แนะนำตัวละคร
ภูมินทร์
ลูกชายคนเล็กของบ้าน ที่มีนิสัยไม่ได้ความ เสเพลเมาเตร็ดเตร่เที่ยวผู้หญิงไปวันๆ ใช้ชีวิตแสนสบาย มีความสุขในแบบผู้ชายชั่วๆธรรมดา แต่แล้วจู่ๆ โชคชะตาก็ดลบรรดาลให้เทพธิดามาเฟียอย่าง ‘มินรญา’ มาตกหลุมรักเขาเข้าอย่างจัง! และมินรญาคนนี้ก็ต้องการที่จะครอบครองภูมินท์ทั้งร่างกาย และหัวใจ!
“ตั้งแต่เกิดมาจนอายุ 22 ยังไม่เคยคิดจะแต่งงานเลยสักครั้ง”
มินรญา
ลูกสาวคนเล็กแห่งตระกูล ‘กรภัควัฒน์’ ตระกูลที่โด่งดังในประเทศและเป็นมาเฟียใหญ่ มินรญาได้ชื่อว่าเป็นเทพธิดามาเฟียที่เอาแต่ใจ ขี้เหวี่ยง ขี้วีนเป็นที่สุด
“ไม่ต้องคิดแล้ว เพราะนายต้องแต่ง!”
ศักรินทร์
พี่ชายของมินรญา ผู้ที่ได้ชื่อว่าเย็นชา และเลือดเย็นสุดๆ แต่เขาคนนี้รักน้องสาวและห่วงน้องสาวแบบสุดๆเหมือนกัน อะไรที่น้องขอ ไม่มีทางที่พี่คนนี้จะหามาให้ไม่ได้
“ใครที่มันกล้าขัดใจน้องฉัน ได้เจอดีแน่”
รมณ
สาวน้อยวัย 21 ปีที่ตอนนี้ฝึกงานอยู่ที่โรงบาลรัฐแห่งหนึ่งในเมือง รมณคนนี้ทั้งรักทั้งหลงภูมินทร์ อยากจะครอบครองเขา อยากให้เขาเป็นของเธอคนเดียว ถึงแม้เขาจะต้องการเธอแค่ในฐานะคนที่เอาไว้ระบายความใคร่เท่านั้นก็เถอะ
ตัวอย่างจากเรื่อง
สองร่างแนบแน่นประสานกัน ชายเด้งเอวเข้าออกเป็นจังหวะรัวๆ สาวสวนเอวรับเป็นจังหวะเดียวกัน
เสียงครางกระเส่าของทั้งสองบวกกับเสียงเนื้อช่วงล่างกระทบกัน สร้างความเสียวซ่านปลุกอารมณ์คนสองคนได้เป็นอย่างมาก
ถ้าให้หยุดกลางคันมีหวังระเบิดแน่ ตอนนี้อารมณ์มันกระเจิงจนไม่สามรถหยุดได้
“อืม..” ภูมินทร์ส่งเสียงในลำคอด้วยความพอใจ ครั้งแรกของผู้หญิงมันก็ดีแบบนี้แหละ
เสียงเนื้อกระทบกันดังสนั่นห้องผสานกับเสียงน้ำรักที่ทั้งสองปล่อยออกมา ในเวลาแบบนี้นี่มันเสียงสวรรค์ชัดๆ ในตอนนี้ไม่มีเสียงไหนน่าฟังเท่าเสียงพวกนี้อีกแล้ว
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊า… อื้ม..อ๊ะ” มินรญาครางกระเส่าตามจังหวะเอวของชายหนุ่ม ความรู้สึกตอนนี้มันดีสุดยอด ดีจนอยากจะหยุดเวลาไว้ ให้ท่อนเนื้อใหญ่ยักษ์นั่นแช่อยู่ในรูสวาทของเธอไปตลอดกาล
“ฉันจะเสร็จแล้วอ๊า…ภู…” เสียงเรียกชื่อแหบพร่าของหญิงสาวตรงหน้า ทำให้ภูมินทร์คึกเข้าไปอีก
