"เสน่หา...มารยาหัวใจ"
"ปัฐ ปฐพี"
หนุ่มใหญ่วัยกลางคน เจ้าของสวนยางพาราขนาดใหญ่
ที่ใครๆ ก็เรียกเขาว่า "นายหัวปัฐ"
ถือครองตนเป็นโสด มาเป็นเวลากว่าสี่สิบปี
แต่ด้วยความหล่อเหลา กำยำ และใบหน้าอ่อนกว่าวัย
ทำให้ทั้งสาวน้อยและสาวใหญ่ หมายปองที่จะจับเขาให้อยู่หมัด
และด้วยหัวใจที่แสนจะแข็งกระด้าง บวกกับความเย็นชาของเขา
ผู้หญิงเหล่านั้นจึงถูกเขาตัดความสัมพันธ์อย่างไม่ใยดี
"มะปราง ปณาลี"
ผู้ช่วยที่อายุต่างกับเขากว่ายี่สิบปี
ทำงานด้วยความขยันขันแข็ง และมีสมองที่ฉลาดเฉลียว
เธอเป็นอีกคนที่หลงเสน่ห์เจ้านายมาดเข้มเข้าอย่างจัง
แต่ด้วยภาระหน้าที่ และรู้นิสัยใจคอของเขาเป็นอย่างดี
เธอจึงเลือกเก็บความรู้สึกนั้นไว้ แม้ในใจจะต้องการเขามากเพียงใดก็ตาม
สปอยล์เรียกน้ำย่อยเล็กน้อย :)
“เดี๋ยวค่ะ” ปณาลีใช้สองแขนดันหน้าอกของปฐพีออกห่าง
“หืม?... จะเล่นตัวไปไหนถึงไหน” คนถูกขัดใจขมวดคิ้ว
“คุณปัฐอย่าเข้าใจผิดว่าตัวเองเก่งกาจมาจากไหนนะคะ เพราะเรื่องนี้ มะปรางยอมให้คุณปัฐเอง”
“เธอหมายความว่า เธอยอมทำบุญทำทานให้ฉันอย่างนั้นเหรอ”
“ถ้าคุณปัฐเข้าใจแบบนี้ มะปรางก็ห้ามไม่ได้ค่ะ”
“เธอมันร้าย” พูดจบปฐพีก็ยกชายเสื้อของปณาลีขึ้นสูง สองแขนของเธอยกขึ้นตามไปอย่างไม่ขัดขืน หน้าอกใหญ่ ภายใต้เสื้อชั้นในที่ปกปิดเพียงครึ่งเต้านูนเด่นอยู่เต็มสองตาของปฐพี เขากลืนน้ำลายอึกใหญ่อย่างหื่นกระหาย หน้าอกของสาวน้อยรุ่นลูก สวยงามจนเขาต้องเอื้อมมือไปสัมผัสมันอย่างแผ่วเบา สองมือลูบไล้ช้าๆ ก่อนจะขยำมันอย่างเมามัน ปณาลีไม่หลับตาพริ้ม แต่เธอจ้องมองเขาตาเป็นประกาย เพราะอยากเห็นว่าเขาจะพ่ายแพ้ต่อเธอเพียงใด
“อื้ม...” ปฐพีเม้มปากมองเนื้อนวลที่ล้นฝ่ามือเขาออกมาอย่างประทับใจ มันทั้งนิ่มและเด้งตอบสนองมือของเขาเป็นอย่างดี
“ใจเย็นๆ ค่ะคุณปัฐ อย่าทำให้มะปรางผิดหวังนะคะ”