รักแปลก แลกหัวใจ

ค่ำคืนนี้...ไร้ดาว

ไร้แสงเงาจากจันทรา

แต่ฉันกลับเห็นใบหน้า

ส่องสกาวกว่าฟ้า...คือเธอ

บทนำ

"เฮ้"

"หือ...." เสียงใครกัน ฟังดูคุ้นๆหูชอบกล สาวน้อยที่ไว้ผมทรงสั้น มองด้านหลังคิดว่าเป็นเด็กหนุ่มครุ่นคิดเมื่อได้ยินเสียงเรียกจากด้านหลัง ก่อนจะหันหน้าไปมองผู้ที่เรียกตน ก็ยิ่งแปลกใจเมื่อเห็นใบหน้าที่ละม้ายคล้ายคุ้นเป็นพิเศษ แต่นึกไม่ออกนี่สิที่ทำให้หน้านิ่วคิ้วขมวดไม่ยอมคลาย

ชายหนุ่มที่เอ่ยทักคนข้างหน้า เพราะเห็นลักษณะเหมือนคนหลงทางนั้น ทำให้อดเห็นใจเพื่อนมนุษย์ด้วยกันไม่ได้ จึงคิดที่จะช่วยเหลือ แต่เมื่อเห็นใบหน้าที่หันกลับมามองเหมือนสงสัยอะไรสักอย่าง เขาถึงกับอึ้งตะลึงงันไปนานทีเดียว กว่าจะได้สติเมื่อมีเสียงเล็กๆ ออกจะแหบห้าวนิดๆ แต่ฟังยังไงมันก็ไพเราะน่าฟังแปลกๆ ทักกลับมาสั้นๆ

"เรียกฉันเหรอคะ" ถามเพื่อความแน่ใจว่าไม่ผิด แล้วนำนิ้วชี้ชี้เข้าหาตัวเองประกอบคำพูด

"เอ่อ...ครับ ใช่ครับ" ตอบกลับแบบปากไปไวกว่าความคิด เพราะสะดุ้งเมื่อมีเสียงทัก ขณะที่สติกำลังไม่คงที่ แต่เดี๋ยวนะ ลงท้าย "คะ" หา.....ผู้หญิงเหรอเนี่ย !!!!!!!

นินาแปลกใจกับท่าทีที่แสดงออกมาของชายหนุ่มร่างสูงกำยำสมส่วน ผิวออกขาวนิดๆ แต่ไม่มากจนเกินไป ดูมีสุขภาพดี เหมือนคนออกกำลังและเล่นกีฬาเป็นประจำ แต่ที่เธอไม่เข้าใจคือ เหมือนเขาคิดอะไรได้แล้วถอยหลังไปหลายก้าวเหมือนกับกลัวเธอนี่สิ มันคืออะไร !!!!! ฉันไม่ใช่เชื้อโรคนะ

"ฉันไม่ใช่เชื้อโรคนะ ทำไมต้องทำท่าเหมือนรังเกียจขนาดนั้นกัน"

เรื่องราวจะเป็นอย่างไร เอ๊ะ...คุณพระเอกของเราเป็นอะไร ทำไมทำอย่างนี้กับเพศสตรีอย่างเราได้  คอยลุ้นกันนะคะ

นายรักษา      พฤกษากร

เจ้าหน้าที่กรมป่าไม้ ที่มีหน้าที่ควบคุมทุกคนที่ทำงานและเข้าออกสถานที่แห่งนี้ "สวนพฤกษาไพรพรรณ" ที่มีต้นไม้นานาพรรณ เปิดเป็นแหล่งท่องเที่ยวและแหล่งเรียนรู้

แต่เขาหนีมาอยู่ที่นี่ ทิ้งภาระดูแลกิจการต้นตระกูลไว้ข้างหลัง เพราะเขาเป็นคนที่มีสิ่งที่ไม่กล้าเปิดเผยให้ผู้อื่นได้ล่วงรู้