“ได้โปรด อย่ารักแต่เพียงร่างกายของผมเลยนะครับ...”
ฟรอสต์
หนุ่มพาร์ทไทม์อายุ 23 ปี เป็นคนที่อัธยาศัยดีผิดกับรูปลักษณ์ภายนอกที่ดูจะเป็นคนเงียบขรึมเข้าหายาก ด้วยความที่เป็นคนอัธยาศัยดี เมื่อมีงานติดต่อเข้ามาก็จะได้เพื่อนร่วมงานมากมาย รักที่จะทำงานพาร์ทไทม์และหาเพื่อนใหม่ๆมากกว่างานประจำที่มีเพื่อนอยู่เพียงจำพวกเดียว รักในความอิสระ งานที่ทำบ่อยก็คือพี่เลี้ยงเด็กและร้านกาแฟ
“เรื่องรักไคร่นั่น ผมไม่เคยมีหรอกครับ แค่กับเค้าที่รู้สึก”
จิน
หนุ่มนักเขียนอายุ 25 ปีผู้รักแมวเหมือนกับเป็นลูกของตน ถึงแม้ภายนอกจะดูเป็นคนที่มีหน้าตาชวนเข้าหา แต่ความจริงแล้วเขาเป็นคนที่ไม่ค่อยพูดมากนัก จะเผยยิ้มออกมาก็ต่อเมื่อได้เล่นกับแมวเพียงเท่านั้น ปกติจะออกจากห้องพักเฉพาะเวลาบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปหมดจึงออกมาซื้อเพิ่ม เพราะเป็นนักเขียนนิยายจึงต้องทำตัวติสเข้าไว้..? แต่อย่างไรก็ตาม คนที่อยู่แมนชั่นเดียวกันก็ดูแลเอาใจใส่เขาอยู่เสมอ
“นี่น่ะ..คือร่างกายของผมที่ถูกคุณครอบครอง”
โมจัง
แมวสาวอายุขวบกว่าซึ่งเป็นแมวตัวโปรดของจินและเป็นแมวหัวโจก คอยพาเพื่อนแกงค์แมวเหมียวมายุ่งวุ่นวายกับคนในแมนชั่นตลอด แต่ทุกคนก็อดที่จะเอ็นดูเจ้าแมวตัวนี้ไม่ได้
“เมี๊ยว?”
Guest
