เจนน่า และแจนเน็ท
อเรล และ อัลลัว
“เฮ้อ ทำไมมันร้อนแบบนี้น้า”
เจนน่าบ่นอุบอิบเมื่อในใจเธอคาดหวังว่าจะเจออะไรที่อากาศเย็นสบาย เมื่อได้มาถึงคฤหาสหลังงามของเพื่อนแม่ เจนน่าและแจนเน็ทสองพี่น้องผู้เกิดสูญเสียคุณพ่อกระทันหันเมื่อขาดหัวหน้าครอบครัวไป ลำพังจะอยู่กับแม่ก็ลำบาก จำต้องฝากไว้กับเพื่อนสักพัก
“เอ่อ คุณเจนน่ากับแจนเน็ทใช่ไหมครับ”คุณลุงพ่อบ้านเดินมาถาม เจน่าหรือเจนจึงพยักหน้ารับ“เชิญเข้าไปด้านในครับ”
เมื่อถูกเชื้อเชิญทั้งคู่จึงเดินเข้าในคฤหาสโอ่อ่า ซึ่งแทบไม่กล้าแตะสิ่งใดในนั้น
“คุณลุง คุณแม่แม่ยังไม่กลับมาอีกหรอ”
เสียงขรึมๆลอยมาก่อนตามด้วยเจ้าของเสียง
“ครับ คุณหนู”
พ่อบ้านตอบแล้วเดินจากไป ปล่อยให้ทั้งสามอยู่ตามลำพัง
“พวกคุณเป็นแขกของคุณแม่สินะ” ทั้งคู่ก็ยังคงพยักหน้ารับ“ผมอัลลัว...ตราบใดที่อยู่ในนี้คุณเชิญทำตัวตามสบาย แต่มีข้อแม้...”
“อะไรหรอ”
อัลลัวขาดจังหวะพูดไปนานจนแจนต้องรีบท้วง
“ห้ามเปิดประตูห้องใต้ดินเป็นอันขาด...”
เสียงเขาหายไปพร้อมกับตัว แต่ก็ยังคงก้องอยู่ในหัวของทั้งคู่
“คงหมายถึงยินดีต้อนรับล่ะมั้ง...”
แจนพูดขึ้นแล้วหันไปสบตากับเจน ด้วยที่ว่าทั้งคู่ต้องอยู่ในที่ๆประหลาดแบบนี้
จบบทนำ
Guest
