนผิดจำต้องรับอาญาทัณฑ์จากพ่อเลี้ยงหนุ่มทิวากร และแล้วเธอกลับตั้งท้องลูกของเขาหากแต่เอ่ยบอกมิได้ เมื่อเขามีภรรยาซึ่งกำลังตั้งครรภ์ จำฝืนทนเจ็บร้าวรานเป็นนางบำเรอในมุมลับๆ..***********************************************          ทันทีที่เดือนวารีได้รับเรื่องในขณะเดินทางไปยังจุดนัดพบเพื่อทำการแต่งตัวก็ถึงกับเป็นลมหมดสติจนต้องล่ามตัวส่งโรงพยาบาลอีกคน          "ตื่นแล้วหรอคะ" ทันทีที่ร่างบางขยับตัวพร้อมๆกับค่อยเปิดเปลือกตาขึ้น ก็ได้เสียงร้องทักหวานหูก่อนจะเผยให้เห็นใบหน้าคุณหมอสาวจ้องมองเธอด้วยรอยยิ้ม          "คุณหมอ.." เดือนวารีเอ่ยเรียกอีกฝ่ายเสียงแหบแห้ง พยายามจะพยุงตัวเองให้ลุกขึ้นนัก แต่ว่าคุณหมอกลับห้ามไว้เสียก่อน          "นอนพักอีกสักครู่นะคะ คุณแม่อ่อนเพลียมากนอนพักอีกสักนิดจะได้สดชื่น"          "คุณแม่?"          "คะ?" คุณหมอแปลกใจมากกว่าที่เห็นท่าทีฉงนงงของคนไข้ จนหญิงสาวต้องเอ่ยถามเพื่อไขข้อกระจ่างแจ้ง          "ที่คุณหมอเรียกเดือนว่าคุณแม่หมายความว่าไงคะ" เดือนวารีมือเย็นเฉียบไม่ใช่เพราะอุณหภูมิจากเครื่องปรับอากาศภายในห้องแต่เพราะสิ่งที่เธอสงสัยตลอดมันได้เกิดขึ้นแล้ว          "อ๋อ คุณหมอก็นึกว่าคุณแม่ทราบแล้วว่าตัวเองกำลังตั้งครรภ์ ยินดีด้วยนะคะคุณตั้งครรภ์ได้สิบสัปดาห์แล้วค่ะ" คุณหมอสาวกล่าวบอกด้วยรอยยิ้มแห่งความยินใจไปกับคุณแม่มือใหม่          "ตั้งครรภ์" เดือนวารีพึมพำกับตนเองด้วยความเหม่อลอย ไอ้อาการแปลกๆของเธอมันเกิดจากสิ่งนี้สินะ ลูก..มือบางยกขึ้นแตะลงบนหน้าท้องแบนราบลูบสัมผัสอย่างอ่อนโยน          "เดือนกำลังจะเป็นแม่หรอคะ" หญิงสาวน้ำตาคลอเงยหน้าขึ้นถามคุณสาวด้วยรอยยิ้มทั้งน้ำตา มันคือความรู้สึกที่พูดไม่ถูก ทั้งดีใจตื่นเต้นและตื้นตันในคราเดียว สิ่งมหัศจรรย์ดวงน้อยสายใยรักของแม่          "ค่ะ"

 

 

 

สิเน่หาเมียนอกหัวใจ

รานิล

www.mebmarket.com

แก้ไขคำผิดอีกรอบแล้วนะคะ ><        เพราะความมึนเมาเป็นเหตุเพราะความเสียใจเล่นงานความยั้งใจขาดรอนเผลอหลงละเมอด้วยฤทธิ์เมาเกิดสัมพันธ์ทางกายกับเด็กในอุปการะของมารดาส่งผลให้เขากลายเป็นคุณพ่อลูกหนึ่ง         ทิม ธราวุธ ไพภิรมย์  พ่อเลี้ยงหนุ่มสถานะไม่โสดแต่อยู่ในโหมดหัวใจว่างเปล่าคุณพ่อลูกหนึ่งวัยยี่สิบเก้าเยียบยนไปด้วยความเย็นชาซ้ำไร้ใจ        เมื่อเวลาเปลี่ยนเสือจำศีลจึงเริ่มออกล่าหาใช่เหยื่ออื่นใกล้ที่ไหนแต่เป็นคนใกล้ตัว เหยื่อที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแม่ของลูก...เมียนอกหัวใจ        แอ้ม หทัยภัทร ไพภิรมย์   เด็กในอุปการะของคุณนวลปรางค์ไพภิรมย์ กลับกลายเป็นสะใภ้เพียงเพราะเหตุที่ไม่ควรเกิด เป็นเมียที่สามีไม่ปรารถนาจะมีเป็นได้แค่แม่ของลูก                                 *************         กลิ่นแป้งเด็กหอมอ่อนๆลอยมาแตะจมูกพอให้รู้ว่าเป็นใคร ธราวุธเงยหน้าจากกองเอกสารขึ้นมองก็พลันระบายยิ้มเล็กๆ         “รับผลไม้สดๆจากไร่มั้ยคะ” แววเสียงสดใสเอ่ยถาม พลางชูตะกร้าสานซึ่งมีกล่องผลไม้บรรจุไว้หลากชนิด “เก็บมาเองกับมือเลยนะ”         “ขายยังไงครับ” ร่างหนาทิ้งตัวอิงพนักท่าทางสบายพร้อมกับหมุนปากกาในมือ เริ่มสวมบทลูกค้ากับแม่ค้า          “รับเป็นอะไรดีคะ” กล่องผลไม้หลายชนิดถูกนำมาวางลงบนโต๊ะ พอให้ชายหนุ่มได้เลือกสรรตัดสินใจ          ทุกการเคลื่อนไหวของหญิงสาวถูกจับจ้องโดยพ่อเลี้ยงหนุ่ม เขากระตุกยิ้มก่อนเอื้อนเอ่ยขึ้น “แม่ค้าครับ”          “คะ?”           “รับแม่ค้าครับ” เขาเฉลยข้อสงสัย ก่อนประโยคต่อมามีผลให้แก้มสาวแดงปลั่ง “รับเลี้ยงดูตลอดชีวิต”          “แพงหน่อยนะคะ จ่ายไหวหรอ” ในเมื่อเขาอยากเล่นเธอก็จะคล้อยตามบท นานทีจะเห็นเขาอารมณ์ดีคิดขบขัน          “ผ่อนจ่ายด้วยความห่วงใย ถ้าไม่ใจร้ายเกินไปช่วยรับไว้ที”***************กรุณาอ่านตัวอย่างก่อนการตัดสินซื้อได้ที่ตัวอย่างเล่มหรือที่เว็บเด็กดีนะคะ เรื่องนี้มีทั้งสุข เศร้า หวาน ซึ้ง มีทั้งหมดสองคู่ แต่เน้นคู่พระนางพระเอกโง่ไปนิดในช่วงกลางๆ แน่นอนว่าโดนนางเอกเอาคืนแน่นอน###แก้ไขคำผิดแล้วนะคะ##สุดท้ายนี้อย่าลืมกดหัวใจให้กำลังใจกันด้วยนะ

