" ชาติที่แล้วทำบุญมาดี
เกิดใหม่อีกที(?) เลยได้เป็นคุณหนู "
หลังจากที่จบชีวิตลงท่ามกลางสายฝนโปรยปราย
หนูบัวก็ตื่นขึ้นมาอีกครั้งในร่างของเด็กผู้หญิงคนหนึ่งซึ่งดูธรรมด๊า ธรรมดา -__-;
แค่มีไม่กี่อย่างที่แปลกจากเคย คือ ร่างกายใหม่นี้บอบบาง...อ้อนแอ้น...และดูอมโรค
ดูเหมือนตุ๊กตากระเบื้องเคลือบตัวน้อยที่พร้อมแหลกสลายได้ทุกเวลา
แต่ไม่เป็นไร...ร่างนี้ยังเด็กน้อย ฝึกไปอีกหน่อยก็คงแข็งแรง (มั้ง)
เรื่องร่างกายก็เลยไม่เป็นปัญหาเท่าไหร่ ส่วนฐานะหรือการใช้ชีวิตก็แสนสุขสบาย ติดแค่...
.
.
.
"หนูบัว จุ๊บอรุณสวัสดิ์ ^3^ จุ๊บๆ "
พี่สายชล พี่ชายคนโตอายุ 35 แต่สมอง 14 ขวบกำลังทำท่าส่งจูบรัวๆมาให้ตอนเช้า
.
.
.
"หนูบัวพกนี่ไว้...ถ้าผู้ชายคนไหนนอกจากพี่ๆเข้ามาแตะตัวเรา ก็กดปุ่มสีดำตรงนี้เลยนะ ^__^"
พี่นาธาร...พี่คนรองมาดประธานบริษัทผู้มีรอยยิ้มเป็นเอกลักษณ์ ลูบหัวฉันเบาๆพร้อมกับนำวัตถุอันตรายยัดใส่มือฉัน
ปล.พี่ค่ะอย่ายื่นเครื่องช็อตไฟฟ้าให้เด็กอายุ 15 ขวบ ทั้งๆที่หน้ายิ้มได้ไหม
.
.
.
"น้องบัวมาอาบน้ำกันนนน..."
เสียงพี่วารีผู้สวมไอเทมผ้าเช็ดตัวผืนเดียวดังขึ้น พร้อมแขนหนาๆอุดมไปด้วยกล้ามเนื้อตวัดรัดร่างเล็กกว่าเข้ามากอด จนคนโดนกอดร้อง 'แอ็ก' เพราะหน้าดันไปกระแทกกับซิกแพ็คก้อนโต...พี่คะ T_T ทำไมทำร้ายน้องทั้งร่างกายและจิตใจแบบนี้
.
.
.
"การหอมเป็นการแสดงความรักนะครับ แล้วที่พี่หอมเราบ่อยๆแสดงว่ารักเรามากนะครับ"
พี่น้ำเหนือ...พี่ชายคนเล็กเอ่ยเสียงนุ่ม พร้อมจรดริมฝีปากอุ่นแนบมุมปากของฉันย้ำๆ
เอ่อ..นี่มันไม่ใช่หอมแล้วมั้งพี่ คงมีการเข้าใจผิดอะไรสักอย่าง T_T
.
.
.
...ชีวิตใหม่ของฉันจะลั้นล้ามาก ถ้าไม่มีพี่ชาย(ที่ไม่ปกติ) 4 คนนี้เข้ามาร่วมด้วย... T_T//ซิกๆ
กำหนดการอัพนิยาย
[4-6 วัน / 1 ตอน] นะจ๊ะ