King of snow
ละลายหัวใจราชาหิมะ
....................
บทนำ
"ฝ่าบาทขอรับ! รอพวกข้าน้อยด้วยสิขอรับ!"
นายทหารสองนายภายใต้เสื้อเกราะสีดำเงาตัดกับรอยคราบสีขาวของหิมะตะโกนร้องขึ้นพลางสองขายาวของทั้งคู่ก้าวเร็วขึ้นจวนจะกลายเป็นวิ่งเพื่อที่จะตามบุรุษที่กำลังควบม้าสีขาวสะอาดอยู่เบื้องหน้าให้ทัน บุรุษบนหลังม้าหันมามองนายทหารทั้งสองที่กำลังจ้ำอ้าวอยู่บนกองหิมะสีขาวด้วยใบหน้าเรียบเฉย พร้อมกับริมฝีปากบางค่อยๆเปล่งเสียงทุ้มลึกออกมา
"เจ้าทั้งสองกลับไปที่ปราสาทก่อนเถอะ เราอยู่คนเดียวได้"
"ไม่ขอรับ! หน้าที่ขององครักษ์รักษาพระวรกายของฝ่าบาทคือหน้าที่ของพวกข้า!"
"ใช่ขอรับ! ถึงฝ่าบาทจะสั่งพวกเราอย่างไรพวกเราก็ไม่มีวันทิ้งฝ่าบาทไว้คนเดียวแน่ขอรับ!"
ราชองครักษ์ทั้งสองพูดเสียงหนักแน่นพลางสองขายาวก็ยังคงจ้ำอย่างเอาเป็นเอาตายเพื่อฝ่ากองหิมะที่ทับถมกันสูงเกือบครึ่งหน้าแข้งของทั้งคู่ต่อไป บุรุษผู้ถูกเรียกว่า'ฝ่าบาท'อดที่จะถอนหายใจออกมาหน่อยๆไม่ได้กับนิสัยดื้อดึงของราชองครักษ์ทั้งสอง ก่อนที่เจ้าตัวจะบังคับบังเหียนม้าให้เดินหน้าต่อไปโดยปล่อยให้ชายหนุ่มภายใต้เสื้อเกราะสีดำเงาเดินตามหลังตนต่อไป
"ฝ่าบาทจะเดินทางไปไหนหรือขอรับ?"ราชองครักษ์คนหนึ่งเอ่ยถามบุรุษขี่ม้าด้วยความสงสัย
"อย่าเรียกเราว่าฝ่าบาทแล้วอย่านอบน้อมกับเรานักเลยพวกเจ้าเป็นเพื่อนเรามาตั้งแต่ตอนที่เจ้าทั้งสองยังเยาว์วัย และเรียกเราด้วยชื่อด้วย อีวาน อีแวน"
"อ่า...ท่านจะไปไหนหรือ'สโนว์'"ราชองครักษ์ที่ชื่อ'อีวาน'เอ่ยถามขึ้นอีกครั้งแต่แค่เปลี่ยนวิธีการพูดนิดหน่อย
"ขี่ม้าชมวิวตามปกติ แล้วเราบอกแล้วนะว่าไม่ต้องนอบน้อมกับเรานัก"สโนว์ตอบเสียงเรียบพลางสายตาจับจ้องไปตามเส้นทางซึ่งถูกปกคลุมไปด้วยกองหิมะสีขาว
"ท่านเป็นถึงฝ่าบาทของพวกเราแถมท่านยังอุตส่าห์เก็บ'หมาป่า'อย่างพวกเรามาเลี้ยงดู พวกเราก็ต้องนอบน้อมเป็นธรรมดานั่นแหละน่า~"อีแวนตอบกลับสโนว์แทนอีวานซึ่งเป็น'แฝดผู้น้อง'ของตน
บุรุษบนหลังม้ารู้สึกเอื้อมระอากับฝาแฝดคู่นี้ขึ้นมาตะหงิดๆ ก่อนที่เจ้าตัวจะเลิกเถียงราชองครักษ์แล้วตวัดตามองเส้นทางข้างหน้าต่อ ราชองครักษ์ทั้งสองของเขามีชื่อว่า อีแวน และ อีวาน แฝดผู้พี่ชื่อ อีแวน ส่วนแฝดผู้น้องชื่อ อีวาน ทั้งคู่เป็นมนุษย์หมาป่าสายพันธุ์ทางแถบไซบีเรียโดยแท้ซึ่งทั้งคู่ก็เป็นผู้เหลือรอดเพียงสองคนสุดท้ายของสายพันธุ์ทางแถบไซบีเรีย ตอนที่อีแวนและอีวานยังเป็นลูกหมาป่าตอนนั้นสโนว์ได้เดินทางผ่านไปพอดีระหว่างกลับปราสาทเขาจึงเก็บทั้งคู่มาเลี้ยงดูจนโตเป็นหมาป่าที่มีสุขภาพแข็งแรงดีอีแวนและอีวานมีความสามารถด้านการต่อสู้สูงสมกับที่เป็นหมาป่าสายพันธุ์ไซบีเรีย หลังจากนั้นทั้งคู่ก็ได้รับตำแหน่งเป็นราชองครักษ์ประจำพระวรกายของสโนว์เรื่อยมาจนถึงทุกวันนี้
"หือ?"
