คำโปรย....
"เธอไม่ใช่ ..-*-"
"ไม่ใช่อะไร!"
"ไม่ใช่คนที่ฉันตามหานะสิ"หยางหมิ่นตอบไปตามจริงก่อนจะสังเกตุหน้าตาของเธอยัยนี่ก็น่ารักไม่เบาแหะตัวเล็กกว่าเขาตั้งเยอะเขามองดูหน้าของเธอใบหน้ารูปไข่ดวงตากลมโตกับหน้าตาจิ้มลิ้มมันช่างน่าแกล้งนัก
"ไม่ใช่ก็ออกไปก่อนที่คุณตำรวจจะมาจับนาย!"
"ไม่กลัว" เขาจับไม้กวาดโยนออกไปแล้วเดินเข้าไปใกล้เธอมากกว่าเดิม
'เพี๊ยะ!'เสียงฝ่ามือกระทบเข้าไปที่แก้มของหยางหมิ่นอย่างแรง
"เข้ามาสิฉันตบนะ!"
"คุณตบผมจะจูบ"
'เพี๊ยะ!"ด้วยความหมั่นไส้ของพิมลพรเธอจึงฟาดมือเข้าที่หน้าของหยางหมิ่นอย่างจัง
"อื้ออ"ด้วยความโมโหหนักของเขาจึงจับตัวเธอเข้ามากอดแล้วประกบริมฝีปากลงไป พิมลพรเม้มปากไว้สุดกำลังแต่เเล้วก็ถูกเขาบีบปลายคางไว้จนต้องเผยริมฝีปากออกให้เขาได้สำรวจความหวาน
ในปากของเธอ
"อื้อ ไอ้บ้า!"พิมลพรใช้กำลังทั้งหมดที่มีผลักเขาออกไป แล้วชี้มือด่าหบางหมิ่นอย่างเคืองสุดๆเขากล้าดียังไงมาขโมยจูบเธอไปห้ะ
"นั่นมัน..-*-"หยางหมิ่นจับข้อมือของเธอไว้ กำไลหงส์ของเขามาอยู่ที่ยัยเบอะได้ไง
"เฮ้ยๆอะไรๆปล่อยๆ" พิมลพรดิ้น
"กำไลเธอเอามาจากไหนห้ะ!"เขาตะคอกใส่เธอก่อนจะเขย่าตัวเธอถามอย่างหงุดหงิด
"ไม่บอก!"
"ไม่บอกใช่ไหม!"หยางหมิ่นจ้องเธอราวกับจะฆ่ากันให้ตายไปข้างหนึ่ง
"นายครับสายเรารายงานมาครับ ตำรวจกำลังจะมา"อาเอ้อที่มองดูเหตุการณ์ทุกอย่างรายงานหยางหมิ่นอย่างเกรงใจ
"โถ่เว้ยเธอเรียกหรอ"เขาหันไปถามเธอ
"ใช่ไม่อยากถูกจับก็ออกไป"
"หึ อาเอ้อ ลากเธอไปกับเรา"หยางหมิ่นสั่งอาเอ้อก่อนจะเดินออกไป
"กรี๊ดดอย่ามายุ่งกับฉันนน!"เสียงพิมลพรแหกปากเมื่อถูกอาเอ้อลากไป นี่เธอจะถูกปล้ำใช่ไหมไม่นะ! พี่น้ำตะวันช่วยฟ้าด้วย
ฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะคะ เป็นนิยายที่ตั้งใจเขียนมากๆเลยค่ะหากผิดพลาดในตัวหนังสือยังไงไรท์ขออภัยนะคะ 🙏