คุณเคยแอบรักใครไหม?
ถ้าเคยมันเจ็บใช่หรือไม่?
แต่แล้วทำไมถึงยังรัก?
เธอ...แอบรักเขา รักมานาน และรักเขาแค่คนเดียว!
ในขณะที่เขา
...กลับตรงข้ามกับสิ่งที่เธอเป็น
เขา...ไม่รัก และไม่เคยคิดจะรัก!
ธีธัศน์ อวัชยานนท์ {ธี}
เพราะเขาไร้หัวใจ ...เขาจึงไม่เคยรักใคร
ไม่รักและไม่คิดใยดีความรักจากใคร
สำหรับเขา
เธอ...เป็นแค่วัตถุชิ้นหนึ่ง ที่เป็นได้มากที่สุดคือสิ่งที่เขาอยากครอบครอง และการจ่ายเงินเพื่อให้ได้มาซึ่งการครอบครอง แน่นอน มันไร้ซึ่งความรัก และเมื่อเขาเปลี่ยนใจอยากครอบครองวัตถุชิ้นอื่น วัตถุชิ้นเก่าอย่างเธอก็ไร้ความหมายอีกต่อไป!
ภัทรินทร์ วรสินธุ์ศิริ {ปัทม์}
เพราะเธอมีหัวใจ ...เธอจึงมีความรัก
และความรักนี้เธอมีให้เพียงเขามานาน
สำหรับเธอ
เขา...คือคนที่เธอพร้อมจะมอบทุกอย่างให้ด้วยความเต็มใจหากเขาเห็นคุณค่ามันด้วยความรัก ทว่าเขากลับเห็นพรหมจรรย์ของเธอเป็นเพียงสิ่งที่พรากไปได้ด้วยเงิน ร่างกายเธอเป็นเพียงของซื้อของขายที่เขาอยากได้มาครอบครอง ความรักที่เธอมอบให้ เขาไม่เคยรู้ และไม่เคยเห็นมันแม้เพียงเศษเสี้ยว!
"เธอกล้ามากนะ ที่เอามือสกปรกของเธอมาทำให้หน้าของฉันแปดเปื้อน รู้เอาไว้นะ ว่าผู้หญิงไร้ค่าอย่างเธอ ไม่มีสิทธิ์มาทำร้ายร่างกายฉัน!"
"งั้นคุณก็เอามือสะอาดๆของคุณออกไปจากตัวฉันสิคะ เดี๋ยวมือคุณจะพลอยติดคราบสกปรกจากตัวฉันไปด้วย แล้วคุณก็รู้เอาไว้นะคะ ว่าคนที่มีค่าสูงส่งอย่างคุณก็ไม่มีสิทธิ์มาแตะต้องผู้หญิงไร้ค่าอย่างฉันเหมือนกัน!"
"ภัทรินทร์!"
"ทำไมคะคุณธีธัศน์!"
ภัทรินทร์ถลึงตาใส่ชายหนุ่มอย่างไม่เกรงกลัว เธอไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่าทำให้ธีธัศน์โมโหจนเลือดขึ้นหน้าไปหมดแล้ว
"นี่เธอท้าทายฉันเหรอภัทรินทร์!"
"ฉันไม่ได้ท้าทาย แต่ฉันพูดความจริง คุณพูดเองไม่ใช่เหรอ ว่าฉันมันสกปรก แล้วถ้าขืนคุณอยู่ใกล้ฉันมากๆ ระวังจะสกปรกจนล้างไม่ออกนะคะ"
"อวดดีนักนะ"
พูดจบก็มองหญิงสาวอย่างดูแคลนอยู่เพียงเสี้ยววินาที แล้วปากหยักก็ฉกจูบริมฝีปากบางโดยที่เจ้าของไม่ทันตั้งตัว ปากร้ายดูดดึงอย่างไม่ปรานี เขารุนแรงและเอาแต่ใจเป็นที่สุด ลิ้นหนากวาดชิมความหวานละมุนไปทั่วทั้งโพรงปากบาง แม้เธอจะขัดขืนและต่อต้าน มันก็ไม่มีผลกับคนที่กำลังคุมเกมเลยแม้แต่น้อย ไม่ว่าเธอจะพยายามดึงลิ้นที่กำลังถูกคุกคามให้หลุดจากพันธนาการมากแค่ไหน เขาก็ไม่ปล่อยให้เธอได้ดั่งใจ เขาจะปล่อยก็ต่อเมื่อเขาเองเท่านั้นที่สมดั่งใจแล้ว
นานจนลมหายใจของคนบอบบางเริ่มติดขัด คนใจร้ายจึงยอมปล่อย
"ปล่อยฉันนะคุณธี! ปล่อย!"
ภัทรินทร์ดิ้นสุดแรง แต่มือหนาก็ไม่มีทีท่าว่าจะหลุด มันเกาะกุมและกอดรัดเธอแน่นยิ่งกว่ากาวคุณภาพดีเยี่ยมเสียอีก
"ไม่ปล่อย! หึ! เก็บน้ำเสียงอวดดีของเธอ เอาไว้เป็นเสียงครางใต้ร่างฉันดีกว่านะ ภัทรินทร์!"
....................
....................
สวัสดีนักอ่านทุกท่านค่ะ
เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่มาโผล่ในหมวดอีโรติก
ตื่นเต้นจัง แบบว่ามันไม่เคย ฮ่าๆ
รู้ว่าฝีมือยังไม่ดีเท่าที่ควรเพราะประสบการณ์การเขียนยังมีน้อย
ฝากเนื้อฝากตัว ฝากรีดทุกท่านช่วยกันติกันชมด้วยนะคะ
หากมีอะไรผิดพลาด จะวิจารณ์ จะด่า จะชม
จะกระแทกแดกดันอะไรได้หมด อิอิ
แต่ขอนิดนึงว่าอย่าแรงจนคนเขียนน้ำตาไหลน้าาาาา...
ฝากติดตามกันด้วยนะคะ ^___^
...รักรีดทุกคนค่ะ^^ / ณวดี
ขอบคุณภาพจาก: แอฟ Wallpapers และ https://pixabay.com
***บุคคลในภาพถูกนำมาใช้เพื่อประกอบการจินตนาการเท่านั้น
ไม่ได้มีส่วนเกี่ยวข้องกับส่วนหนึ่งส่วนใดของนิยาย ไม่ได้มีเจตนาพาดพิงถึง
ไม่ได้มีเจตนาจะทำให้บุคคลในภาพเสียหายแต่ประการใด***
***ตัวละครทุกตัว และเหตุการณ์ทุกๆเหตุการณ์
ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์จริงแต่อย่างใด
ไม่ได้มีเจตนาพาดพิงถึงบุคคลหรือเหตุการณ์จริงใดๆ
ทุกรายละเอียดในนิยาย ล้วนแล้วแต่เป็นจินตนาการของผู้เขียน
ห้ามคัดลอก หรือ ดัดแปลงใดๆ โดยไม่ได้รับอนุญาต***
พิษสวาทซาตานเถื่อน
---ณวดี---
Guest
