ลิขิตรัก ลิขิตสวาท

 ลิขิตรัก ลิขิตสวาท  18+

ไอยริน     

   ได้แต่หวังว่าชายหนุ่ม

                         จะหันกลับมาสนใจเธอบ้าง...

     ไตรวินทร์   

    ตลอดเวลาชายหนุ่มคิดเสมอว่ารักมารดาของเธอ

               แต่เมื่อเห็นเธออยู่ใกล้ชายอื่นกลับรู้สึกร้อนรุ่มภายในใจ...

มีให้โหลดในแบบ E-book แล้วค่ะ

คลิกที่รูปได้เลยคร่า

เนื้อหาบางส่วน

  “ฉันคิดว่าเธอควรตัดใจซะนะไอยริน!!!”

   ร่างสูงก้าวเข้าไปหาจากทางด้านหลังพร้อมพูดด้วยเสียงที่ห้าวต่ำแต่แฝงไว้ด้วยความโกรธกรุ่นยิ่งนักไอยรินสะดุ้งตกใจและหันมาตามสียงนั้นทันที  เมื่อเห็นว่าเป็นไตรวินท์หญิงสาวก็หน้าซีดเผือด ไม่คาดคิดว่าชายหนุ่มจะมายืนอยู่ตรงนี้ เธอแน่ใจว่าเขาคงได้ยินเรื่องที่คุยกับรัชนกเมื่อครู่

                “อะ…. อาจารย์คะ” ไอยรินตะกุกตะกักน้ำเสียงสั่น

                “ฉันไม่ได้ชอบเธอได้ยินไหม ฉันไม่ได้ชอบเธอ?”

  ชายหนุ่มตะคอกมือสองข้างจับที่ต้นแขนสองข้างของเธอบีบค่อนข้างแรง และจับเขย่าจนหญิงสาวตัวสั่นคลอน เธอยังอยู่ในอาการตกใจ  เบิกตากว้างมองเขาน้ำตาคลอไม่ใช่เพราะเจ็บแต่เป็นเพราะเธอเสียใจและน้อยใจเขาต่างหาก

                “เธอคือมารหัวใจของฉันตั้งแต่เด็กจนโต ไอยรินเธอคือมารหัวใจของฉัน จำเอาไว้นะว่าฉันไม่มีวันรักเธอ จำเอาไว้”

  สิ้นเสียงตวาดชายหนุ่มก็ปล่อยมือเธอแต่เป็นการปล่อยที่เรียกว่าเป็นการผลักเสียมากกว่า หญิงสาวจึงเซเล็กน้อยแต่ชายหนุ่มไม่คิดจะสนใจเลยสักนิด เขายังต่อว่าเธอรุนแรงด้วยความโมโหเกรี้ยวกราดมองเธอด้วยสายตาดุวาวก่อนที่จะเดินจากไปแม้เขาจะเดินจากไปแล้วหญิงสาว หญิงสาวยังยืนตัวแข็งทื่อ           

************************************    

 “ฉะ… ฉันทำอะไรคะ?” ไอยรินตัวสั่นงันงกถามกลับอย่างไม่เข้าใจ

                “เธอมาเที่ยวทำไมดึกๆดื่นๆ แล้วนี่ดูสิแต่งตัวอย่างกับอีตัว?” 

                ชายหนุ่มตอบอย่างเกรี้ยวกราด ก่อนที่จะจบลงด้วยคำลงท้ายด้วยสำเนียงเย้ยหยัน สายตาหรี่มองเครื่องแต่งกายของเธอ หญิงสาวมองตามสายตานั้น แต่กลับไม่ได้รู้สึกเหมือนกับที่ชายหนุ่มว่าเลยสักนิด

                เธอสังเกต เห็นว่าหญิงสาวที่มาเที่ยวที่นี่ส่วนใหญ่ก็แต่งตัวประมาณนี้กันทั้งนั้น และแม้กระทั่งนางแบบสาวสวยที่นั่งคลอเคลียข้างกายเขาแทบจะเรียกได้ว่าชุดที่เธอใส่นั้นทั้งคว้านอกเว้าหน้าเว้าหลังแถมยังสั้นแค่คืบเรียกได้ว่าปิดอะไรแทบไม่มิดเลยด้วยซ้ำแต่ทำไมเขาต้องมาว่าเธอถึงขนาดนี้ด้วย หญิงสาวคิดอย่างน้อยใจ 

                “เธอต้องการอะไรหรือ ต้องการยั่วไอ้ทินกรมัน อย่างนั้นใช่ไหม  เอ๊ะ!หรือว่าอยากได้ยินคำชมว่ายังไงดีล่ะ ฉันพูดชมให้ก็ได้นะไม่จำเป็นต้องแต่งตัวมายั่วยวนใครขนาดนี้ก็ได้”

                “ชม… ชมว่าอะไรคะ?” หญิงสาวขมวดคิ้วมุ่นถามชายหนุ่มอย่างไม่เข้าใจสิ่งที่เขาพูด

      “ไอยรินเธอสวย น่ารักมาก เซ็กซี่สุดๆไปเลย อย่างนี้ใช่ไหมที่เธอต้องการได้ยิน?”

                ชายหนุ่มกล่าวเย้ยหยันเธออีกหนพร้อมกับปรายตามองเธอแม้จะทำเป็นพูดประชดไปอย่างนั้นแต่ชายหนุ่มก็ต้องแอบยอมรับว่าเธอสวย น่ารัก แต่วันนี้เธอทำให้เขาเห็นอีกว่าเธอยังเซ็กซี่มากอีกด้วย

  นั่นยิ่งทำให้เขาหงุดหงิดเป็นที่สุดเมื่อเห็นว่าตนนั้นไม่ได้เห็นคนเดียวแต่กลับเห็นว่ามีสายตาของใครหลายคนในคืนนี้มองหญิงสาวด้วยความหื่นกระหายเขาอยากเดินไปชกหน้าไอ้พวกนั้นนัก แต่คนที่เป็นสาเหตุทั้งหมดอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว เขาต้องสั่งสอนเธอเสียก่อน ชายหนุ่มคิดอย่างขุ่นเคือง

                “ฉันไม่อยากได้ยินใครพูดชมอะไรทั้งนั้น  ฉันขอบอกให้คุณเข้าใจเอาไว้ ณ ที่นี้ด้วย” เมื่อได้ยินคำชมที่แอบแฝงด้วยคำพูดกระแนะกระแหนหญิงสาวก็เริ่มมีอารมณ์โกรธขึ้นมาบ้างเหมือนกัน

                “อวดดี เธอคิดว่าฉันจะเชื่อเธอหรือไง ที่แต่งตัวมาอย่างนี้เพราะไม่ใช่คิดจะยั่วยวนไอ้ทินกรมัน” ชายหนุ่มนึกโมโหในความปากกล้าของเธอ 

  “มันไม่ใช่อย่างที่คุณเข้าใจแน่ ขอโทษนะคะถ้าหมดธุระแล้วดิฉันขอตัว” พูดจบหญิงสาวจึงหันหลังกลับเพื่อจะเดินจากไป แต่ชายหนุ่มกลับดึงกระชากต้นแขนของเธอไว้

                 “หยุดเดี๋ยวนี้นะไอยรินเธอไม่มีสิทธิ์มาเดินหนีฉัน กลับบ้านเดี๋ยวนี้ ฉันจะไปส่ง ได้ยินไหมไอยริน?”

**************************************

 ลิงค์นี้ของอุ๊คบีค่ะ....