ก่อนอื่นเลยนะคะนิยายเรื่องนี้เป็นแนวชายรักชาย
หากใครรับไม่ได้ก็เชิญออกไปเถอะนะคะ ขอบคุณค่ะ
------------------------------------------------
'ขอบคุณ'ทุกท่านที่คลิ๊กเข้ามาเยี่ยมชมนิยายเรื่องนี้นะคะ
เรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องแรกของเรา ยังไงก็เชิญติชมกันได้ตามสะดวกเลย
ขอฝากตัวด้วยนะคะ^^
-----------------------------------------------
นาฬิกาบอกเวลา 0.00น.
โทรศัพท์มือถือที่ถูกใส่ไว้ในกระเป๋ากระโปรงก็แผดเสียงลั่น ให้สองร่างสะดุ้งโหยง แล้วรีบผละร่างออกจากกันอย่างตกใจ
หมดเวลาของเขาแล้ว ถึงเวลาที่ต่างฝ่ายจะกลับไปสู่โลกใบเดิมของตัวเองโลกที่ไม่มีโอกาสจะโคจรมาเจอกันอีก
--------
หนุ่มลูกครึ่งมองไปทางไหนก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของคนที่ตามหาเสียแล้ว มือหนาเสยเข้าไปในกลุ่มผมสีอ่อนอย่างหัวเสียในความสะเพร่าของตัวเองที่ไม่รู้จักถามชื่อเธอไว้ตั้งแต่เนิ่นๆ ทั้งที่เขาอยากรู้จักเธอให้มากกว่านี้….
แล้วอย่างนี้จะทำยังไงชื่อก็ไม่รู้ เรียนอยู่คณะไหนปีอะไรก็ไม่รู้อีก แล้วเขาจะไปตามเธอเจอได้ที่ไหน ถ้ามีเฉพาะ‘สิ่งนี้’…
#เจ้าชายอยากเจอ
สำหรับคนที่เคยตามเรื่องนี้ ต้องบอกขอโทษและขอบอกว่ากลับมาแล้วค่ะ
ทิ้งไปหลายปีครั้งนี้จะลงจนจบให้จงได้ค่ะ!!
ใครที่ยังกลับมาอ่านกันอยู่ เราต้องขอขอบคุณจากใจค่ะ//กราบงามๆหัวจรดพื้น
พอดีเจอมรสุมชีวิตต่อด้วยการเข้ามหาลัยในคณะที่เขาว่างานเยอะที่สุด
และเราดันแบ่งเวลาไม่ค่อยเป็นทำให้ปล่อยเรื่องนี้ค้างคามาเนิ่นนาน
แต่ตอนนี้หลุดพ้นแล้ว!!(รึเปล่า? เพราะดันเรียนต่อ..)
แต่ไม่ว่ายังไงเราจะปรับแก้และสานต่อความสัมพันธ์ของสองตัวเอกให้เขาได้กันให้ได้ค่ะ!!!
Guest
