ตอนที่ฉองงฉ๊องฉ๋องงงอิ้อิ้ซ่าา
ย้อนไปเมื่อสิบชั่วโมงที่เเล้ว
ณ ผับเเห่งหนึง
"มึงเมาเเล้วนะเเบมกูว่ามึงหยุดเเดกเห้ออนะ"ยูคยอมบอกเเบมด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"กูม่ายยมาวววววน้าายองงเเจอ่าาา"ผมมองยองเเจเอ๋ยูคยอมรึว่าจูเนียร์โอ้ยยผมชักจะมึนๆเเล้วสิโอ๊ยใครเนี่ยยย(ไรท์//เเกเมาเเล้วนะเเบม)
"ยองเเจพ่องงงมึงสิเเบมกูยูคยอมไม่ใช่ยองเเจแล้วก็ไม่ใช่เนียร์ด้วย"ยูคยอมพูดด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย เเละยอมทำตามที่มาร์คบอก
"เดี้ยวกูมา"ยูคยอมพูดด้วยเสียงปนหงุดหงิด
"จะไปไหนก็ไปสิ"เเบมพูดงึมงำ
//ด้านยูคยอมม
"ไอ้ยูคโว้ยยย"มาร์คเรียกยูคยอมเเข่งกับเสียงเพลง
"อะไรว่ะะ"ยูคยอมตะโกน
"พากูไปรับเเบมที"มาร์คยิ้มให้ยูคยอม
"เออๆ"เเล้วยูคยอมก็เดินนำมาร์คไปโต๊ะของตน
//กลับมาที่โต๊ะเเบมเเบม
"เดี้ยวพี่มาร์คจะมารับเเบมนะเขาเป็นพี่รหัสยูคเองง"ยูคยอมพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
"อื้ม.."เเบมพูดด้วยเสียงเเผ่วว
"กูพาเเบมกลับละนะ"มาร์คยิ้มมุมปากอย่างรู้กันน
"เด็กน้อยเอ้ยยทำไมน่าจับฟัดซะจริงงเลยย"เด็กอะไรน่าฟัดชะมัดจมูกก็โด่งปากก็อวบอิ่มเเดงระเรื่ออีกพี่มาร์คจะจับจูบซะให้เข็ด
"อื้ออพี่ฮะผมร้อน"เสียงหวานพูดอย่างเเผ่วเบาาพร้อมกับทำท่าเหมือนจะถอดเสื้อทิ้ง
"ตัวเล็กกเราเป็นอะไรหื้มม?"ร่างสูงยิ้มมุมปาก
"บะ..เเบมร้อน.."คนตัวเล็กเริ่มลูบอกเเกร่งผ่านเสื้อเชิ้ตตอนนี้ร่างเล็กเหมือนกำลังยั่วเขาโดนที่ไม่รู้ตัวตัวร่างสูงเองก็ไม่ใช่คนอดทนเก่งซะด้วย
"ตัวเล็กครับอย่ามายั่วพี่เเบบนี้นะครับ"โอ๊ยยั่วพี่เเบบนี้ตัวเล็กจะรอดไหมหื้มมมเเต่ถ้าตัวเล็ก
ตื่นมาอาจจะเกลียดพี่เเน่เลย โอ๊ยยยพี่จะบ้าเเต่
ถ้าพี่จับตัวเล็กรวบหัวรวบหัวก็ไม่หน้าจะปฎิเสธพี่ได้หรอกหึ
หึถ้าพรุ่งนี้เดินไหวอย่าเรียกพี่ว่าป๋าต้วน
//มาร์คพาสท์//
ณ คอนโดหรูกลางเมือง
"ถึงเเล้วนะครับคนดีของพี่มาร์ค"ร่างสูงเกี่ยผมคนตัวเล็กอย่างเบามือ
"อื้อ..หนู..ร้อน"ร่างเล็กจัดการถอดเสื้อตัวเองออก
"เห้ยยตัวเล็กจะทำไรน่ะอย่างทำเเบบนี้"ผมพยายามให้ร่างเล็กใส่เสือผ้าถ้าร่างเล็กตรงหน้าถอดออกผมคงทนไม่ไหวเเน่ ยุบหนอพองหนอ น้องชายกูเนี่ยยุบเถอะะสาสสสส
"หนูอยากกิน..น.."ร่างเล็กมองผมด้วยด้วยสายตาอ้อนๆเห็นเเบบนี้ใครจะทนไหวละครับทนไหวก็ตุ๊ดละครับ ซี๊ดด
"พี่ฃอนะเเบมเเบมเป็นของพี่เถอะ"ผมจัดการถอดเสื้อคนตัวเล็กจอมอ่อยนี้อย่างเร็วเห็นเเบบนี้ทนไหวก็เหี้ยละครับบบ ผมค่อยๆประกบปากจูบริมฝีปากปากที่อวบอิ่มสี่ก็เเดงระเรื่ออย่างเเผ่วเบามืิผมก็ไม่อยู่นิ่งผมใช้มือรูปเอวบางขอดของร่างเล็กอย่างช้าๆผมถอดกางเกงของอีกฝ่ายทิ้งพร้อมกับอันเดอร์เเวร์ผมค่อยเอามือรูดเเกนกายของร่างเล็กเบาๆผมผละปากออกจากปากร่างเล็กพร้อมกับไซร้คอร่างเล็กเเละสร้างรอยรักไว้ทั่วขอของอีกฝ่ายย
"อ๊ะ..อ๊าา..ยะ..อย่า..อื้ออ"ผมรูดเเกนกายร่างเล็กขึ้นลงช้าๆผมรู้ว่าตอนนี้ร่างเล็กคงทนไม่ไหวเเล้ววละมั้ง..ซี๊ดดด..ตอนนี้ผมรู้สึกเเน่นเเละปวดนึบๆตรงเป้ากางเกงมากเเล้วนะโอ๊ยยผมเเบมมีอิทธิพลกับน้องชายผมขนาดนี้เลยหรออเนี่ยย
"เด็กดี..ผ่อนคลายนะครับ"ผมค่อยๆเร่งมือจนร่างเล็กเสร็จคามือผม ผมานไม่ไหวเเล้ววเว้ยยผมรีบถอดกางเกงของตัวเองออกอย่างเร็วผมใช้น้ำหวานของร่างเล็กช่วยเบิกทางช่องรักเเล้วค่อยๆสอดมัคคึน้อยเข้าไปช่องรักอีกฝ่ายย
"อืมมม..ถ้าจะตอดมัคคึน้อยขนาด
นีันะเเบมเเบม"ผมปล่อยมัคคึน้อยไว้ในตัวเเบมเเบมก่อนให้น้องชินก่อนผมค่อยๆขยับช้าๆ
เเล้วทั้งคู่ก็บรรเลงเพลงรักจนถึงเช้าเพราะมาร์คยังต้องจัดการเด็กจอมยั่วคนนี้ให้หมด
"ขอให้พรุ่งนี้ตัวเล็กคงจะไม่เกลียดป๊าต๋วนคนนี้นะ"เเล้วทั้งคู่ก็เข้าสู่ห้วงนิททา..
____________________________________
รีดดต๋าาเค้าอ่าาเเต่เอ็นซีครั้งเเรกต้องทำใจจติดตามฟิคเค้าด้วยน้าาา
Guest
