ฤทธิ์รักสามีเถื่อน

“นี่มันห้องนอนนี่” เธอหันกลับไปถามแต่พิชัยออกจากห้องและปิดประตูเสียก่อน

“ก็ห้องนอนนะสิ หรือเธอคิดว่าฉันจะพาเธอไปทำอะไรกันในห้องอื่น”

หญิงสาวมองหาต้นเสียงและถอยหลังไปชนเข้ากับกำแพงยักษ์ ทอฝันเห็นเจ้าของเสียงก็ต้องหน้าซีดด้วยความหวาดหวั่น ดวงตากลมโตมองประตูและวิ่งไปเปิดประตูเพื่อหนีให้พ้นเขา แต่กวีคว้าข้อมือบางไว้แล้วกระชากเข้ามาหาตัว

“จะไปไหนทอฝัน”

“ปล่อยนะ ปล่อย ฉันเปลี่ยนใจแล้ว” เธอดิ้นออกจากวงแขนแข็งแกร่ง กวีหัวเราะหึหึในลำคอขณะยิ้มอย่างพอใจกับความนุ่มหยุ่นที่สัมผัส

“ทำไมไม่ใส่ชุดที่คนของฉันเอาไปให้” เขาถามน้ำเสียงเย็นชา ทอฝันทั้งหวาดหวั่นและหวาดกลัวเพราะไม่เคยเจอสถานการณ์บีบคั้นแบบนี้มาก่อน

“เอ่อ มันโป๊เกินไป ปล่อยฉัน ฉันเปลี่ยนใจแล้ว แต่จะไปหาเงินมาคืนคุณ” เธอดิ้นขลุกขลักในวงแขนแข็งแรง

“เธอจะไปหาเงินที่ไหนมาใช้ฉันหรือจะเร่ขายตัว ใครจะใจป้ำซื้อเธอในราคาที่ฉันให้” เขายิ้มเหยียดหยันทอฝันน้ำตาซึมด้วยความเสียใจกับสิ่งที่ต้องทำ

“คงมีคนที่เขาไม่หน้าเลือดเหมือนคุณให้ฉันยืมเงิน” เธอบอกไปทั้งๆ ที่ไม่มั่นใจสักนิด

“ถ้าฉันบอกว่าเธอคือผู้หญิงของฉัน ใครจะกล้าแตะเธอคนสวย” เขาลากเสียงยาวพลางไล้ปลายนิ้วบนผิวแก้มนุ่ม

“คนชั่ว คิดจะบีบฉัน ไม่สำเร็จหรอก ปล่อย”

*******

ใบหน้าคมเข้มเกร็งเครียด เม็ดเหงื่อผุดขึ้นตามผิวกายทั้งๆ ที่อากาศเย็นฉ่ำด้วยเครื่องปรับอากาศชั้นดี

“ฮือ…ฮือ” เธอร้องไห้ด้วยความเจ็บ น้ำตาไหลออกมาทางหางตา

กวีหยุดรั้งตัวเองให้ความคับแน่นที่ค่อยๆ ขยายรับสิ่งที่แปลกปนเข้าไป พร้อมกับจูบซับให้จนแห้งเหือด

“เธอบริสุทธิ์จริงๆ สาวน้อย” เขาบอกเสียงกระเส่าเมื่อสัมผัสเยื่อพรหมจรรย์ที่ปลายทาง ทอฝันมองเขาอย่างร้าวรานมือจับข้อมือใหญ่แน่นเพื่อบรรเทาความเจ็บปวดในใจ

“คนเลว ฉันเกลียดคุณ” แม้จะเจ็บแต่ก็มีสติที่จะต่อว่า ริมฝีปากหนายกยิ้มและดูดดึงกลีบปากแดงก่ำของเธอแรงๆ แล้วปล่อยเป็นอิสระ

“แล้วเธอจะรักฉัน” เขาบอกปนหอบหายใจแล้วขยับโยกสะโพกหนั่นหนาช้าๆ ก่อนจะเร่งจังหวะกระแทกกายเข้าสู่เธออย่างรุกร้อน

ฝากผลงานของมิตาลีไว้ในอ้อมใจอีกเรื่องนะคะท่านผู้อ่านที่น่ารัก