เขาเร่งจังหวะเอวให้รัวกว่าเดิม มือหนาทำหน้าที่บีบเคล้นคลึงทรวงอกเต่งตึงอย่างมันส์มือ พร้อมกับก้มลงลิ้มลองยอดอกสีชมพูสดแข็งเป็นไตจนเกิดเสียง ปากก็ดูด มือก็ขย่ำ
“อ๊า..ภูมินทร์..อื้ม…” มือเรียวควานลูบๆคลำๆทั่วหน้าท้องแกร่ง เลื้อยลามไปถึงท่อนขาแข็งแรง บีบเน้นมันเป็นจังหวะ “จะเสร็จแล้ว อื้ม..” มินรญาใช้นิ้วเรียวเขี่ยขยี้ปุ่มกระสั่นตัวเองไป ในขณะที่ภูมินทร์เองก็เร่งจังหวะรัวๆเน้นๆ
มินรญาปล่อยน้ำรักออกมาจนเอ่อล้นท่วมท่อนเนื้อของภูมินทร์ หยดลงบนพื้น
ภูมินทร์รีบเอาท่อนเนื้อของตัวเองออก เอาออกก่อนที่มันจะฉีดพ่นน้ำสีขาวขุ่นใส่รูสวาทตรงหน้า เพราะถ้าเกิดปล่อยในนั้นละก็ ได้เป็นเรื่องแน่
ทันทีที่ท่อนเนื้อโผล่พ้นช่องทางรัก มันก็ฉีดพ่นน้ำสีขาวขุ่นออกมาเป็นจำนวนมาก จนเลอะขาเรียวของมินรญา ไหลเป็นทางยาว
หลังเสร็จกิจ ภูมินทร์ก็จัดการจัดแจงใส่เสื้อผ้าของตัวเองทันที
“จะไปแล้วเหรอ” มินรญาเอ่ยถาม เมื่อเห็นภูมินทร์เตรียมติดกระดุมเสื้อ เธอเองก็จัดการเสื้อผ้าของตัวเองเหมือนกัน
ภูมินทร์พยักหน้า โดยที่สายตาไม่ได้เงยมามองสาวคนตั้งคำถามเลยแม้แต่น้อย
มินรญาเดินเข้าไปประชิดตัวชายหนุ่มอีกครั้งหลังจากจัดแจงเสื้อผ้าตัวเองเรียบร้อยแล้ว เธอใช้มือเรียวเลื้อยลามโอบรอบคอเขา ภูมินทร์เงยหน้าขึ้นมอง สบตากับเธอพอดี มือก็ยังคาอยู่กระดุมเม็ดที่ห้า
“อยู่กับฉันก่อนไม่ได้เหรอ” มินรญาเอ่ยชวน ยกเข่าซ้ายขึ้นถูไถกับหว่างขาเขา
เธอเอียงหัวซบไหล่ภูมินทร์ สบตากับเขา
ภูมินทร์เป็นผู้ชายคนแรกจริงๆที่เธอยอมทำถึงขนาดนี้ ยอมเสียตัวให้โดยไม่ลังเล นั่นไม่รู้ว่าเพราะเขาหล่อถูกใจ หรือเพราะตกหลุมรักไปแล้วกันแน่ แต่ที่แน่ๆตอนนี้มินรญายังไม่อยากให้เขากลับ ยังอยากนั่งคุยนั่งเล่นกับเขาอยู่ ยังอยากนั่งมองหน้าไปอีกซักวันสองวันก่อน
“โทษที แต่ผมมีธุรต้องไปจัดการต่อ” ภูมินทร์ค่อยๆแกะมือเรียวออก เป็นผลทำให้มินรญาต้องเอาหัวออกจากไหล่เขา
เขาเดินอ้อมหลังเธอมา วางมือลงบนลูกบิดประตูเพื่อเปิดออก
อะไรกัน ผู้ชายคนนี้กล้าเดินหนีเธองั้นเหรอ คิดว่าฉันจะปล่อยให้กลับไปโดยไม่ได้ตกลงอะไรกันก่อนงั้นเหรอ
“เดี๋ยว” มินรญาหันมาทางประตู พบว่าภูมินทร์เปิดประตูแล้ว กำลังจะก้าวออกไป
เขาหันมา เลิกคิ้วเป็นเชิงถาม “คิดว่าพรากความบริสุทธิ์ของฉันไปแล้วจะหนีไปง่ายๆอย่างงั้นเหรอ” มินรญายืนกอดอกอวบ
ไม่ยอมปล่อยไปง่ายๆหรอก!
