“นายๆ ขอบคุณมากนะที่ช่วยเราไว้”ผมพูดออก
“เออ ไม่เป็นไรเว้ย ช่วยกันๆ”เมื่อผมเห็นหน้าเขาชัดๆผมจึงรู้เลยว่าหน้าของเขาธรรมดาๆแต่เป็นคนที่ดูแล้วมีสเน่ห์มากๆจนผมนอิจฉา นี่มันเด็กป.6กำลังจะขึ้นม.1จริงๆเหรอเนี่ย
“อื้อ ขอบคุณนะ”ผมกล่าวอีกครั้งก่อนจะไป
“อืม มึงชื่ออะไรอ่ะ?”จู่ๆเขาก็ถามออกมา สรรพนามของเขาทำผมหน้าชานิดหน่อย ฮะๆก็ไม่สนิทกันแล้วมามึงกูใส่หนิครับเป็นคุณๆคงไม่ชินใช่มั้ยหละ
“แบงค็อก เรียกแบงค์ก็ได้ นายหล่ะ”
“ชื่อมีม แต่ถ้าเรียกยาก เรียกที่รักก็ได้ ฮ่าๆ”เขาพูดออกมาแล้วยิ้มทำเอาตาผมพร่าไปพักหนึ่ง เขายิ้มแล้วโลกดูสว่างสไวไปหมด ผมเริ่มชอบรอยยิ้มของเขาซะแล้ว
.
รีวิว (0)
เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว
Guest
