bad guyนายหมาป่า(END)โรเวลxแฟน

bad guyนายหมาป่า

ปล.นิยายเรื่องนี้ไรท์แต่งค้างไว้ตั้งแต่2016ซึ่งพยายามกลับมาแต่งต่อหลายครั้งแต่ฟิลนั้นไม่มีแล้ว มันเลยยากมากๆแต่เนื่องด้วยcovid-19ทำให้ว่างงานเลยจะพยายามกลับมาต่อให้จบ ต้องขอโทษทุกคนที่ปล่อยให้รอน้า ส่วนเรื่องใหม่ปัจจุบันไรท์แต่งไวัแล้วแต่ขอรอปล่อยตอนแต่งเสร็จทีเดียว ขอบคุณที่หลงเข้ามาและทุกคนที่รอ #รัก

👉มีฉากnc18+และคำหยาบ👈

💞พระนางตามจินตการของลีดเลยจ้า👌👌

โรเวล

ชายหนุ่มอายุ23ปี คุณหมอสุดหล่อของโรงบาลk ที่พ่อเขาเป็นคนก่อตั้ง ด้วยหุ่นที่เพอเฟคสูงขาวหล่อหน้าตาอย่างนายแบบเกาหลีจมูกโด่งได้รูปตาคู่สวยมีเสน่ห์ริมฝีปากอมชมพูกระจับรับกับโครงหน้าที่ดูดีมีสไตร์อ่อนหวานอ่อนโยน(เฉพาะในคราบหมอ)แต่มันเพียงส่วน1ของเค้า เขาเป็นผู้บริหารของบริษัทยักษ์ใหญ่ที่ผลิตและส่งออกเกี่ยวกับรถยนต์รายใหญ่ที่สุดที่เป็นมรดกจากคุณปู่ของเค้าที่ต้องดูแลต่อ เค้ายังมีผับเป็นของตัวเองชื่อRoผับและเป็นหัวหน้าแก็งมาเฟียbad guy นิสัยหวงหึงโหดหื่นห่ามสำหรับเขาแล้วผู้หญิงก็เป็นเหมือนของเล่นแต่เล่นแล้วจะไม่มีวันกลับมาเล่นอีก    คนอย่างเขาไม่เคยเดินเข้าหาใคร ก็มีคนเสนอมาเอง ขอมาก็จัดไปแค่นั้น

"รักสนุกผิดตรงไหนอย่าคิดว่าฉันอ่อนโยนเพียงคราบชุดขาว ฉันร้ายกว่าที่เธอคิด"



แฟน

สาววัย18ที่กำลังเป็นเฟชชี่  สาวเภสัท น่าตาน่ารักตาโตปากนิดจมูกหน่อยพวงแก้มอมชมพูหุ่นนางแบบสูง174 ที่หมายปองของหนุ่มในมหาลัยที่บ้านทำธุรกิจขนาดเล็กฐานะพอมีพอกินนิสัยค่อนข้างมีโลกส่วนตัวสูงในบางเวลาแต่เป็นคนยิ้มง่ายหัวเราะง่ายอัทยศัยดี ขี้บ่น ขี้สงสัย ใจดี เธอต้องสู้ชีวิตและต้องดิ้นรนทุกอย่างถึงแม้เธอจะดูเหมือนคนไม่เอาไหนเธอต้องออกมาสู้ชีวิตด้วยตัวเอง ตามคนไม่ค่อยทัน ถึงเธอจะดูอ่อนโยนแต่เธอเลือกที่จะขับบิ๊กไบร์คคู่ใจที่ต่างกับความอ่อนโยนและยังทำให้ดูเป็นสาวแกร่งขึ้น

"คำพูดที่ฟังแล้วเจ็บปวดที่สุดคือคำพูดที่ออกจากปากคนที่เรารัก"

เมล่อน

"คนที่เหมาะสมกับเค้าคือฉัน"

ชิชา

"ฉันจะไปปล่อยคุณไปแม้ต้องแลกด้วยอะไร จำไว้"

ปีโป้

"แฟนคือคู่หมั่นพี่แล้วยังไงพี่ก็ไม่เปลี่ยนใจ"

คิม

"จะดีกับเธอเสมอจะขออยู่เคียงข้างตลอดไป"



เพื่อนโรเวล

*คนในภาพล้วนไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกันเนื้อหาขออนุญาติหยิบยกมาเป็นตัวอย่างเพื่อให้ได้อรรถรสในการอ่านยิ่งขึ้นไม่อนุญาติให้คัดลอกและดัดแปลง

สปอย

หน้าโรงพยาบาล

\ซ่าาาาาาา!!\

"อื้อหือ  ขับรถไม่ดูเล้ยยย ตาบอดรึไงห้ะ" คนบ้าที่ไหนขับรถราคาเป็นสิบล้านไม่ดูเลยไงน้ำขังคนก็เดินทำไมซวยแต่เช้าเลยนะชุดสวยๆของฉัน ไม่ได้ต้องไปดูหน้าซักหน่อยหมั่นไส้ ฉันเดินกลับหลังไปยังรถที่เหยียบน้ำกระเด็นใส่มันจอดเทียบฟุตบาทไม่ไกลจากที่ฉันโดนนัก

\ก๊อกๆ ก็อกๆ \ยังยังไม่เปิดอีกนะ

"นี่คุณ"พอฉันเรียกกระจกข้างคนขับก็ค่อยๆเลื่อนลง

"มีอะไรรึป่าวครับ มาดักรอหมอแต่เช้าเลย"หล่อลากไส้ลากพุงมากค่ะหล่อจริงไรจริงเป็นหมอด้วยว้าวว^^ทำให้ฉันเผลอนิ่งไปแปบหนึ่ง แต่เดี๋ยวนะนายนี่บอกว่าฉันมาดักรอหรอหึไอ้บ้า

"ว่าไงคุณ หึคงเป็นญาติคนไข้สินะจะอ่อยหรอ คิดจะอ่อยที่นี่โทษทีนะคงไม่ได้ผล เพราะนี่โรงบาลไม่ใช่ม่านรูด" หืมมม ปี๊ดจะแตกค่ะหลงตัวเองเกินไปแล้วนะ

"นี่ !! ใครอ่อยบ้าไรห้ะ นายดูชุดฉันสิเปียกหมด ขับรถยังไงห้ะไม่เห็นรึไงว่ามันมีน้ำ คนยิ่งรีบๆ แล้วยังมาบอกว่าฉันอ่อยอีกฉันแค่จะมาดูหน้าคนที่ขับรถไม่มีตาแค่นั้นแหละ หลงตัวเอง"

"เหอะ   ดูหน้าฉันดีๆว่าฉันเป็นใคร กล้าดียังไงว่ายื่นด่าฉันแบบนี่เดี๋ยวก็โดนจับปล้ำซะหรอก" ฉันโยนอ้าปากค้างเถียงไม่ออกจริงๆ แล้วเค้าคือใคร........