ขณะที่สโนว์กำลังควบม้าอยู่สายตาของเขาก็เหลือบไปเห็นอะไรสักอย่างซึ่งถูกหิมะสีขาวปกคลุมอยู่ อีแวนและอีวานเห็นฝ่าบาทของพวกเขาหยุดชะงักกับที่พวกเขาจึงรีบเร่งฝีเท้าเข้าไปใกล้บุรุษบนหลังม้าทันทีพร้อมกับเอ่ยปากถามเขาด้วยความสงสัย
"มีอะไรหรือสโนว์?"อีวานเอ่ยปากถาม"นั่นสิมีอะไรอย่างนั้นหรือ?"อีแวนเอ่ยถามอีกคน
"ตรงนั้น..."
สโนว์ชี้นิ้วไปทางต้นไม้ต้นหนึ่งซึ่งตรงโคนต้นไม้มีบางสิ่งถูกหิมะจำนวนมากปกคลุมอยู่ ฝาแฝดหมาป่าหันมองไปตามนิ้วมือของชายหนุ่มก็พบกับสิ่งที่เจ้าตัวว่าพอดี ทั้งคู่ร้อง อ้อ พร้อมกับอย่างรู้ใจว่าชายหนุ่มเรือนผมสีบลอนด์นัยน์ตาสีฟ้ากำลังคิดอะไรอยู่ พวกเขาจึงเดินตรงไปที่โคนต้นไม้แล้วแบกเจ้าสิ่งนั้นมาหาชายหนุ่มทันที สิ่งที่อแวนและอีวานแบกมามันไม่ใช่สิ่งของแต่เป็นร่างของเด็กผู้ชายคนหนึ่งอายุราวๆ 7-8 ปี หมดสติอยู่
"ข้ารู้นะว่าท่านคิดอะไรอยู่"อีวานพูดพร้อมกับเลื่อนมืออีกข้างขึ้นขยี้เรือนผมสีส้มดั่งแสงอาทิตย์ยามเย็นของเด็กหนุ่มปริศนาเบาๆ
"ถ้ารู้...ก็พาเด็กนั่นกลับปราสาทซะอากาศข้างนอกมันหนาวไปสำหรับมนุษย์...โดยเฉพาะมนุษย์ที่ยังเป็นเด็กอายุน้อยแบบนี้"
สโนว์กล่าวเสียงเรียบ พลางบังคับบังเหียนม้าให้หันกลับทางเดิมแล้วมุ่งหน้ากลับปราสาทของตัวเองทันที อีแวนและอีวานยืนกลั้นเสียงหัวเราะเอาไว้สุดชีวิต ถึงกาลเวลาจะผ่านไปนานขนาดไหนแต่นิสัยขี้ใจดีและขี้สงสารของราชาหิมะอย่างสโนว์ก็ไม่เคยเปลี่ยนไปเลยสักนิดเดียว หลังจากกลั้นเสียงหัวเราะได้แล้วทั้งคู่ก็รีบแบกเด็กหนุ่มตามบุรุษผู้เป็นราชาแห่งแดนเหมันต์กลับปราสาททันที...
....................
ไรท์อาจจะมาอัพช้านะครับเพราะไรท์จะไปแต่งเรื่องอื่นต่อด้วย ฝากเรื่องนี้ด้วยนะครับ ขอบคุณครับ/(_ _)\
ฝากเพลงไว้ฟังเล่นๆนะครับ~\(^o^)/
youtube