ลางรักรอยสวาท

“โอววว…”

เสียงร้องนั้นไม่ชัดเจนว่าเจ็บ ทว่าพ่อเลี้ยงก็เดาได้ว่ามันคือเสียงซึ่งหลากล้นไปด้วยความสุขสม เขามิอาจซ่อนความรู้สึกภาคภูมิในประกายตา ที่ได้เห็นใบหน้าของดาหลา บิด เบะ กระทั่งระเบิดเสียงครางออกมาด้วยความลืมตัวชั่วขณะ กับการปลุกเร้าของเขา ชัดเจนที่ริมฝีปากสั่นระริกของเธอ หลังไหล่และกล้ามเนื้อแกร่งกำยำของชรัมภ์ เกร็งรับปลายเล็บแหลมของดาหลาที่จิกลงบนต้นแขนของเขาอย่างไม่กลัวเจ็บ เหมือนเร่งเร้า เรียกร้องให้เขาเพิ่มแรงกระแทกกระทำกับเนื้อตัวของเธออย่างไม่ต้องทะนุถนอมเช่นกัน

ใบหน้าสวยส่ายสะบัด ดิ้นรนไปมา สวรรค์ที่ใครๆว่าอยู่สูง กลับเคลื่อนต่ำลงมาพร่าเลือนอยู่ตรงหน้า สุดท้ายก็คว้าได้แต่แผ่นหลังบึกบึน เรียบรื่นไปด้วยหยาดเหงื่อโทรมกายของชายที่ขยับขโยกอยู่บนเรือนร่างของหล่อนอย่างไม่ปราณี

“วิเศษที่สุด ดีเหลือเกิน…เมียจ๋า”

พ่อเลี้ยงพร่ำออกมาเสียงดัง มองใบหน้าเหยเกของหญิงสาวซึ่งกำลังสับสนใจกับความสุขและความเจ็บ ก่อนจะรั้งแผ่นหลังของเธอขึ้นจากพื้นที่นอนด้วยท่อนแขนทรงพลัง โน้มริมฝีปากเข้าหาปลายถันชูชันตูมตั้ง หยอกเย้าด้วยปลายลิ้นอุ่นเพียงชั่วขณะสั้นๆ จนเกิดเสียงซวบซาบจากแล้วกดริมฝีปากกำซาบซดจนทั้งห้องระงมไปด้วยเสียงสวบสาบของสามีผู้กระหายหื่นในเนื้อตัวของเธอ เขาเบียดบดทั้งจมูกและริมฝีปาก ถากซ้ำด้วยไรหนวดระคายอย่างไม่กลัวช้ำ ดูดดุนจนส่วนปลายปูดเปล่ง ชุ่มลื้นไปด้วยหยาดน้ำลายของผู้ชายที่คล้ายกับว่าเธอไม่เคยรู้จักมาก่อน

ในโมงยามอันเปี่ยมไปด้วยความสุขล้ำ เสียงเตียงไม้ขยับไปพร้อมๆกับบั้นท้ายขย่มขโยกของพ่อเลี้ยง โดยไม่มีทีท่าว่าจะหยุดลงง่ายๆ พ่อเลี้ยงไม่ใส่ใจในกาลเวลา ไม่สนว่าแสงทองแห่งรุ่งอรุโณทัยกำลังจะเบิกฟ้าในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า เพราะใบหน้างามซึ่งล่อยลอยอยู่ตรงหน้า  เรือนผมยาวสยาย ยุ่งเหยิง แผ่คลุมไปตามความกว้างของเตียง กำลังสะกดตรึงความสนใจของพ่อเลี้ยงเอาไว้เกินกว่าจะคิดถึงสิ่งอื่นใดได้ นอกจากเธอคนเดียวเท่านั้น

ภายใต้แสงไฟรางสลัว ได้ยินแต่เสียงพ่นระบายลมหายใจแรงระรัว ได้ยินแต่เสียงเนื้อกระทบเนื้อ ทั่วทุกสรรพางค์กายของหญิงสาว ถูกผ่องถ่ายไปสู่เสี้ยวแห่งความสุขสันต์อันแสนเปราะบาง อย่างไม่รู้ที่มาที่ไป…แต่แปลบปลาบวาบลึก ท้นท่วมอยู่ในความเป็นสุขอันมหัศจรรย์ ที่ส่งผ่านกันระหว่างกึ่งกลางของร่างกาย

ทุกสัมผัสของพ่อเลี้ยงแทบจะชำละล้างความระแวงแคลงใจในตัวเขาได้จนหมดสิ้น แม้แต่ใบหน้าอันหล่อเหลาของ ‘พสุ’ ที่เคยทำให้หญิงสาวหวั่นไหว ก็เลือนมลายลงในพริบตา ในวินาทีที่วิญญาณของเธอพร่ำหาแต่ผู้ชายที่ชื่อชรัมภ์คนนี้…คนเดียวเท่านั้น