สิเน่หาเมียนอกหัวใจ

รานิล

www.mebmarket.com

แก้ไขคำผิดอีกรอบแล้วนะคะ ><        เพราะความมึนเมาเป็นเหตุเพราะความเสียใจเล่นงานความยั้งใจขาดรอนเผลอหลงละเมอด้วยฤทธิ์เมาเกิดสัมพันธ์ทางกายกับเด็กในอุปการะของมารดาส่งผลให้เขากลายเป็นคุณพ่อลูกหนึ่ง         ทิม ธราวุธ ไพภิรมย์  พ่อเลี้ยงหนุ่มสถานะไม่โสดแต่อยู่ในโหมดหัวใจว่างเปล่าคุณพ่อลูกหนึ่งวัยยี่สิบเก้าเยียบยนไปด้วยความเย็นชาซ้ำไร้ใจ        เมื่อเวลาเปลี่ยนเสือจำศีลจึงเริ่มออกล่าหาใช่เหยื่ออื่นใกล้ที่ไหนแต่เป็นคนใกล้ตัว เหยื่อที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแม่ของลูก...เมียนอกหัวใจ        แอ้ม หทัยภัทร ไพภิรมย์   เด็กในอุปการะของคุณนวลปรางค์ไพภิรมย์ กลับกลายเป็นสะใภ้เพียงเพราะเหตุที่ไม่ควรเกิด เป็นเมียที่สามีไม่ปรารถนาจะมีเป็นได้แค่แม่ของลูก                                 *************         กลิ่นแป้งเด็กหอมอ่อนๆลอยมาแตะจมูกพอให้รู้ว่าเป็นใคร ธราวุธเงยหน้าจากกองเอกสารขึ้นมองก็พลันระบายยิ้มเล็กๆ         “รับผลไม้สดๆจากไร่มั้ยคะ” แววเสียงสดใสเอ่ยถาม พลางชูตะกร้าสานซึ่งมีกล่องผลไม้บรรจุไว้หลากชนิด “เก็บมาเองกับมือเลยนะ”         “ขายยังไงครับ” ร่างหนาทิ้งตัวอิงพนักท่าทางสบายพร้อมกับหมุนปากกาในมือ เริ่มสวมบทลูกค้ากับแม่ค้า          “รับเป็นอะไรดีคะ” กล่องผลไม้หลายชนิดถูกนำมาวางลงบนโต๊ะ พอให้ชายหนุ่มได้เลือกสรรตัดสินใจ          ทุกการเคลื่อนไหวของหญิงสาวถูกจับจ้องโดยพ่อเลี้ยงหนุ่ม เขากระตุกยิ้มก่อนเอื้อนเอ่ยขึ้น “แม่ค้าครับ”          “คะ?”           “รับแม่ค้าครับ” เขาเฉลยข้อสงสัย ก่อนประโยคต่อมามีผลให้แก้มสาวแดงปลั่ง “รับเลี้ยงดูตลอดชีวิต”          “แพงหน่อยนะคะ จ่ายไหวหรอ” ในเมื่อเขาอยากเล่นเธอก็จะคล้อยตามบท นานทีจะเห็นเขาอารมณ์ดีคิดขบขัน          “ผ่อนจ่ายด้วยความห่วงใย ถ้าไม่ใจร้ายเกินไปช่วยรับไว้ที”***************กรุณาอ่านตัวอย่างก่อนการตัดสินซื้อได้ที่ตัวอย่างเล่มหรือที่เว็บเด็กดีนะคะ เรื่องนี้มีทั้งสุข เศร้า หวาน ซึ้ง มีทั้งหมดสองคู่ แต่เน้นคู่พระนางพระเอกโง่ไปนิดในช่วงกลางๆ แน่นอนว่าโดนนางเอกเอาคืนแน่นอน###แก้ไขคำผิดแล้วนะคะ##สุดท้ายนี้อย่าลืมกดหัวใจให้กำลังใจกันด้วยนะ

รานิล

รานิล

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว