...ซีรี่ย์ ชุดหัวใจห้อยเกียร์...
-ก็ไม่ได้อยากจะช่วยหรอกนะ...แต่ฉันเป็นคนดีไง ไอ้ทุเรศ!-
....เพราะความสามารถพิเศษที่ 'เธอ' มีทำให้ได้ยินเสียงนั้นทุกครั้งเวลาที่อยู่ใกล้ 'เขา' เสียงนั้นตะโกนก้องอยู่ในหัวว่าให้ 'ช่วย' แต่ทุกครั้งเธอจะต้องเห็นเป็นภาพสิไม่ใช่เเค่เสียง เเล้วเธอจะไปรู้ไหมเล่าว่าจะต้องช่วยตอนไหน เพราะฉะนั้นเธอก็ต้องตามดูเขาน่ะสิ!...
พีรวัฒน์ อัครก้องเกียรติ
(พี)
"เออดีจังเนอะชนกันครั้งเดียวมีมาบงมาบอกให้ระวังตัว ยัยนั่นมันเป็นใครกันวะพ่อใหญ่นักหรือไง หน้าตาก็งั้นๆไม่ได้โดนเป้าผมเลยเเม้เเต่นิดแถมปากยังเหมือนกรรไกรอีกผู้หญิงบ้าไรวะหาความเรียบร้อยไม่เจอ ทำตัวแบบนี้เดี๋ยวก็ไม่ได้แก่ตายหรอกป้า"
โศรฎา สหสกุลชัย
(เซียมซี)
"ไอ้ทุเรศนั่นคิดว่าตัวเองหล่อนักรึไงวะ ฉันไม่เคยพูดจาหยาบคายกับใคร นายนั่น! คนเเรกเลยไอ้บ้าคนเขาเตือนดีๆ นี่ถ้าฉันไม่ได้ยินเสียงนั้น ฉันก็ไม่อยากจะไปยุ่งกับนายนั่นหรอกนะคนบ้าอะไรทุเรศที่สุด เจอกันครั้งเดียวก็เกินพอเเล้วสำหรับ นายนั่น!"
สรชัช (ทัช)
มิลินา (มิ้ม)
--------------------------
.....เรื่องที่สองเเล้วนะคะ อิ_อิ ถ้าหลงเปิดเข้ามาเจอก็รอแปปนะตัวเองเรื่องนี้จะต่อจากพี่เขี้ยวนะฮ้าเอามาสปอยเรียกน้ำย่อยกันนิดนุงก่อนดูหน้าหล่อๆของเฮียพีกับน้องซีไปก่อนเนอะ _/\_....
*
ตัวละครทุกตัวในนิยายเรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นล้วนๆมาจากจินตนาการเน้นๆเพื่อสาร้างความบันเทิงใจให้กับผู้อ่านทุกคนไม่ได้มีตัวตนจริงๆแต่ประการใด
*โปรดใช้จักรยานในการถีบ! ผิดๆๆ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
*เเน่นอนมีคำหยาบบ้างไรบ้าง ถ้าเข้ามาอ่านแล้วไม่ชอบใจก็ กากบาทขวามือริมสุดค่ะ ..
...ทั้งนี้ทั้งนั้นขอกราบงามๆแด่ผู้ที่เข้ามาอ่านนะคะ...
by.ไรท์เตอร์ผู้ฝันเฝื่องเรื่องมโน
(ขนมเบื้อง
)
Guest
