บนเส้นทางที่มืดเปลี่ยว เด็กสาวกำลังเดินกลับบ้านที่อยู่สุดซอยด้วยความเคยชิน ผมสีดำเป็นมันวาวที่ยาวจนถึงขอบกระโปรงพริ้วไหวตามแรงเดิน แสงสว่างวาบพร้อมควันคลุ้งจากด้านหลังไม่ได้ทำให้หญิงสาวรู้สึกตัวแม้แต่นิด เธอยังเดินไปจนสุดซอยหยุดหน้ารั้วสีทองกว้างครู่หนึ่งมันก็เปิดกว้างให้หญิงสาวเข้าไป โดยไม่รู้ตัวเลยว่ามีบางอย่างติดตามเธอเข้าไปด้วย...
บ้านหลังใหญ่ตกแต่งด้วยคลิสตัลใสมากมายจนมีแสงสะท้อนวิบวับเต็มไปหมด โคมไฟระย้าคริสตัลกลางห้องโถงใหญ่ โต๊ะยาวใสที่ทำจากคริสตัล แผ่นพื้นหินอ่อนสีขาวสะอาดก็ยังไม่ลืมที่จะประดับคริสตัลเอาไว้ เรื่อยขึ้นไปจนถึงบันไดโค้งยาวสีขาวของหินอ่อนสลับกับคริสตัสสีใสยาวเมื่อแสงเเดดส่องมาไม่ต่างอะไรกับโน๊ตดนตรีที่กำลังเคลื่อนไหว!!
เสียงเพลงไพเราดังก้องทั่วบ้านหลังใหญ่ ไม่อาจทราบว่าต้นกำเนิดมาจากตรงไหนแต่มีเพียงเสียงเพลงนี้เท่านั้นที่สามารถปลุกหญิงสาวเจ้าของบ้านจากการนอนหลับในแต่ละวันได้ เสียงกังวาลใสที่ดังขึ้นในเวลาเจ็ดนาฬิกาเจ็ดนาที.