#
บทนำ
เห้อ~ทำไมชีวิตม.ปลายจบแล้วต้องมามี
ชีวิตมหาลัยอีกนะไม่เข้าใจเลยจริงๆ
"แกจะบ่นทำไมว่ะ ยัยเค้ก"
"ก้อจะไม่ให้ฉันบ่นได้ไงว่ะ คณะที่ชอบก้อไม่ใช้แล้วฉันจะเรียนได้หรอว่ะ"งงหล่ะสิว่าฉันเรียนคณะอะไรฉันเรียนคณะนิติศาตร์จร้าแล้วฉันก้อไม่อยากเรียนคณะนี้เรย
แต่เพราะแม่ของฉันนะสิ ดีที่ยัยมายเพื่อนสนิทของฉันยอมเรียน
คณะเดียวกับฉัน
"เถอะน่าฉันก้อเรียนเป็นเพื่อนแกแล้วไง"
"ฉันต้องขอบคุณแกป่ะ"😁
"ไม่ต้องย่ะ แกไปซื้อน้ำไห้ฉันก็พอ"
"ย่ะ ให้ใช้ครั้งเดียวนะโว้ยมีครั้งน่าไปเอง"
แล้วฉันก้อไปโรงอาหารของมหาลัยทำไมคนเยอะอย่างนี้นะ ตอนนี้เป็นเวลาพักเที่ยงนี้
ลืมได้ไงว่ะว่าแต่ทำไมแถวร้านน้ำคนต่อแถวเยอะจัง ฉันต่อแถวถึงคิวฉัน
"เอาน้ำแดงค่ะ"
"ได้แล้วจ่ะ"แล้วฉันก้อเดินออกมาอยู่ดีๆโทรศัพท์ฉันก้อมีสายเข้าฉันล้วงมือจะหยิบโทรศัพท์แต่อยู่ดีๆก้อเดินชนใครไม่รุ โอ้ซาราหล่อมากก
แต่ถ้าไม่ปากปีจอก่อนนะ
"นี้เธอเดินยังไงไม่เห็นคนหรือไงห๊ะ"อ้าวอะไรว่ะ
"แอ๊ะคุณ! ปล่อยมือฉันนะ แล้วคุณไม่ดูทาง
หรือไงถึงให้ฉันชนอ่ะ"เขากำขอมือของฉัน
อย่างแรง
"เธอว่าฉันผิดหรอ ใยหน้าวอก"รับคำนี้ไม่ได้
"ฉันก็ไม่ได้ว่าคุณถูกนิ ปล่อยได้แล้วฉันเจ็บ"
ขอมือคนนะไม่ใช้ท่อนไม้กำอยู่ได้
"ทำไมฉันต้องปล่อย ขอโทดฉันมาก่อนแล้ว
ฉันจะปล่อย"ยัยนี่เป็นรุ่นน้องแท้ๆทำไมไม่รุจักเคารพรุ่นพี่บ้างนะ
แนะนำตัวละคร👇👇
มายเพื่อนสนิทคนเดียวของชีทเค้ก
นิสัย: แรง ชอบแต่งตัวใสๆ แต่นิสัยต่างกัน
กับการแต่งตัว เป็นคนตรกเฮฮา
Guest
