ดราม่า
ตะวันส่องจันทร์ “ถ้าไม่อยากเลี้ยงลูกคนเดียวก็ไปเอาไอ้เด็กเวนนั้นออกซะ” หัวใจของตะวันฉายเต้นอยางรุนแรงเจ็บไปทั่วหน้าอกด้านซ้ายเมื่อพูดสิ่งที่ขัดกับหัวใจ ‘พี่ต้องการเธอ พี่ต้องลูกนะ’ นี่เป็นคำตอบที่ชายหนุ่มไม่อาจพูดออกไปให้เธอรับรู้)
อังศุมาลินทร์ กังสดาล พิมพ์มาดา
ดราม่า
เปิดตัวพระนาง
ตะวันฉาย(ฉาย) อายุ45ปี เขาเป็นทายาทคนเดียวของมหาเศรษฐีที่ติดอันดับสองของเมืองไทย ชายหนุ่มเกิดมาบนกองเงินกองทองอยากได้อะไรก็ได้โดยที่ไม่ต้องทำงานแค่กระดิกนิ้วครั้งเดียวเขาก็ได้สิ่งนั้นมา แต่เงินทองที่เขามีล้นฟ้าใช้ทั้งชาติก็ไม่มีวันหมดจะช่วยยื้อซื้อชีวิตของคนที่เขารักได้ไหม..
จันทร์ฉัตร(จันทร์) อายุ23ปี สาวน้อยแสนธรรมดาฐานะยากจน เรียนไปด้วยและทำงานไปด้วย เธอถูกชายหนุ่มที่บอกว่ารักเธอ เขาเป็นตะวันที่คอยส่องเธอให้มองเห็นหนทางก้าวเคียงข้างไปกับเขา แต่วันหนึ่งก็มาถึงเมื่อตะวันได้เคลื่อนหนีหายไม่ยอมส่องแสงให้จันทร์ดวงนี้มีชีวิตชีวา..
"เกริ่นเนื้อหา"
“จดทะเบียนเป็นภรรยาพี่แล้วนะ สาวน้อย..”
“จันทร์รักพี่ค่ะ..”
“อีกไม่กี่เดือน จันทร์เรียนจบเราแต่งงานกันนะ..พี่อยากสร้างครอบครัวกับจันทร์ อยากให้จันทร์เป็นแม่ของลูกพี่ พี่อยากมีลูกกับจันทร์ เวลาพี่ตายไป..”
“อย่าพูดค่ะ..จันทร์ไม่ให้พี่ตาย พี่ต้องอยู่กับจันทร์ไปนานๆ” จันทร์ฉัตรยกมือขึ้นปิดปากของชายคนรัก
“ซู่วว..เป็นภรรยาพี่ต้องไม่ร้องไห้นะ” ดวงหน้าหล่อมคมคายพยักหน้ารับคำ มือหนาเอื้อมเข้าไปเช็ดน้ำตาบนขอบดวงตาหวานเยิ้ม
“ไม่อยากให้จันทร์ร้อง พี่ก็อย่าพูดเรื่องความตาย และหนีจันทร์สิค่ะ..”
“พี่จะอยู่เป็นตะวันคอยส่องจันทร์ ดูแลจันทร์เองนะ มอบชีวิตของจันทร์ให้พี่ปกป้องนะ..”
เสียงทุ้มฟังน่าเชื่อถือหนักแน่นในความรัก และคำมั่นสัญญามั่นคงดังกึกก้องผสมกับเสียงของฟ้าคำคามพิโรท ‘ครื้นน’ ช่างขัดต่อการกระทำของชายคนรัก ‘ไม่ซิเขาคือสามีของเธอ สามีที่ถูกต้องทางกฎหมาย’ ตะวันฉายใช้เท้าเหยียบย่ำทำร้ายหัวใจของเธอจนแตกสลายครอโดยการพาผู้หญิงนางหนึ่งขึ้นมานอนบนห้อง พวกเขามีอะไรกันบนที่นอนของเขาและเธอ
“จันทร์หยุดเดี๋ยวนี่!” เสียงเรียกของผู้ชายไม่มีหัวใจดังอยู่ข้างหลัง ตอกย้ำทำให้จันทร์ฉัตรต้องวิ่งหนีไม่คิดชีวิต ในเวลานี้จันทร์ฉายเหมือนคนตายที่หายใจได้ จิตใจของเธอเลื่อนลอย ดวงตาเต็มไปด้วยน้ำตาไม่ได้สนใจที่จะมองซ้ายมองขวา เธอวิ่งข้ามถนนผ่าสายฝนที่กระหน่ำลงมาเหมือนน้ำตาไหลอาบดวงหน้างาม
กรี๊ดด!..ปี้นนน!!..โครมมม!!!..”
“จันทร์!!..ระวังง!!..”
ช้าไปเสียแล้วกับการที่จะฉุดแขนของน้องไว้ทัน ร่างน้อยลอยละลิ่วเมื่อถูกรถกระบะวิ่งผ่าสายฝนมาด้วยความเร็วชนจนร่างกายของเธอกลิ่งไปตามถนนที่เจ่อนองไปด้วยน้ำฝน
“ช่วยด้วย!..ใครก็ได้ช่วยภรรยาผมด้วย..ช่วยภรรยาผมที..ช่วยเรียกรถพยาบาลให้ผมที..ฮืออ..จันทร์พี่ขอโทษ ฟื้นขึ้นมาคุยกับพี่สิ มาบอกพี่ว่าจันทร์ท้อง..ฮืออ..พี่ขอโทษ” ตะวันฉายหัวใจฉีกขาด เมื่อเห็นร่างของน้องนอนแน่นิ่งจมอยู่อยู่บนพื้นน้ำฝนที่กลายเป็นสีเลือดแดงสด ชายหนุ่มรีบวิ่งผ่าฝูงคนเข้าไป ร่างโตทรุดนั่งคลานเข้าไปนั่งข้างร่างบางสองแขนกำยำประคองกอดอุ้มร่างไร้สติแนบอก ตะวันฉายเหมือนคนสติแตก เขาอุ้มร่างน้อยจมกองเลือดวิ่งไปหาคนนั้นที คนนี้ทีเพื่อจะให้พวกไทยมุงช่วยเหลือ
นิยายเรื่องนี้อัพเพียงแค่70%เท่านั้นนะคะ
เจอกันเร็วๆนี้นะคะ
Guest
