เสียงกิ่งไม้ และเศษหญ้าที่โดนกระทบกับรองเท้าของฉันค่อยๆเงียบลง มีเพียงความมืดมิดที่ฉันเลือกที่จะเดินเข้าหา จากที่มีลมพัดผ่านมากระทบผิวหน้าบ้างเป็นครั้งคราว แต่ตอนนี้ กลับมีเพียงความหนาวเย็นและความเงียบเท่านั้น ที่ฉันสมผัสได้ ความมืดที่ครอบคลุมอยู่มองไม่เห็นแม้แต่เพียงตัวฉันเอง ใช่ที่นี้คือ "ความฝัน" และมันคือ "ฝันร้าย" ที่ฉันก้าวออกไปไม่ได้ยกเว้นเสียแต่มันจะยอมให้ฉัน "ออกมาเอง"
♣♣♣
"นี่คุณ มันจะมากไปแล้วนะ คุณจะอะไรนักหนา ไม่เห็นหรอคุณลุงก็ขอโทษแล้วนี่ไง"
"เรื่องของผม คุณออกไปซะ"
"ห้ะ!!! คุณต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ "
"ผม บอก คุณ ให้ ออก ไป ซะ"
"ฉันไม่ไป ชัดไหม ? "
"งั้นก็มากับผม"
"นี่คุณ จะลากฉันไปไหนฮะ ปล่อยฉันเลยนะ บอกให้ปล่อย...."
♣♣♣
รสจูบที่คุกกรุ่นไปด้วยความโกรธ ความเกรี้ยวกราดของคนตรงหน้า บดเบียดไปด้วยแรงอารมณ์ที่มีทั้งหมดให้คนตรงหน้าเขาได้รับรู้ ปากหนาบดเบียดเรียบริมฝีปากเล็กอย่างร้อนแรง ลิ้นหนาสากเข้าชอนไชกระหวัดกระเหวียดอย่างกับการสั่งสอนร่างเล็กบอบบางให้สำนึกในความผิดที่ิตนได้กระทำไว้.......
***เครดิตรูปภาพทั้งหมดจาก google
Guest