แต่ชายตรงหน้ากลับทำหน้ามึน “พล่ามอะไรของเธอ” เขาสวนกลับ “เธอเอาความบริสุทธิ์มายัดเหยียดให้ฉันเองต่างหาก” ‘ผั๊วะ!!’ สิ้นสุดคำพูด มินรญาตบหน้าภูมินทร์ไปฉาดใหญ่
“ไอ้ชั่ว! แกทำแบบนี้กับผู้หญิงกี่คนกันเนี่ยห๊ะ” ประโยคเมื่อกี้ทำเอามินรญาฉุนมากทีเดียว หญิงสาวน้ำตาคลอ ด้วยความโกรธ และเสียใจ
ภูมินทร์กุมแก้มซ้ายตัวเองที่เพิ่งโดนตบไป ไม่รู้สึกเจ็บเลยสักนิด เพราะมันชา
เขามองหญิงสาวด้วยแววตาเอาเรื่องไม่แพ้กัน กล้าดียังไงมาตบเขา ตั้งแต่เกิดมาแม้แต่พ่อแม่ยังไม่เคยตีเลย แล้วผู้หญิงคนนี้เป็นใครถึงได้กล้ามาตบหน้าเขา
“นี่! ลืมไปแล้วรึไง ว่าเธอเป็นคนเสนอตัวให้ฉันเองนะ เธอเป็นคนพาฉันมาที่นี่ ลืมไปแล้วรึไง!” ไอ้คนเห็นแก่ตัว ไอ้ชาติชั่ว พูดมาได้ไม่อายเลยนะ นี่ไม่คิดจะรับผิดชอบอะไรเลยใช่ไหม
“พูดแบบนี้ได้ แสดงว่านายทำแบบนี้กับผู้หญิงมาหลายคนแล้วใช่ไหม” มินรญาถามกลับไป ไม่อยากจะเชื่อเลยว่านี่คือนิสัยที่แท้จริงของชายที่เธอตกหลุมรักเพียงแรกเห็น
“ใช่ละมั้ง ไปอยู่โลกไหนมา เรื่องพรรค์นี้มันกลายเป็นเรื่องปกติไปแล้ว หนุ่มสาวจะมีอะไรกันมันเรื่องปกติ ถ้าไม่ไปทำใครเดือดร้อนน่ะนะ” เขาพูด ก่อนจะเดินมาคว้าข้อมือมินรญาแล้วจับมันชูขึ้นบีบมันแรงๆ จนเธอน้ำตาไหล “นี่ ถ้ากลัวเสียซิงก็บอกกันก่อนสิ ไม่ใช่มาเสนอตัวให้แบบนี้” เขายื่นหน้ามากระซิบใกล้ๆหู “แล้วฉันก็จะไม่รับผิดชอบด้วย เพราะฉันไม่ได้ทำเธอท้อง แล้วเธอก็เป็นฝ่ายเริ่มเอง” เขาสะบัดข้อมือเล็กๆทิ้ง ก่อนจะหันหลังให้แล้วเดินไปที่ประตู เดินออกจากห้องไป ปิดประตูเสียงดัง
Guest
