ใจเธอเป็นของใครใจฉันเป็นของเธอ
ก็ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ใจของฉันมันเริ่มไม่รักดี มันคอยเฝ้ามองแต่คนที่ไม่เคยจะมองเห็นมัน "ให้ตายเหอะรักเค้ายุได้ยัยโง่ก็รู้ทั้งรู้ว่าเป็นได้แค่เพื่อนยังจะสะเออะไปรักไปชอบเค้าอีก" ผู้ชายมีเป็นร้อยแต่แมร่งเสือกรักเสือกชอบเพื่อนตัวเอง ความรู้สึกรักมันก็เกิดขึ้นได้กับทุกคนแต่มันไม่ควรเกิดขึ้นกับฉันหรือแม้แต่กับเพื่อนคนอื่นๆ (ก็รู้แหละว่ามันผิดและมันก็ผิดมากด้วยที่แอบชอบเพื่อนตัวเองแต่ยิ่งพยายามจะลืมมากเท่าไหร่สุดท้ายใจมันก็ไม่เเข็งพออยู่ดี) "แต่ช่างเหอะเดี๋ยวแมร่งก็ลืมไปเองแหละ"
ก็ทำได้แค่ปลอบใจตัวเองไปวันๆสิน่าฉัน
ผมมันก็แค่คนที่ไม่เอาไหนแม้กระทั่งเรื่องการเรียนผมยังไม่เอาเลยดีีที่ได้ยัสตัวดีมาคอยช่วยแต่ดูเหมือนยัยนั่นจะทำดีกับผมเพื่อหวังผลประโยชน์อดไรบางอย่างที่ผมแมร่งไม่รู้ไง เป็นเพื่อนกันมาตั้งนานแต่ผมกับยัยนั่นดันไม่รู้จักนิสัยใจคอของยัยนี่เลย. ช่วงหลังๆมานี่ผมกะไม่ได้เข้าใกล้ยัยนี่สักเท่าไหร่เพราะว่าผมติดแฟนไงเลยต่างคนต่างอยู่ (ผมนะไม่อยากให้ยัยนี่มายุ่งกับผม แต่ยัยนี่แมร่งเสือกยุ่งเรื่องของผมทุกเรื่องเลยไงไม่รู้ว่าจะอยากรู้ไปทำไมก็ไม่รู้)