---รัตติกร---
"ผมชื่อรัตต์ ย่อมาจากรัตติกร"
.
.
.
รัตติกรที่แปลว่าพระจันทร์
การสูญเสียคนสำคัญไปอย่างไม่มีวันหวนกลับเมื่อยี่สิบปีก่อนนั้นทำให้ราเมนทร์เหมือนกับขาดอีกครึ่งหนึ่งของชีวิตตนเองไป ในเมื่อคนคนนั้นเป็นเหมือนแสงสว่างในชีวิตของเขา แต่ทันทีที่แสงนั้นดับไป ทุกอย่างก็ไม่อาจสดใสได้ดั่งเดิม
ราเมนทร์จำได้ดีว่าวันนั้นเป็นคืนพระจันทร์เต็มดวง แสงจันทร์สลัวสาดส่องจนน่าหงุดหงิด อคติผุดขึ้นในใจ ราวกับกำลังเยาะเย้ยในวันที่เขาสูญเสียอีกครึ่งหนึ่งของชีวิต
เขาเกลียด
เกลียดพระจันทร์ที่สุด
เรื่องสั้นเรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อส่งร่วมกิจกรรมกับเพจ "เขียนไหม" ค่ะ หวังว่าทุกคนจะชอบเรื่องราวเศร้าๆ ซึ้งๆ แต่อบอุ่นเรื่องนี้นะคะ ขอบคุณค่ะ
ฝากเพจนักเขียนหน่อยนะคะ เพจแรกเป็นเพจของแจ็คเองค่ะ ส่วนอีกเพจเป็นเพจรวมนักเขียนภายใต้ชื่อกลุ่มเดดไลน์ค่ะ