>>คำเตือน : นิยายเรื่องนี้ เถื่อน มัน หวาน ฮา เรียกร้อยยิ้มนิดๆ เสียงหัวเราะหน่อยๆ แบบหื่นๆ(หนักๆ) ^^ 😁
ปล. เป็นนิยายเรื่องแรกของไรท์ แต่งมาเพื่อความสนุก บันเทิง อาจหาสาระได้ไม่ค่อยมาก อ่านเพื่อความสนุก และคลายเครียดกันนะคะ
ล้อมรัก เจ้าบ่าวจอมเถื่อน
>>ปืน ธนภพ ❤️ พราว พราวทิวา<<
ปืน ธนภพ อายุ 27 ปี เจ้าของไร่เกษตรผสมในภาคอีสาน ความเถื่อนเลื่องลือ ความดุเลื่องชื่อ ความหื่นไม่เป็นรองใคร
พราว พราวทิวา อายุ 25 ปี ผู้หญิงแสนร้ายที่ทำอาหารโคตรเก่ง เธอมีครบเครื่อง เก่ง สวย รวย มั่น และคานทองคือสิ่งที่เธอหวังไว้
***************
“สวัสดีคะทุกคน ขอขอบคุณทุกคนนะคะที่ให้เกีรยติมางานแต่งพราวในวันนี้ ทั้งๆที่เรา... แทบไม่รู้จักกันเลย อึก”
“พราวทิวา” ดวงตาเรียวคมจ้องมองเจ้าสาวที่ยืนอยู่ข้างกายด้วยแววตาดุดัน แต่ก็ไม่ได้ทำให้เจ้าสาวกลัวแต่อย่างใดเนื่องด้วยฤทธิ์แอลกอฮอร์ที่มีอยู่ในกายทำให้เธอใจกล้ามากกว่ากลัว
“จุ จุ อย่าเพิ่งคัดสิคนเถื่อน อึก” หญิงสาวส่ายหน้าและใช้นิ้วแตะเข้าที่ริมฝีปากบางสีกุหลาบเข้ม และหันหน้ามาพูดต่อ “ฉันเพิ่งได้รู้เมื่อไม่นานมานี้ว่าเราแต่งงานได้โดยไม่ต้องมีความรัก เจ้าบ่าว เจ้าสาวไม่ต้องรักกันก็ได้ อึก”
“พอ” ชายหนุ่มพยายามดึงไมค์ออกจากมือบางเมื่อเจ้าสาวของเขาเริ่มพูดมาก แก้มนวลทั้งสองข้างแดงปรั่งด้วยเลือดฝาดจากฤิทธิ์เหล้า
มือบางออกแรงกระชากไมค์กลับมาจนเกือบหงายหลัง แต่แขนเกร่งของเจ้าบ่าวเกี่ยวรัดเอวบางไว้ได้ทัน ปากอวบอิ่มชมพูพูดต่อไม่รอช้า
“หลายคนบอกกับฉันว่า อายุวัยเบญจเพสเป็นวัยที่จะเกิดเรื่องใหญ่เรื่องร้ายแรงถึงชีวิตได้ และสำหรับฉันเรื่องใหญ่และร้ายแรงที่เกิดขึ้นในวัยเบญจเพสนี้ก็คงจะเป็น...การมีผัว ฮ่าๆ ฮื้อ...”
สองมือหนาของเจ้าบ่าวจับเข้าที่ใบหน้าหวานให้หันมาทางตนแล้วก้มลงจูบปิดปากช่างพูดอย่างแนบแน่น ทำเอาคนทั้งงานโห่ร้อง วี๊ดวิ้ว หัวเราะกันอย่างพอใจและเขิลตามกันไป
สิ่งเดียวที่จะหยุดปากจิ้มลิ้มนี้ได้คงเป็นปากของเขาเท่านั้นแหละมัง
“ยัยตัวแสบ เดียวจะโดนไม่ใช่น้อย” ชายหนุ่มกระซิบเสียงแหบพร่าชิดริมฝีปากอวบอิ่มอย่างคาดโทษ เขาส่งไมค์คืนให้พิธีกรแล้วช้อนอุ้มร่างเจ้าสาวเดินลงจากเวที
***************
นิยายเรื่องนี้เกิดจากจิตนาการของผู้เขียนโดยล้วนๆ อาจมีเนื้อหา และคำพูดที่รุนแรงโปรดอ่านเพื่อความบันเทิงเริงใจนะจ้า
เป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ
Guest
